DEVİL | TAEKOOK

Şeytanın Gelişi

Yoruma başlama tarihinizi yazarsanız sevinirim 💜

Lütfen bölüm sonunu okuyun.

Keyifli okumalar 🌸

   Şiddetli yağmur ve beraberinde getirdiği şimşekler gökyüzünde büyük bir kasvet yaratmıştı. Odanın içi henüz akşam bile olmamışken gece gibi kararmıştı. Kasvetli ve kötü bir havanın benim üzerimde bıraktığı etki ise aynı gökyüzündeki kara bulutlar gibiydi. 

    Bugün hava mart ayında olmamıza rağmen aşırı soğuk ve yağışlıydı. Ve karanlık… Oyun oynamaktan sıkılmış büyük yatağımda tepiniyordum. Cidden çok sıkılmıştım. Sıkıntıyla oflayarak kendimi bu karanlık ve kasvetli odadan dışarı attım. Evde tek kalmam biraz ürkütüyordu. Hele de böyle bir havada fazlasıyla ürküyordum. Bu evde normalde üç kişi yaşıyor. Üvey abim Yoongi hyung ve onun sevgilisi Jimin hyung…

    Yoongi hyung ile aynı anne fakat farklı babalara sahiptik. Annem Yoongi hyung'un babasından boşandıktan sonra benim babamla evlenmiş. Fakat babam ben on üç yaşındayken bir trafik kazasında hayatını kaybetti. Annem ise tekrar Yoongi hyung'un babasıyla evlendi. İyi arkadaşlardı. Evli olmalarındaki tek amaç ise yalnız kalmamaktı. Yoongi hyung ile soy ismimiz farklıydı. Nedeni ise babamın soyundan kalan tek kişinin ben olmamdı.

    Evin içinde oradan oraya dolanıp duruyordum. Yoongi hyung ve Jimin hyung evde değillerdi. Nereye gittiklerini bilmiyordum. Belki biraz yalnız kalmak için gitmişlerdi ama bu havada gitmek de ne bileyim… 

    En son Yoongi hyung ile Jimin hyung'un kaldığı odaya girdim. Belki oyalanacak başka oyunlar ya da kitaplar bulabilirdim. Kitapların bulunduğu rafa ilerleyip ilgimi çekecek birşeyler aramaya başladım. Burada sadece fizik ve matematik kitapları vardı. Tam da Yoongi hyung'un bölümü için olan kitaplardı. Matematik öğretmeni… Matematik, matematik ve daha fazla matematik…

    Sıkıntıyla oflayarak oyalanacak başka şeyler aramaya başladım. Olduğum yerde odayı tararken birlikte yattıkları büyük yatağa kaydı gözlerim. İki tane kitap vardı. Fakat bu kitaplar daha önce hiç görmediğim türdendi. Yatağa oturup kitapları elime aldım. Tamamen kahverengi ve deri kaplamalıydı.

    Üzerinde tanımlayamayacağım türden motifler ve semboller vardı kitapların. Rastgele birini seçip ne tür bir kitap olduğunu anlamaya çalıştım. Latin alfabesiyle yazılmış tuhaf yazılar ve garip sembollerle doluydu içi. Bazı sayfalarında yüzleri belli olmayan siyah ve beyaz kanatlı insan formları, bazı sayfalarında ise aynı formların kafalarında boynuz gibi çıkıntılar vardı. Bazılarının boynuzu siyah, bazılarının ise kırmızıydı. Fazlasıyla tuhaf bir kitaptı. Fakat her ne kadar tuhaf olsa da ilgimi fazlasıyla çekmişlerdi.

    Kitabın herhangi bir sayfasını açıp rastgele bir yazıyı sesli okumaya başladım. Üç cümleydi fakat bu üç cümle okur okumaz kalbimin sıkışmasına ve nefesimin kesilmesine sebep oldu. Ciğerlerim sanki bir bıçakla parçalanıyormuş gibi hissettim. Başımda hissettiğim ani, keskin bir ağrı ve kulaklarımın çınlayıp uğuldamaya başlamasıyla küçük çaplı bir çığlık attım. Ardından acı geldiği gibi bir anda yok olmuş tekrar nefes almaya başlamıştım. Yutkunup titreyen ellerimi kalbime götürdüm. Derin nefesler alıyor az önce ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Kalp krizi falan mı geçiriyordum acaba…

    Hala elim kalbimde derin nefesler alıyorken odaya Jimin hyung ve Yoongi hyung girdi. Beni gördüklerinde hızla yanıma gelip ne olduğunu sormaya başladılar. Fakat o an onları duymuyordum. Çünkü kulaklarım az da olsa hala uğulduyor ve nefesim tekrar kesilecekmiş gibi hissediyordum. Jimin hyung yatağın üzerindeki kitaplara bakarken donmuş gibiydi. O sırada Yoongi hyung tekrar beni soru yağmuruna tutmuştu. "Jungkook iyi misin? Ne bu halin, ne oldu?" İçime derin bir nefes alıp konuşmak için zorladım kendimi. "Hyung, ben sıkılmıştım ve oyalanacak bir şeyler arıyordum. Bu kitapları gördüm ve farklı geldikleri için içine baktım." Jimin hyung o an sanki dünyanın sonunu getirecek bir şey yapmışım gibi telaşlandı. "Sesli mi okudun?" Sorusunu sorarken bile hala telaş içerisindeydi.