Red String That Bind Us Together

Chapter 11

"Bulag kaba?!"sigaw sakin nung babae.Sa sobrang gulat ko ay nasampal ko siya.

"Wtf?!Why did you slapped me?!"Nagtatanong pa, baka gusto pa ng isa.

"I didn't mean it.I was shocked.I'm very sorry."sabi ko nalang kase wala naman talaga ako sa feelings niya.Duh?!Sino ba siya sa buhay ko?

"Wait what?!Xandra?!"gulat na tanong niya.Wth?! Kilala niya ako?

"So?Who the fck are you?"inis na sabi ko.

"Yung inagawan mo lang naman ng jowa."pagkasabi niya non ay sinabunutan niya ako.

"Aray!Bitawan mo buhok kundi kakalbuhin kita!"sigaw ko sakanya at ginantihan ng mas masakit na sabunot.

"Aray!Bibitaw na!Fck!"sigaw niya at bumitaw sa buhok ko kaya binitawan ko.

"Don't ruin my day ever again!"sabi ko at pinanlisikan siya ng mata.

"May araw ka din Xandra!Maagaw ko din ulit sayo si Sean!"Sabi niya sakin at medyo kinabahan ako.

"Then go."tipid kong sagot at tumalikod.I don't talk stupid like her.

"Hindi mo ba itatanong kung sino ako?"sabi niya at hindi ko siya nilingon.

"Share mo lang?Wala ako pakielam sayo at kung sino ka naman."Sabi ko at nakita ko si Sean buhat buhat si Shaun habang tulog at papalapit sakin.

"Hubbyyyy"Sabi ko at yumakap sa gilid niya.Mukhang nagulat siya at tumingin sakin kaya kinindatan ko siya.

"What happened?Bakit ang gulo ng buhok mo?"tanong ni Sean.Magsasalita bali ako kaso yung epal na short hair nagsalita.

"Nabagsakan kase siya ng mga paninda."Sabi niya kay Sean.Tumingin sakin si Sean at sinusuri ang mukha ko.

"Really Thea?I don't trust you."sabi ni Sean at niyakap ako.

"Lagi ka naman walang tiwala sakin eh.Kailan kaba naniwala sakin?Lagi nalang si Xandra pinipili mo!"naiiyak na sabi niya.

"Ikaw nga unang nanabunot kay ate girl!"Sabi nung lalaki.

"Oo nga!May pamilya na ginugulo mo pa."pagsang-ayon nung isang babae.

"Tama na po.Okay na kami ng asawa ko."Sabi ni Sean at pinabuhat muna niya sakin si Shaun para maalalayan ako maglakad.

Siya ang nagpu-push ng cart ko at kapit ako sa may bewang.Hindi ko na nilingon si Thea.Siya yung babaeng laging humahadlang sakin kay Sean.

"Ayos ka lang ba?Wala bang masakit?"tanong niya.

"Oo, ayos lang.Salamat."Sabi ko.

Iniupo ko si Shaun sa may upuan ng cart then isinandal ang ulo niya sa may chest ko dahil nabibigatan na ako.Si Sean ang nagpa-pacheck ng mga binili namin.

"Ako na magba-bayad.Don't worry."Sabi ni Sean at ngiting ngiti yung nasa cashier habang nakatingin kay Sean kaya medyo sumimangot ako.

"Ang sweet niyo po mag-asawa."sabi nung cashier.

"Hindi mo siya asawa kaya swerte kana."sarkastikong sabi ko.

Napatingin ako kay Sean at seryoso lang habang nagpa-papunch ng mga binili namin.

"Magkano?"tanong ni Sean.

"4,280 po."mahinhin na sabi nung kahera na nasa cashier.

"Take this."sabi ni Sean and he gave 5,000.

"I received 5,000.Change niyo po is 720.Here."Sabi nung kahera at sinimulan na ilagay sa plastic ang mga pinamili namin.

Pagkatapos ilagay lahat sa mga plastic ay ipinasok niya sa loob ng cart namin para hindi kami mahirapan magbuhat.

"Buhatin ko na si Shaun."Sabi ni Sean at dahan dahan ini-angat para makuha.

While walking I feel someone staring at me from far. Luminga-linga ako habang nagpu-push ng cart. I felt scared kaya kumapit ako kay Sean.

"Why?"seryosong tanong niya.

"Dito ka lang sa tabi ko."Sabi ko at parang nagtataka sa mga sinabi ko.

"Huh?Bakit?Ayos ka lang?" Sabi niya at parang nag-aalala.

"Ayos lang basta hindi mo ako iiwan."   sabi ko at yinakap siya.

Hindi siya sumagot pero yinakap niya ako pabalik. Ako naman ang nagdrive para makapag pahinga si Sean. Tulog na tulog si Shaun sa sobrang pagod dahil ilang oras din kami umikot sa mall. Tuwang tuwa ang anak ko dahil marami siyang toys.

Habang traffic pa ay sumulyap ako kay Sean at tulog siya sa tabi ko. Hindi ko maiwasan maisip kung paano kami naghiwalay dati.

*Flashback*

I was crying at the staircase.I can't accept na nagawa niya sakin na ma-rerape niya ako pero mahal ko padin siya. Hindi ko kayang ipakulong yung taong minahal ko ng sobra.

Kinabukasan ay nagpaalam si Sean na aalis na siya through text message lang. Hindi ko kayang umalis si Sean nang hindi ko man lang nakakausap sa personal. Wala akong lakas na loob na kausapin siya after what happened last night. Anniversary namin tapos may nangyari samin na hindi ko inaasahan. The worst happened to us but I know I still loved him.

Hinabol ko siya sa airport at hindi ko man lang siya naabutan pero nag-iwan siya ng letter. Iyak ako nang iyak sa airport kase gusto ko siya mayakap. Pinanghinaan ako ng loob pero salamat sa sulat niya na nagbigay dahilan para lumaban ako.

*End of flashback*

"Hey!" tawag ni Sean habang pinupunasan ang luha ko.

Hindi ko namalayan na may luha na tumulo. Hindi na pala traffic kaya bumusina ang mga kotse na nasa likod dahilan para bumalik ako sa ulirat.

"Thank you."sabi ko. Ewan ko kung bakit ko nasabi yon.

"Para saan?"nalilito siya.

"K-kase andito ka sa tabi namin ni Shaun."sabi ko.

"I just wanna be a good father to my son."Sabi niya at medyo nainis ako.

"OUR son."diin ko. Kase anak naman talaga namin si Shaun at kami ang gumawa.

"Yes, our son. Sorry." sabi niya at hinug ako.

"Ilagay mo nalang yung mga pinamili natin sa salas ako na bahala mag-ayos pagkataas ko mamaya kay Shaun sa kama niya." sabi ko.

28 minutes ago

"Thank you Sean." sabi ko habang nanonood siya ng palabas.

"Thank you kase inalagaan mo ang anak natin habang wala ako sa tabi mo." sabi niya at seryoso ang tono ng pananalita niya kaya hinawakan ko ang kamay niya.

"Wag kang mag-alala kahit gusto kong ipalaglag ang anak natin dahil natakot akong ipaalam sa kanila ay pinigilan ako nina Nico at sinabi nila sakin habang wala ka sila muna ang tatayong tatay kay Shaun." napangiti siya sa sinabi ko pero biglang naging malungkot ang mga mata niya.

"Ang swerte ko sa mga kaibigan ko." sabi ni Sean at pinisil ang kamay ko.

Tumingin siya sakin at hinalikan ako ng mabilis.