тяʋɛ ℓσѵɛ

dokuz

Akutagawa'nın ayakta duracak hali yoktu bu yüzden Fyodor onu kucağında götürüyordu. Atsushi çoktan orda bekliyordu, oldukça endişeliydi ama yinede tedbirli gelmişti. Dazai'yi aramıştı ve onlar uzaktan gizlice izliyorlardı. Fyodor kucağındaki melek gibi çocuğa son kez baktı. bir daha onu asla görmeyecekti. yavaşça Atsushi'nin kucağına bıraktı. hiçbir şey demeden gitti. Atsushi kucağında zayıflıktan yüzü çökmüş gence baktı, nasıl olmuşsa güzelliğini hiç kaybetmemişti bile ve üstelik saçlarıda uzamıştı ama bu çok mantıksızdı. sadece 2 gün olmuştu. Daha sonra Chuuya'nın dedikleri aklına geldi, bir omega böyle bir ilişkiye girerse ölümü hızlanırdı ve bu vücuda farklı etkenler bırakırdı. Akutagawa'nın ki buydu işte. Toparlanıp mührü bozmak için A tsushi'nin kullandığı o dar yere gitmişlerdi. Dazai çok dikkatli olmasını tembihlemişti bu oldukça tehlikeli olacaktı. Atsushi ilkinin böyle geçeceğine mi yansın Akutagawa'ya mı bilememişti.

~~

Dazai omzuna yaslanmış kafanın kokusunu içine çekmişti. Sahil kenarına gelmişlerdi. Atsushi ve Akutagawa'nın işi bitince onlar da gelecekti. Şimdilik sadece ikisi vardı. "Ee şimdi ne olacak? " Chuuya'nın sorusuyla az da olsa ürkmüştü Dazai, Chuuya'nın kendini bırakması gibi bir ihtimal onu ölesiye korkutuyordu. Chuuya ise dalgındı Dazai'nin ona cevap vermediğini bile fark etmemişti. "Bize ne olacak? " Bunu da Dazai sormuştu. Chuuya daldığı yerden kendine gelmiş bir şekilde Dazai'nin gözlerine baktı. Hiçbir şey demeden birbirlerine baktılar onlar sustu sessiz gece konuştu.

"Seni seviyorum" Chuuya ağzından bu iki kelimenin çıkmasına izin verdiği için kendiyle gurur duyuyordu. Dazai gözlerinden akan yaşlarla sıcacık bir gülümseme bahşetmişti Chuuya'ya. Mutluluk göz yaşları akarken Chuuya ona uzanıp sevgi dolu bir öpücük bırakmıştı dudaklarına.

"Vay canına" Atsushi'nin sesini duyunca ikili hızla o tarafa dönmüştü. Chuuya hemen ayaklanıp yorgunca gülümseyen Akutagawa'ya sarılmıştı. Atsushi ve Dazai ise onlara bakıyordu. "Demek artık bir omegan var ha" Dazai Atsushi'nin omzunu ittirirken şakalaşmak için söylemişti ama Atsushi bu durumdan oldukça memnun duruyordu. "Onu tanıdıkça daha çok sevmeye başlıyorum" Atsushi'nin açıklaması ikisinide güldürürken iki tarafta mutluydu. Her şey düzelmişti.

6 YIL SONRA~

"Anne, anne" Küçük gri saçlı oğlan koşarak annesinin ayaklarının altına girmişti Akutagawa parlak bir gülümsemeyle çocuğu kucağına çekip gıdıklamaya başlamıştı. Akutagawa ilk defa bu kadar mutluydu. Atsushi harika bir Alfaydı, çocukları vardı ve hiç olamayacağı kadar mutluydu. Eskiden yüzüne uğramayan o gülümseme şuan sürekli yüzündeydi. Dazai çiftine gelirsek evliler ve şuan ikizleri var Chuuya aşşırı korumacı bir anne ve Dazai fazla gevşek bir babaydı ama ikisi dengeyi sağlıyorlardı. Birbirlerine tamamen aşıklardı. Sanki ilk doğduklarından beri birbirlerini arıyorlarmış gibi.

~SON~

ADANIN OROSPUSU DÖNDÜ 👄

Telefonumda yine bir ağrıza çıktı ve yazamadım ama işte fınal bölümü.

Bu kitaba ek bölüm yazarım belki diye düşünüyorum ama hadi hayırlısı.

Başka bir kurguda görüşmek üzere
👁👄👁