I am trying my best to make my patience longer than before. After what happened last week, I see few changes. Biglang umiba si blitz.
Pagkatapos Ng gabing iyon, wala akong narinig sa kanya. He is not even requesting food to me anymore para lutuin, he'll eat whatever I serve. Kapag tinatanong ko kung ano Ang gusto,
"Anything honey. -tipid nitong saad
Hindi na din siya umuuwi Ng lunch para May kasabay ako sa pagkain gaya Ng nakagawian namin. When I asked him why,
"Honey, I have to go back and forth to quezon. Alam mo namang malapit na Ang grand opening Ng bagong branch natin doon. -blitz answered
I wanted to protest, na sanay kasi ako na umuuwi siya every lunch pero Naiintindihan ko naman dahil mag-Isa Lang siya sa pagma-manage pero Ang alam ko tinutulungan naman siya ni daddy kapag ganitong mga pagkakataon na malapit na Ang opening.
"Oh sige, ipag-hahanda Kita Ng masarap na baon. Ano bang gusto mo for lunch hon? -malambing kong saad sa kanya at yumakap Ng mahigpit sa likuran nito. Nakatalikod kasi si blitz habang May binabasa ito sa laptop. Nang maramdaman ni blitz yung yakap ko, bigla itong hinimas Ang ulo. As if he is having headache.
"No need, I have lunch meeting with a client tomorrow.
With dismay, Nagkibit-balikat na lamang ako at iniwan siya sa loob Ng office niya. He must be busy.
Mabigat man Ang pakiramdam, Dumeretso na ako sa kusina para maghanda Ng dinner, magluluto ako Ng sinigang at prito na isda. Which is blitz and the boys favourite.
Naabutan kong hinahanda na ni manang Ang mga kakailanganin ko sa pagluto. It is already 6pm, kaya Mas mabuting simulan ko na Ang pagluluto.
The voices of Ulysses and achilles is all over the house kasi naglalaro Ng Xbox sa living room habang naghihintay Ng dinner.
You know, it's very alive when theres kids in the house. They give so much joy and happiness to the family.
My preparation didn't take Long since manang helping me around.
"Manang, tell blitz to come down for dinner. -saad ko
"Opo maam. -saad nito at madaling tinapos Ang paghanda Ng plato sa lamesa
"Ulysses l! Achilles! It's dinner time! -I shouted while fixing the food
Kumaripas Ng takbo Ang dalawa at nag u-unahan, I smiled at them and guiding them to wash their hands.
Dinig ko din Ang sabay na pagbaba ni manang at blitz, nang makalapit Ang Huli sa dining ay kunot noo ko siyang tinignan habang busy ito sa pagkulikot sa cellphone na hawak.
Napansin Siguro nito Ang titig ko kaya mabilis itong umupo, ignoring my stare at ibinulsa Ang cellphone. I was about to ask him but he started talking to the boys and serve them rice to put on the plates.
Again, binalewala ko na Lang. Kinuha ko agad Ang mga hiniwa kong papaya at dinala sa lamesa. Nang makita iyon ni ulysses ay lumiwanag Ang mukha nito.
"Mommy, kalamansi please! -masayang wika nito na naglalaway sa papaya
Tumawa ako sa tinuran nito ngunit tumingin Lang si blitz dito. Agad akong tumayo para humiwa Ng kalamansi.
Paborito kasi ni Ulysses Ang papaya at gusto nito na May kalamansi na isasahog dito. People may find it weird but I find it interesting. Hindi ko alam saan natutunan ni Ulysses iyon but he started to have big appetite with papaya and kalamansi even he was 3 years old.
"Here. -saad ko Kay Ulysses
"Thanks mom!
I smiled. Ganadong ganado ito sa pag-papak sa paboritong papaya.
"You should eat first Ulysses, mabubusog ka Lang sa papaya. -kuway saad ni blitz
"This is my Appetiser dad. I'll eat don't worry. -rason nito
Tumahimik na Lang si blitz, tanging mga kubyertos na Lang Ang maingay.
Mabilis na tumayo si blitz pagkatapos nitong kumain, me and the boys look at him in unison. He looked at as too, but did not say a word.
Niligpit nito Ang pinagkainan at mabilis na dinala sa lababo.
"I have to finish my report, dad is waiting for me to submit it this afternoon. -saad nito at pumanhik na sa taas
Tahimik naman kameng tatlo na bumalik sa pagkain. Hindi ko alam pero parang may something. Iba sa pakiramdam.
When finished, pinag-abalahan ko na Lang Ang sarili ko sa garden sa likuran. The kids are in their room nag siesta. Kaya walang maingay sa bahay, blitz on the other hand still inside his office busy doing something on his laptop.
"Ang lalaki niyo na! -ngiting saad ko sa aking mga succulents at air plants habang dahan dahan na ini-spray Ang mga ito
Somehow, kahit sandali nawala sa isipan ko yung mga Agam agam. My mind is disoriented, and the plants are very comforting. They washes away my worries by just proudly showing their glory.
"Namumulaklak kana! -Masaya kong saad sabay palakpak
It excites me looking at my two air plants sprouting with flowers!
"Ang ganda! -I gasped
The following day. Sunday.
Gaya Ng nakaugalian, nagsimba kame sa cathedral. On the way going to church, I relaxed my palm into blitz legs. Lagi naman ganun kahit nung una, kahit siya yung isang kamay sa manibela yung Isa sa aking mga hita kahit na nasa likod Ang mga Bata.
But today was different, he take off my hand at mabilis na inabot Ang tissue sa harapan ko. Kahit dati nama'y sa akin niya pinapaabot Ang tissue.
Binalingan ko siya, he just wipe his mouth kahit malinis naman iyon. Pumikit ako, I put my hand again resting into his legs when suddenly I felt his hand holding mine, guiding it back to me.
As I open my eyes, hinuli ko Ang kanyang mata but he just ignore it.
This is something.
"What is it? -hindi ko mapigilang saad sa kanya
"What? -he then asked the same question
Nagbuntung hininga na Lang ako, nakakainis sobra. Kung Wala Ang mga Bata Baka kanina ko pa siya pinagsalitaan.
Padabog kong sinara Ang pintuan pagkababa, i guide the boys going down the car at hindi na hinintay si blitz. Nauna na kameng tatlo pumasok sa simbahan, in my peripheral vision nakasunod naman siya.
Umupo kame sa usual spot namin, but I let the children sit in between me and blitz. Kung dati magkatabi kame ngayon hindi, I don't feel like to.
Binalingan ko si blitz pero parang Wala Lang ito sa kanya, but what makes me more angry is the fact that he is very busy with his phone! Again.
Umasa ako na pagagalitan niya ako dahil di kame magkatabi or he will just sit beside me but to no avail.
Saka pa Lang umangat Ang tingin ni blitz Ng makitang magsisimula na Ang misa.
Wala akong naintindihan sa homely ni Father, my mind is troubled.
Buong araw ko siyang hindi kinausap kahit na pagkatapos Ng misa, sa lunch at pag grocery. I did not bother to talk to him, I was only talking to my boys. Kahit na Pagdating Ng bahay.
And for the first in my 10 years of marriage I slept with a heavy heart and I don't know why I have to feel this way.
Wala naman akong ginawa para tratuhin niya ako na iba and it has been one week that we hadn't make love.
Kahit ngayon sa pagtulog, nakatalikod siya sa akin. I wanted to ask but he always make himself busy that I cannot go though my asking.
YOU ARE READING
Someday
RomanceAlam mo Ng mali pero nagpatuloy ka pa din. Alam mo Ng hindi pwede pero ginawa mo pa din. Alam mo Ng kahihiyan at pagkasira Ang kahihinatnan ng lahat pero sumugod ka pa din. Alam mo Ng galit, poot at sakit Ang kapalit pero sumugal ka pa din. Ka...
