İlk kıtası güzel olan her şiir yazılır,
Bıçaklarla gömülü bir kalbe kazıdır,
Rahattır cellat önüne yatırabilen başını,
Rahattı başım çünkü sen celladım.
Vuranla ölünmez ama vurulanla ölünür,
Sever misin yoksa seven mi gömülür?
Gidiyorum da göremiyorum kendi önümü,
Gül ama artık bana, her yıl dönümü.
Başım çatlasa ağrıdan, içinden sen çıkarsın,
Gözlerim kaysa birine, içimden sen bakarsın,
Dünlerim kaldı geride, içinde ben kaldı,
Yarınımda olur musun, içimde sen varsın.
Dikkat et kendine, ben yanında değilim,
Dik katlı bir binanın en temel direğisin,
Bir kaç ölüme yüz tutmuş kelebeğim,
Yeni doğmuş gözlerimde, göz bebeğimsin.
Sen gönül yolumda derin bir kuyu,
Nasıl inilir bu kuyuya bitik ve susuz.
Sen gönül yolumda minik bir yavru,
Nasıl kıyılır bu yavruya tipik bir soru.
Ben dolu bir adam, duygusalım,
Benim denizim siyah, duygu salım.
Bu aralar çok özledim, hadi uyuyalım,
Benimsin artık, rahat uyu âlım.
Hala yağmur yağıyor, aklım sesinde,
İki sigara yaktım, biri senin yerine,
Gözlerim doldu gözlerinin içine,
İki satır yazdım da kimin için kime ne?
Son kıtası güzel olan her şiir yazılır,
Bir sondu bu kadar derinden yazışım,
Elimde kalem kağıt vardı birde cancağzım,
Artık konusmuyorum, bundan böyle elimdir ağzım.
