အချည်နှောင်ခံရင်ခွင်

အချည်နှောင်ခံရင်ခွင် အပိုင်း၂၂

[Zawgyi]
ေဟာ....မဂႅလာပါဗ်..မဒမ္ဂြၽန္ယူဟီးShi..လာပါ..လာပါထိုင္ပါခဗ်"

"ဒီေန႔ေတာ့..ကြၽန္မတစ္ေယာက္တည္းခ်ီတတ္လာတာDrေရ..သားကဆိုင္ေစာင့္က်န္ခဲ့တယ္။ "

"ဘလ္ုလဲ...သက္သာရဲ႕လား"

"ဟုတ္ကဲ့...ကြၽန္မကေဆးဆိုင္ဖြင့္ထားလို႔တစ္ျခားသူေတြဘာျဖစ္ရင္ဘာေဆးေသာက္ဆိုၿပီးတိတိက်က်ၫြန္ႏိုင္ေပမယ့္ကိုယ့္ေရာဂါအတြက္ေတာ့အၿမဲေပါ့ဆမိတယ္ Drရယ္...တစ္ခါတေလက်ရင္အစားအေသာက္ကမဆင္ျခင္မိ စားခ်င္တာေတြေလွ်ာက္စားေတာ့..ေဟာ..မေန႔ကလိုေသြးကဒိန္းခနဲကိုတတ္ေဆာင့္တိုးေတာ့တာ"

"အင္း..အခန္႔မသင့္ရင္ အယ့္လိုပဲျဖစ္တတ္ပါတယ္..ေနာက္တစ္ခါTae Hyung မအားရင္လည္း ကြၽန္႔ေတာ့ဆီကိုအခ်ိန္မေ႐ြးလာပါ..သူနဲ႔ကြၽန္ေတာ္က ဒီလိုပဲ သူ႔လူနာကိုယ့္လူနာမွ်ၾကည့္ေပးေနက်ေလ..
ဒီေန႔ေတာ့အန္႔တီ့ ကိုစမ္းသပ္ေပး႐ုံပဲ ေဆးကေတာ့မေန႔ကေပးထားတဲ့အတိုင္းပဲဆက္ေသာက္ေပါ့"

"ဟုတ္ကဲ့ပါ....Dr"

ဒီေန႔Drေျပာသလိုပဲသူမကိုpressureခ်ိန္ေပးဖို႔သာလိုပါသည္။ လိုအပ္တာေတြစမ္းသပ္စစ္ေဆးၿပီးေပမယ့္ ေနာက္မွာလူနာတစ္ေယာက္မွမရွိတာမို႔သူမ Drႏွင့္မေမ ွ်ာ္လင့္ဘဲစကား၀ိုင္းဖြဲ႕ျဖစ္ၾကသည္။

Drကလည္းအလြန္သေဘာေကာင္းသည္။ ခုမွစသိကြၽမ္းေသာသူ႔ကိုမိတ္ေဆြအရင္းခ်ာလိုတရင္းတႏွီးေျပာဆိုဆက္ဆံသည္။

"အန္႔တီ့မွာ သားတစ္ေယာက္ပဲရွိတာေနာ္"

"ဟုတ္တယ္..Drကြၽန္မကသူ႔ကိုဆရာ၀န္ျဖစ္ေစခ်င္တာေလ..ဒါေပမယ့္သူက လူထူးလူဆန္း..ေဆးလိုင္းမွီေပမယ့္ဆရာ၀န္မလုပ္ခ်င္ဘူးေဆး၀ါးကြၽမ္းက်င္ပဲတတ္ပါရေစဆိုလို႔ခြင့္ျပဳလိုက္ရတာ..
Drကိုျမင္ေတာ့ ကြၽန္မသားအတြက္အားက်လိုက္တာ"

"ဟုတ္..လူတိုင္းကေတာ့၀ါသနာတစ္မ်ိဳးစီပဲ အန္တီရယ္..ကြၽန္ေတာ္ဆိုဆရာ၀န္အလုပ္ကိုငယ္ငယ္ထဲက ၀ါသနာပါလာတာ..မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ႀကိဳးစားခဲ့တာ...
ေနာက္ဆုံးေတာ့..ျဖစ္လာတယ္.ျဖစ္ၿပီးလည္းကိုယ့္ႀကိဳးစားမူကိုဘယ္ေတာ့မွမရပ္တန႔္ဘူးပညာေတြထပ္ထပ္သင္ေနရင္းေလာကႀကီးကိုပါေမ့ေနတတ္တာ"