YunBar | İmkansız Aşk

•3•

Duraksadı. Barış hızlıca Yunus'un yanına gitti zaten onu ilk gördüğü andan itibaren içi gitmişti.Yunus sinirli bir şekilde "Ne var!" dedi. Fakat sonra Barış'ı terslediğine pişman olmuştu. Barış elini Yunus'un omzuna attı ve "Sakın,sakın ! Kendini düşürme Yunus. Ben de senin durumundayım,benim annem tam dört kez kanseri yendi ve beni de dışlıyorlar. Birbirimize çok benziyoruz. Sakın pes etme !" dedi. Yunus başını kaldırdı, görüş hizası Barış'ın yıkamadığı tişörtüne denk geliyordu. Barışla göz göze gelmek icin başını kaldırdığında gözünden bir damla düştü Yunus Emre'nin gözünden düşen aslında göz yaşı değil bir sessiz isyan çığlığıydı  ve bunu tek duyabilen Barış'tı. Barış işaret parmağını Yunus'un yanağındaki gözyaşına getirdi ve sildi. Yunus Emre gelen kokudan rahatsız olsa da sorun değildi.

Neden Barış geldi ? Hiç tanımadığı Barış geldi de takım arkadaşları veya beraber geldikleri Gizem ya da Berkan gelmedi diye sorguladı. Tam Barış'a sarıldığında Evrim'in sesi geldi
"Yunus Emre hadi gel artık burası Survivor bir şeyin yok!" Yunus acı bir şekilde güldü
"Bırakmayacağım,sen de bırakma..." dedi ve sendeleyerek benchine gitti.

Oyun hala devam ediyordu fakat oyuna çıkanlardan çok Yunus'un aklı da Barış'ın aklı da aynı şeydeydi. Az önce yaşadıklarında. Yunus silkelendi ve kendine geldi. Olamazdı bu o Silivri çocuğuydu,ne yapıyordu ? Gözünün Barış'a daldığını fark etmişti ve aklına gelen bu düşünceyle bakışlarını sertleştirerek başını çevirdi.Acaba üzülmüş müydü Barış ? Barış ona bu kadar destek olurken neden bunu yapmıştı ki ?

Barış garip bir şekilde tebessüm etti. Yunus'a bakmaya devam ediyordu ki önünde kayan turuncu bir cisme kadar Berkan düşmüştü !Barış koşturarak Berkan'ın yanına gitti ve eğilerek "İyi misin ?" diye sordu, başını kaldırdığında ise Yunus'un sert bakışlarıyla tekrar karşılaştı. Fakat bu bakışlar sadece sert değildi. İçinde neredeyse her duygudan vardı. Kıskançlık, sevgi ve imrenme, sinirlilik maskesi altında gizlenmişti sadece.