I want to scream~Teenwolf| Dutch

Hoofdstuk 6

6.
4 maart 2019
Stiles en Scott komen achter me binengelopen, ze zien hoe ik al starend naar de nu ondertussen rustig geworden Liam kijk. Scott loopt naar Liam en kijkt hem nu in zijn ogen en mompelt met een zware stem: "Wat is er aan de hand?" "Ik weet het niet, ik was gewoon super gestrest voor de lacrosse game omdat het de eerste keer was als aanvoerder tegen mijn oude school, dus al die adrenaline en agressie en de volle maan. Het werd me gewoon wat te veel sorry.." Scott steekt zijn hand uit en deze grijpt Liam vast, opdat moment breng ik uit:" Maar oké, wat is dit. Wat ben je? Ben je een vampier ofzo? "
" Technisch gezien, zijn we weerwolven", zegt Scott dan terwijl zijn ogen oplichten.

Ik zit naast het vijftalliggroepje en staar hun ongelovig aan. "Dus jij Scott jij bent de alfa, dus eigenlijk de leider, jij Liam bent dan... De beta?"
Hij knikt.
"... Wat dus betekent dat Scott je" leider" is en hij je heeft veranderd in een weerwolf. Dus Malia ben jij ook een? "
"Nee", zegt ze meteen. "Ik ben een werecoyote." Ik probeer geenk verbaasde blik te laten ontsnappen, dan wil ik iets aan Stiles vragen maar nog voor ik dan kan doen zegt hij gewoon: "Ik ben mens.. Wel even bezeten door een slechte geest maar. Ik ben nu beter.. Dus ik ben mens. '
"Ow oké, en jij Lydia?" vraag ik dan voorzichtig. "Banshee.. Ik ben niet zoals hen, ik heb geen bovennatuurlijke krachten. Het enigste was ik heb, zijn stemmen in mijn hoofd. Die mij dingen vertellen, die me lijken doen vinden, die me vertellen wie er vermoord gaat worden", mompelt ze zacht. Ik denk even na en zeg dan: "Dus dit is het dan."
"Ja ik denk het wel", zegt Liam aarzelend. Ik probeer nog steeds alles te begrijpen en ik zie dag't Scott dat ook door heeft. Hij zegt dan: "Liam ga jij maar met Emma naar huis, ze heeft nog genoeg om over te denken.." Ik knik lief naar hem en Liam legt een arm rond me. Hij wandelt me naar huis, dan als ik voor mijn huis sta twijfel ik even. "Kan ik het zien?" vraag ik dan opeens. "Wat?" vraagt hij verbaast. Ik grinnik ongemakkelijk, dan zegt hij: "Ow ja dat." Hij kijkt even naar zijn schoenen en dan tilt hij zijn hoofd naar me op, zijn Geel bruine schijnende ogen kijken me recht aan en ik kijk er goed naar. Dan kijkt hij terug weg en kijkt hij me terug gewoon aan. "Het is echt gek", mompel ik dan rustig. "Maar stiekem ook wel cool toch?" vraagt hij dan terwijl hij me tegen mijn zij aan port. "Misschien een beetje dan", lach ik tegen hem. "Zie ik je morgen?" vraagt Liam dan.
"Het is weekend dus ik weet niet.."
"Ik zie je zeker wel."
"Ik kom."
"Hoelaat ?"
"Kies jij maar."
"2 uur."
"Perfect."
"Met iedereen of.."
"Enkel wij"
"Tot morgen"
Ik draai me om en wandel tot bij de voordeur, ik doe deze open en wil naar binnenwandelen, ik kijk nog even naar hem op en sluit dan de deur achter me toe.