ZAMANDA YOLCULUK

Tek Başına

Medya arada gecen şarkı..🌸

Yazardan:

Hava saat 19.00 olmasına rağmen kararmıştı.

Genç adam arabadan indi ve derin bir nefes verdi..Çok yorucu ve uzun bir yoluculuk geçirmişti. Ama yorgun olmasına rağmen yüzünde keyifli bir gülümsemesi vardı.

Evine doğru yürüdü ve kapıyı çaldı.

Açan kişi her zamanki gülümsemesiyle evin elli yıllık yaşlı uşağıydı.

"Hoşgeldiniz Lord Aaron."

Dedi uşak gülümseyerek. Genç adam başıyla selamlayıp içeri girdi.

"Lordum. Babanız sizi oturma salonunda bekliyor önemli bir konu olduğunu söylediler."

Aaron'un yüzündeki gülümsemesi silinip yerine her zamanki soğuk ifadesi gelmişti.

Uşağa kafasını salladı ve salona doğru yöneldi.

Salona gittiğinde, Yaşlı ama bir o kadar da canlı olan adam ayak ayak üstüne atmıştı ve hastalığından dolayı içemediği şarap yerine sütünü yudumluyordu.

Aaron biraz uzağında durup başıyla selam verdi ve

"Beni çağırtmışsın baba."

Dedi. Babası ayağını indirdi ve doğrulup, gülümseyerek oturması için karşısındaki koltuğu işaret etti.

Aaron işaret ettiği koltuğa oturdu. Her an kalkıp gidecekmiş gibi bir hali vardı.

Karşısındaki yaşlı adam derin bir nefes verdi ve konuşmaya başladı.

"Yolculuğun nasıl geçti oğlum?"

"İyi geçti. Beni neden çağırdın.. baba?"

Yaşlı adam geriye doğru yaslandı ve oğluna döndü

" Oğlum biliyorsun ki Lord Osborne ile aramızda yıllardır süregelen bir düşmanlığımız var."

Aaron kafasını salladı ve dinlemeye devam etti.

"Ve.. son birkaç aydır bu düşmanlığı bitirmek için çabaladığımı da biliyorsundur."

Aaron evet anlamında kafasını salladı.

Babası derin bir nefes verdi.

"Sonunda düşmanlığımızı bitirdik. Anlaşma şartları her iki taraf için ağır oldu ama.. bu aramızdaki husumet sonunda bitti."

Aaron yerinde doğruldu

"Senin adına sevindim baba ama benim alakamı anlamadım?"

"Oğlum.. aramızdaki barışın devamlılığını sağlamak için senin,  Lord Osborne'nin kızı Leydi Mary ile nişanlanman gerekiyor."

Aaron'un gözleri büyüdü ve öne doğru eğildi

"Ne?"

"Dediğim gibi oğlum. Barış devamlılığı için Mary ile evlenmen gerek."

Aaron'un çene kasları gerilmişti. Elini kafasının arasına aldı derin bir nefes verdi ve ateş çıkan gözleriyle babasına baktı

Korkutucu derece de bir sakinlikte

"Sana sadece hayır diyorum."

Dedi ve sinirle ayağa kalkıp odayı terk etti.

Ertesi gün:

Aaron'u gece boyunca uyku tutmamıştı. Sabaha doğru zar zor uyuyabilmişti.

Öğlen güneşinin ışıklarının yüzüne vurmasıyla gözlerini araladı.