" සේනා.... අනේ මගෙ කෙල්ල ආපු එක කොච්චර දෙයක් ද ? මම හිත හිත හිටියේ සති ගාණකින් මේ පැත්තේ නාව නිසා"
දුක්බර මුහුණ සඟවාගන්නට වෙර දරන සිනහවකින් යුතුව මාලතී ලොකු අම්මා මාව තුරුලට ගනිමින් පිළිගත්තා.
" කැම්පස් පටන්ගත්තනේ ලොකු අම්මී.... ඒ අස්සේ චාටඞ් ක්ලාසුත් යනවා....වැඩ ගොඩ ගැහිලා හිටියේ....ඒ ඔක්කොටම කුද ගහගන්න කියලා අද මම මෙහේ ආවා...."
ලොකු අම්මිගේ මුහුණේ යන්තමින් හෝ යලි සිනහවක් මවන්නට උත්සාහ දරමින් මම පිළිතුරු දුන්නා.
" අනේ හොඳයි....මමත් පාළුවෙන් හිටියේ....දූ තේ එකක් බොනවද ?"
" හ්ම්ම්....හදන්නකෝ ලොකු අම්මී...මම කැමතිම තේ කෝප්පේ පුරවලා එකක්...." සිනහමුසු මුහුණකින් පිළිතුරු දුන්නත් ඒ ක්ශනයේම මගේ දෑස් කඳුලින් පිරී යන බව මට තේරුණා.
" මම කාමරේට යනවා...."
සොනාෂ් අයියාගේ මතක සුවඳ තැවරුණ කාමරයේ දොර විවුර්ථ කරපු මම කාමරය පුරා දෑස් යැව්වා.
" මගේ හිතට අමුත්තක් දැනෙනවා අයියේ....ඉතිං මම ඔයාව හොයාගෙන ආවා....පුංචි වෙලාවකට හරි ඔයාගේ ලෝකේ තනි වෙන්න හිතුනා...."
සොනාෂ් අයියා සමඟ හිතින් කතා කරමින් පුංචි කාමරය පුරා මම පිය මැන්නා. අයියගේ පුංචි අල්මාරිය ගාව නතර වුණ මම දොරපළු විවුර්ථ කරමින් එල්ලා තිබූනු කෝට් , කමිස , කලිසම් දිහා මොහොතක් බලාගෙන හිටියා.
" මේ තියෙන්නේ මං ආසම කෝට් එක.... එදා හොටෙල් එකේදී මේ තුරුලට වෙලා මම මොන තරම් සතුටු වුණාද....ඒ හැඟීම් අදටත් එහෙමමයි අයියේ.... එදා මාව ඔයාට අයිති වුණා නම් කියලා හිතෙන වාර අනන්තයි.... එහෙම නොවුණත් අපේ ආදරේ මොන තරම් ලස්සනයිද මගෙ අයියේ....ඔයා මට මොනතරම් ආදරේ කරන්න ඇතිද....මාව පරිසම් කරන්න ඇතිද.... "
YOU ARE READING
The everlasting memories of love ( Sinhala Romance)
Romanceමටත් තිබුණා ප්‍රේමයක් - The everlasting memories of love ( Sinhala Romance) සේනානි ,සොනාෂ් ,ඒන්ජල් යනු මගේ ජීවිතයේ මට මුණගැසුණු සැබෑ චරිත තුනකි. ඔවුන්ගේ තුන්කොන් ප්‍රේම කතාව අලලා මා විසින් ගොඩ නගන ලද මෙම "මටත් තිබුණා ප්‍රේමයක්" අසම්මත ප්‍රේම කතාව ක...
