LOVE & PROMISES [Editing]

Chapter 22 || Changed my life

She helped the girl stand up and pulled her into a tight hug and caressed her back. "Ilabas mo lang yan.", she said to the crying figure.

"Gusto ko nang sumuko. Pagod na ako. Palagi ko nalang siya iniintidi. Palagi nalang ako yung nagpaparaya.", iyak ni Selene. She smiled and tightened the hug. "Then give up. Let go. Okay lang na mapagod, Selene. Mga tao tayong napapagod. It's okay to give up and let go."

"Basta sa susunod mong pagbangon, lalaban ka para sa sarili mo. Mabubuhay ka para sa sarili mo.", bulong niya sa kaibigan niya. Humikbi ang dalaga habang pinakikinggan ang mga salitang binitawan niya.

It was Selene's turn to tighten the hug. "Thank you... Alex."

Present

Bumuntong-hininga si Selene nang matapos niya ang ineedit niyang video. Sinarado niya ang laptop niya at nilapag sa lamesa.

She rested her back on the couch and closed her eyes. Hindi niya alam kung bakit pilit na bumabalik sa kanya ang nakaraang pangyayari na bumago sa buhay niya. She's not complaining though, it was one of her most beautiful moments in life. The moment she realized she should live for herself.

Naramdaman niyang lumubog ang kanyang inuupuan. Binuksan niya ang kanyang mga mata at nakita ang binatang katabi niya.

"I brought you a drink. Tapos ka na sa ginagawa mo?", tanong sa kanya ng katabi. Tumango siya at kinuha ang inumin. "Thanks. Dapat ako nagbibigay sayo ng inumin, ikaw yung bisita eh.", tugon niya at tumawa.

"Ako naman yung nagpumilit magstay muna dito hangga't di naggagabi.", sagot naman sa kaniya ng binata at ngumiti. His dimples appeared, striking Selene's heart. "Bakit ba hindi ka sa bahay niyo agad umuwi ngayon?", nagtatakang tanong niya rito.

"This week is probably the very first week my sister and Calvin has been declared together kaya ayaw ko muna silang gambalain. Lalo na mukhang ineenjoy na nila pagiging magjowa nila.", ani ng binata. He chuckled as he thought about his sister.

Napatitig si Selene sa magulong buhok ni Axel. "Bakit ang gulo ng buhok mo?", tanong niya habang inilalapit ang kanang kamay sa buhok ng binata para ayusin. "Nakatulog ako sa kwarto mo eh.", ani ni Axel at ngumisi.

She snickered as she continued fixing his hair. "Paano ka magkakajowa kung hindi ka marunong mag-ayos? Learn hygiene, xel.", sabi niya.

"I don't care about getting a girlfriend.", Axel shrugged. She furrowed her eyebrows and replied. "What do you mean? Gusto mo bang tumanda ng walang jowa?", she says, slightly raising her voice. She's not angry. Just annoyed.

"You can be my girlriend.", her annoyed expression was replaced by a shocked one. "Ha? Ano?", gulat niyang tanong.

Axel sighed to ease his nervousness and spoke again. "Ang sabi ko, can you be my girlfriend?" Selene laughed nervously. "Seryoso ka ba? Hindi ba si Abi yung sinasabi mong gusto mo?", she excused.

"Seryoso ako, Selene. I want you to be my girlfriend.", Axel said with sincerity. Pag-aalala ang nakita niya sa mukha ng dalaga. "Bakit?"

"I can't be with you, xel. Ayokong maulit yung nangyari dati.", napayuko ang dalaga. Nagsalubong ang mga kilay ng binata at tumayo. "What do you mean? Ayaw mong maulit yung nangyari dati? Then why you keep treating me like I'm someone special to you? Like we can be together?"

Tumayo si Selene. "Look, Axel, I didn't mean to-", the boy shooted her a glare. "What you don't mean to? Hindi mo sinasadyang maging pa-fall? Am I a joke to you?"