Narrator's POV
"oh Helen, kelan ka manganganak?" tanong ng isang babae na nasa mid 30's na buntis rin
"nako sa susunod na buwan na Daniela" sagot naman ni Helen
"alam niyo na ba kung ano gender ng anak niyo ni Manuel?" tanong ni Daniela kay Helen
"nako, ayaw ni Manuel malaman ang kasarian ng baby namin, kasi gusto niya surprise" natatawang sagot ni Helen
"oo, gusto ko surprise" biglang nagsalita si Manuel galing sa likod ni Helen
"ayy ang hilig talaga ng surprise ng asawa mo Helen" kinikilig na sabi ni Daniela
Hindi niya alam, na sinorpresa din siya ng kanyang asawa.
Nakaramdam sya ng halik sa pisnge
"hi honey" bati ng asawa ni Daniela
"o-oh? I thought sa susunod na araw pa uwi mo?" gulat na gulat na tanong neto
"you looked really surprise haha" natatawang sabi nito
"pareng Carlo, kamusta?" pangangamusta ni Manuel kay Carlo
"Manuel, long time no see" sabi naman ni Carlo at nag shake hands sila
"tapos na ba kayo?" natatawang tanong ni Helen sa dalawang kalalakihan
Pumunta sila sa isang restaurant.
La'Cuisine isang french italian restaurant na pagmamay-ari ni Carlo Lopez.
"nice place pare" sabi ni Manuel
"salamat" ani Carlo
"may branch na pala kayo dito, di mo naman ako sinabihan Daniela" sabi ni Helen at dahan dahan siyang pina upo ni Manuel same with Daniela.
May lumapit na waiter sa kanila at, "hi maam/sir, welcome to La'Cuisine, here's the menu" bati nito
Naupo na ang dalawang kalalakihan at nag simula na silang pumili ng makakain
"hon, what will u have?" tanong ni Carlo kay Daniela
At that moment may nararamdamang sakit na si Daniela, and out of knowhere, sumigaw sya ng "I THINK I'M HAVING A BABY!!!"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Zoren's POV
And thats how I was born.
Im Zoren Rey Lopez, 16, anak ni Carlo at Daniela Lopez, isang bookworm, isang honor student at isang gamer.
Im a multi tasker, I can do a lot of things.
Everytime may na aachieve ako, mom gives what I want.
Lahat. As in kahit ano.
But when dad says no, wala akong magagawa.
Naglalaro nga pala ako ngayon, and its 3:00 am already, i still have class later.
Last game ko na, atleast makatulog lang man ako ng 3-4 hours.
.
.
.
.
.
.
"Zoren, wake up" rinig ko
"ZOREN, wake up" rinig ko ulit
boses na gustong gusto ko naririnig araw-araw
"pa hug nga" inaantok kong sabi
"bumangon ka na, hug mo mukha mo" pikon nitong sagot
"sige na" sabi ko ulit habang naka pikit
"puro ka kasi laro, anong oras ka nanamang natulog kagabi ha?!" sermon neto
