ඉතිං.....කාලය මේ විදිහට දුක සතුට මැද්දේ නීරස විදිහට ගලාගෙන යන්න පටන් ගත්තා. සතියේ දින වල පංති යෑමත්, සති අන්තයේදී සොනාෂ් අයියාගේ සොහොන් කොත ළඟට වෙලා කාලය ගත කරන්නත් පන්සල් යන්නත් මම පුරුදු වෙලා හිටියා. මේ අතරේ කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයට ඇතුලත් වීමේ දිනය උදා වුණා. මගේ පාසලේ හොඳම යෙහෙළියත් මා සමඟින්ම එම විශ්වවිද්‍යාලයේම අධ්‍යපන වරම් ලබාගෙන තිබීම නිසා මගේ හිතට දැනුනේ වචනයකින් කිව නොහැකි සහනයක්.
" අම්මට සිරි කිව්වළු! දැන් සේනා අපිටත් වඩා හොඳට බස් වල යන්න දන්නවා නේ....ඉස්සර නම් හිටියේ කොහොමද ? පියරු බබා වගේ කාර් එකට නැග්ගා.... ඒ විදිහටම කාර් එකෙන් බැස්සා"
කැම්පස් එක අසල වූ බස් නැවතුම ළඟ මම එනතුරු මඟ බලමින් සිටි මගේ මිතුරිය දිස්නා කිව්වේ විහිළුවට.
" ඒ ඉස්සර හිටපු සේනා නේ.... එයා මැරිලා ගොඩක් කල්....දැන් ඉන්නේ කෝකටත් තයිලේ වගේ කෙල්ලක්....මෙලෝ රහක් නෑ!"
" හපෝ ඔන්න ඉතිං පටන් ගත්තා....ඔහොම ජීවිතේ ගැන කළකිරවගන්න එපා බං....අද ඉඳන් පටන් ගන්නේ අපේ ජීවිතේ තවත් අමුතුම චැප්ටරයක්....කවුද දන්නේ ....මේක ඇතුලට පතාගෙන ආපු එකෙක් උඹව ඔතාගෙන යයිද කියලා"
" අනේ මල විකාර! ඕවා කියවලා මගේ හිත රිද්දන්න එපා දිසී..... මම ආදරේ කරලා ඉවරයි....ඒ ආදරෙන් එහා දෙයක් හිතන්න මගේ තුන් හිතකවත් ආසාවක් නෑ...."
මගේ බිඳුණු සිත කුල්මත් කරන්න මගේ මිතුරිය මොන තරම් උත්සාහ දැරුවත් ඒ හැම උත්සාහයක්ම මම ඒ විදිහට බිඳ දැම්මා. අයියාගේ මතකය හැරෙන්න වෙන කිසිම පිරිමියෙකු ගැන මගේ හිතේ සටහන් කරගන්න එකත් පවක් හැටියටයි එදා මම හිතුවේ.
" මේ.... සේනා.... පොඞ්ඩක් හිටපන්.... උඹ ඔය ඇඳන් ඇවිත් තියෙන්නේ චීත්ත ගවුමක් නෙවෙයි නේ...."
" චීත්ත ගවුම් මහගන්න වෙලාවක් තිබුණේ නෑ බං.... චාටඞ් ක්ලාස් ඉවර වෙලා ගෙදර යද්දී රෑ වෙලා....මොකක් හරි ගවුමක් නේ මේකත්..."
" අනේ බං.... උඹට බය නැද්ද ? කැම්පස් එකට එන පළවෙනි දවසේ ඉඳන් සීනියර්ස්ලා එපා කියනකල් චීත්ත ගවුම් ඇඳන් එන්න ඕනේ කියලා එදා කට්ටියක් කිව්වා ඇහුනේ නැද්ද ? නැත්නම් රැග් කරනවාලු අනික් අයට වඩා"
CZYTASZ
The everlasting memories of love ( Sinhala Romance)
Romansමටත් තිබුණා ප්‍රේමයක් - The everlasting memories of love ( Sinhala Romance) සේනානි ,සොනාෂ් ,ඒන්ජල් යනු මගේ ජීවිතයේ මට මුණගැසුණු සැබෑ චරිත තුනකි. ඔවුන්ගේ තුන්කොන් ප්‍රේම කතාව අලලා මා විසින් ගොඩ නගන ලද මෙම "මටත් තිබුණා ප්‍රේමයක්" අසම්මත ප්‍රේම කතාව ක...
