LOVE & PROMISES [Editing]

Chapter 12 || Too late

He sat on the bench that was placed in the middle of the garden. Napabuntong-hininga ito habang tumitingin sa kawalan. All he could hear was his shaky breath. A tear fell on his cheeks. Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman niya.

Napatawa siya ng mahina habang pinupunasan ang luhang nasa pisngi niya. He's been holding back his feelings since that dinner incident.

Sinusubukan niyang tumawa pero nauuwi lang ito sa pag-iyak. He sniffed and sighed. Naramdaman niya ang pagtabi sa kanya ng dalagang kadarating pa lamang.

"Gusto kang sundan ni Alex kanina.", sabi ni Venice habang inaayos ang upo. "It's not a great time to talk to her.", he quietly answered her.

"Kaya nga di sya pinapunta dito eh."

"Bakit nandito ka?", Yohan asked. "To hear you out.", sagot ni Venice at matamis na ngumiti.

Nagsimulang marinig ang ingay ng mga kuliglig. He looked at her then to the ground. "I'm okay.", he assured her. "Kahit di mo aminin, alam kong hindi ka okay.", sagot sa kanya ng dalaga.

He deeply sighed. "Okay nga lang ako. Sanay naman na ako.", ngumiti siya ng pilit. Agad naman itong napalitan ng malungkot na mukha. "Sanay na akong hindi pansinin ni Alex."

"Sanay na akong maging pangalawa sa choices.", tuloy niya.

He chuckled. "Sanay na akong masaktan ng paulit-ulit. Nung dumating si Kenji sa buhay niya, she chose him and then she gets hurt. I stayed beside her and comforted her. And now, ako nanaman ang isa sa mga choices pero si Clark ang unang pinili niya."

"Everytime I get hurt, I get up and protect her.", pagtatapos niya habang lumingon kay Venice.

"Di ka pa ba napapagod? It has been 6 years. Pero di ka parin niya makita bilang mas higit pa sa kaibigan."

Tumawa si Yohan sa sinabi ng dalaga. He sent her a sad smile. "Pagod na pagod.", he uttered. He then pointed in his heart. "Pagod na pagod na tong puso ko. Sobra. Pero mahal na mahal ko siya eh. So much to the point na kahit ilang beses pa niya isaksak sa akin ang realidad na I'll never be a her first choice, mamahalin ko parin siya."

"Babalik parin ako sa kanya.", he said with a smile and tears on his face.

Narinig niya ang mahinang tawa ni Venice kaya't napatingin siya rito. "I envy you.", sambit ng babae.

He sent her a confused look. "Sana kasing tapang kita. Sana ganyan din ako pagdating sa pagmamahal sa isang tao. Sana hindi ako bumitaw.", she said. Lalo siyang tinignan ng binata.

"Sana makita mong ako yung nagmamahal sayo.", her thoughts said.

"But it's too late I guess.", sambit niya habang ngumingiti ng pilit kay Yohan. "Too late? Why?", tanong sa kanya ng binata.

"Naduwag ako. Kasi nalaman kong may mahal na siyang iba.", sambit niya na para bang hindi niya kausap ang tinutukoy niya. He just sent her a smile, definitely didn't get what she was trying to say. There was a long silence after that. Ang tanging naririnig lang nila ay ang mga kuliglig, ang paghinga nilang dalawa at ang daloy ng tubig mula sa fountain.

"You're too stupid to notice huh.", she chuckles. He sent her a questioning look as to why she chuckled. "Bakit?"

Umiling nalang siya. "Tara na. Baka tapos narin niyan mga parents natin sa meeting nila.", sabi niya at tumayo. Yohan stood up after her.

They went inside and came back to the living room. Nagkwentuhan silang lahat na para bang walang nangyaring kaguluhan. He can't look into Alex's eyes. It was the same for Alex.

When he came home with his mother, he straight up went to his room and locked himself, telling his mother he's tired.

He flopped down his bed and looked through his phone. Tinitigan niya ang number ni Alex. He was hesitating to message or call her. After a whole 2 minutes, he decided not to. Hindi niya tinext si Alex since then.

2 days later..

"Mrs. Clemonte?", tawag sa kanya ng teacher niya. Alex snapped out of her thoughts. What thoughts you're asking? Thoughts about everything. How she's gonna apologize to Yohan and how she's gonna act in love with Clark.

"Y-yes ma'am?", sagot niya at tumayo. Ngumiti sa kanya ang teacher nila at napa-iling. "About the project, I'm announcing your groups."

"Your group mates will be Deanne, Javris and Calvin.", she almost choked in her own saliva when she heard the two boys' names. Sila ay kabilang sa grupo ng ex niyang si Kenji. Magrereklamo na sana siya pero naalala niyang kasama naman niya si Deanne sa grupo.

"Okay ma'am.", sabi niya at ngumiti. Bumalik sa teacher's table ang teacher nila at nagsimulang i-explain ang magiging project nila. After a few minutes, the school bell rang. It was finally lunch time.

Aalis na sana siya ng classroom kasama ang iba niyang kaibigan nang biglang tinawag siya nila Calvin at Javris.

"Hey Alexa.", they called, irritating her. "Correction, it's Alex. Anong maipaglilingkod ko?", sabi niya katapos niyang harapin ang mga ito.

"Saan natin gagawin yung project?", Javris asked. "kayo bahala.", sagot agad ni Alex at mabilisang naglakad paalis habang nakabuntot sa kanya ang kanyang mga kaibigan.

"Wait lang, Alex!", sigaw ng dalawa habang hinahabol sila. Tumigil sa paglalakad si Alex at tinignan ang mga ito, iritadong ekspresiyon ang nakalagay sa mukha niya. "Ano?!"

"Sa bahay mo nalang.", they suggested. She furrowed her eyebrows. She was about to disagree when she suddenly heard Deanne telling her to say okay. Napatingin siya sa kaibigan. "Hindi lang naman tayo ang nandoon non.", bulong nito sa kanya. A smirk crept up to both Alex and Deanne's face.

"Okay.", sagot niya sa dalawang binata at tuluyang umalis.

Tumuloy sila sa cafeteria ng university. Hinahanap nila ang iba nilang mga kaibigan ng biglang may kamay na umakbay sa mga balikat ni Alex. Ang mga tili ng mga kababaihan ay napalitan ng mga bulong.

Alex froze on her spot. She felt his breath on her neck. Binigyan siya ng halik sa pisngi at nagsalita.

"Hey babe."

~♥~♥~♥~♥~♥~♥~♥~♥~♥~♥~♥~♥~♥~♥~♥~

ACKKKK buset ako pa ata mismo yung kinikilig eh GAJSGHS

Thanks for reading this update!!
go to the next page^_^