Vote ve yorumları unutmayalım. Bı sonraki bölüm 10 vote ve 5 yorum olduğunda gelecek.
Hatırlatma
İşlemler halledilince yola çıktılar. Arabada derin bir sessizlik vardı.
" Hangimiz açıyoruz davayı?"
" İnadın tuttu gene! Yok öyle bişey neden anlamıyorsun?!"
" Sen benim öyle videolarımı görsen ne düşünürsün?"
Kaan öfkelenerek gaza daha çok bastı. Hüda korkuyla ellerini birbirine kenetlendi. Kaan'ın sert sesiyle irkildi.
" BAŞKA ADAMLARLA DEĞİL SADECE BENİMLE OLABİLİRSİN ANLADIN MI! ŞİMDİ O GÜZEL ÇENENİ KAPAT!"
"SEN YAPARKEN İYİ DEMİ?! SENDEN BOŞANINCA HAYATIMA BAŞKALARI NEDEN GİRMESİNKİ ? SONUÇTA YAŞIM GENÇ, GÜZELİM!"
Kaan'ın öfkeden gözü dönmüştü. Arabayı düzgün kullanamadı. Gözleri sinirden ateşle dolmuştu.
" Dikkat et kaza yapacağız"
" Sus!"
" Kaan karşı şeride geçtin! Kaza yapacağız!"
" Sana sus dedim!" Demesiyle korna sesleri birbirine karıştı. Hüda gözlerini kapatmıştı ve kaan'ın kolunu tutuyordu. O andan itibaren karşılarında gelen minibüsle Kaan'ın arabası birbirine girdi.
***
Kaan'ın gözleri yavaş yavaş açıldı. Karşısında hemşireleri görünce
" Hüda nerde?!"
Yerinden kalkmaya çalıştı fakat hemşire engel oldu.
" Beyefendi kalkamazsınız! Karınız diğer ambulansta"
" İyi mi?!"
" Bilmiyorum ama sizin durumunuz eşinize göre daha iyi "
Kaan için bu sözlerden sonra hayat durmuştu. Kendi kendine söylendi.
" Nasıl yaparım ben bunu ona!? Allah kahretsin! Niye dinlemedim ki? Haklıydı onun yerinde ben olsam ben de öyle düşünürdüm "
Fısıldayarak konuştuğu için hemşireler birşey anlamamıştı. Kaan'ın kendisi bile zor duymuştu siren seslerinden dolayı.
" Bir şey mi dediniz?" Diye sordu hemşire. Kaan o anın etkisiyle zar zor nefes aldı, kendine gelmek için gözlerini kapattı. Ama Hüda ve rüyanın yüzleri gözlerinin önüne geliyordu. Rüyaya ne diyecekti? Sakinleşmek için derin derin nefes aldı.
***
Hastaneye geldiklerinde Hüda'yı ameliyata aldılar ve Kaan'ı odaya götürdüler. Kaan uzun süre uyumuştu verilen ilaçların sayesinde. Gözlerini açtığında karşısında Doktor Burcu duruyordu. Burcu Kaan'a asık suratla baktı.
" Hüda nerde?"
" Yoğun bakımda " sesi sinirli ve üzgün geliyordu.
" Durumu nasıl?"
" Bir düşün bakalım nasıl?"
" Düzgünce cevap ver!"
" Ona da böylemi davranıyorsun?! Ayrıca Hüda iyi ama be-" tam söyleyecekken odanın kapısı açıldı ve içeri koşarak Rüya girdi. Arkasında kızarmış gözleriyle annesi ve nefes nefese kalmış Sarpı gördü. Rüya Kaan'ın sağ elini tutup yatağa çıkmak için destek aldı. Yatağa çıkınca Kaan'ın yanına yattı ve kafasını Kaan'ın göğsüne koydu.
Ağlayarak " baba annem neyde?"
Burcu o sırada söze atladı.
" Tatlım babanın üzerinden inmen gerekiyor. Onu rahatsız etmemelisin"
" Şen şuş! Ben annemi iştiyoyum"
Kaan Rüyanın belini tutup kendine daha çok yasladı.
" O beni rahatsız etmez "
" Bu arada bebeğinizi kurtaramadık üzgünüm" dedi ve odadan çıktı.
Rüya " ne bebeği baba?"
Kaan ve Sarp birbirine donmuş şekilde bakıyorlardı. Yeliz hanım " öldü mü minicik yavrum?"
Kaan'ın yanaklarından yaşlar akarken Rüya büzülen dudaklarıyla Kaan'ın gözyaşlarını siliyordu.
" Hüda'ya ne demeyi düşünüyorsun!?" Diyen Sarpa bitkin gözleriyle baktı.
" Bilmiyorum "
" Baba şijin şöyleyemediğinij şeyleyi ben şöyliyim mi? Hem ben şöyleyşem daha aj şiniyleniy "
Kaan Rüyanın kafasına öpücük kondurdu ve
" Ben söylerim sen büyüklerin sözlerine karışma" dedi ve zorla gülümsedi.
Rüya da gülümsedi. Bir süre öylece beklediler. Hemşire yanlarına gelene kadar sadece Rüyanın uykuda aldığı derin nefeslerin sesiydi.
" Hüda Kılıç uyandı efendim. " Diye haber verdi ve odadan ayrıldı.
Kaan Rüyayı rahatsız etmeyecek şekilde yataktan kalktı ve Rüyayı yatağa yatırdı.
Sarp'ın yardımıyla Hüda'nın odasının kapısına geldi. Kapıyı çalmadan içeri girdi. Sarp dışarıda bekleyeceğini söyleyip kolidorun köşelerine ilerledi.
"Özür dilerim"
"Küçücük cana kıydığın için mi?"
"İsteyerek olmadığını biliyorsun! Çok sinirliydim bı an kendimi kontrol edemedim"
"Artık oratada sadece Rüya var. Eminim boşanmamız daha kolay olur!" Dedi ve gözlerinden yaşlar aktı.
Sevmese ağlar mıydı?
Gözyaşlarını akıtır mıydı?
Her boşanma kelimesi geçtiğinde nefesi kesilir miydi?
Ama o an Kaan'ın ' hayır ' demesine ihtiyacı vardı. Bir sözüyle vazgeçirmek bu kadar kolaydı. Ama Kaan onu daha büyük yıkıma uğrattı.
" Avukatıma söylerim gerekenleri yapar !" Dedi sert sesiyle ve düz ama yavaş adımlarla odadan ayrıldı.
Hüda arkasından sel olmuş gözyaşları ile " KENDİMDEN NEFRET EDİYORUM! O boşanma konusunu şuan açmayabilirdim" diye bağırarak ağlamaya başladı. İçeri koşan hemşireler girdiğinde Hüda'nın serumuna ilaç eklediler ve o uyuyana kadar odada beklediler.
⚛️
10 vote 5 yorum unutmayalım... Aslında bugün atmayacaktım ama neden hazır bölüm varken bekleyin ki? Kefjsfje neyse pamuk parmaklar yıldıza 🌟
