Compromised Hearts

Chapter 1

*STEAM WARNING ⚠️*

"On behalf of Davis Airlines and the entire crew, I'd like to thank you for joining us on this trip and we are looking forward to seeing you on board again in the near future. Have a nice day!" The flight attendant said nung lumapag na ang airplane.

Finally! I'm home!

I wore my shades as I stepped outside the plane. Ang init jusko. It's already afternoon. Hatak hatak ko yung maliit kong suitcase, konti lang yung dala ko kasi I'm planning to do shopping if ever ma bored ako.

(Caller)
Papa

[Hello?] I answered.
[Have you arrived?]
[Yes. May susundo ba sa'kin?]
[Meron. Someone you knew volunteered.]
[Sino?]
[Secret. You'll know.]
[How am I-]
[May gagawin pa ako, anak. Update mo lang ako. Bye.] then the call ended.

The heck? Paano ko yun hahanapin like duh? Ang laki kaya nang airport. Maliligaw ako sa pagiging malihim nila tangina. Lumabas na lang ako nang airport at nag antay na may lumapit para sumundo sa akin. Tatawid na sana ako sa tapat waiting shed ng malapit ako masagasaan. Napaupo ako sa sahig dahil sa gulat.

"Shet. Muntik na yun ah." I said to myself.

Lumapit ako at hinampas ang kamay ko sa hood ng BMW X1 niya pero hindi siya lumabas. Tinadyakan ko yun pero di pa rin siya lumalabas. Tangina ne'to. Lumapit ako sa may bintana at kinatok iyon ng malakas.

"Hoy! Ginagago mo ba ako? Malapit mo kong mabangga tapos di ka man lang manghihingi ng-" di ko natapos sasabihin ko ng bumakas ang pinto nang kotse.

"Ano? Ng sorry ba? Ha? Anise?" sabay tanggal ng shades niya.

"TRISTAN!" sigaw ko at agad ko siyang niyakap.

"Pag tayo pinagkamalang mag jowa. It's not my fault anymore." sarkastiko niyang sabi.

"P*tangina mo talaga kahit kailan." reklamo ko sabay batok sa kanya.
"Akala ko nga masungit ka lang. Di ako na aware na eskandalosa ka na." he teased.
"Shut up. Get my luggage." utos ko at sumakay na sa kotse.

"Right away, your highness!" He said sarcastically.

Nakita ko siyang pinulot yung suitcase ko at nilagay sa likod. Sumakay na siya and starts the engine.

"Saan kita ihahatid, Kamahalan?" he asked.
"Kahit saang magandang hotel."
"You don't have a condo?"
"Wala pa."
"Then ba't di ka na lang sa bahay niyo?"
"Dami mong tanong." pambabara ko tumahimik naman siya. Kalalaking tao ang daldal.

"Nandito na tayo." gising niya sa akin. I didn't notice nakatulog pala ako.

Bumaba na kami at kinuha ni Tristan ang suitcase ko sa likod ng kotse niya before kami pumasok.

"Thank you ma'am. Enjoy your stay." pasalamat ng front desk. Kinuha ko na yung hotel card at naglakad papuntang elevator.

"Ang ganda nga." I said ng makapasok sa room ko. I can see the nice view up here.

"Told ya. Kumain ka na ba?" he asked.
"No. Magpapahinga na ako. I plan na magclubbing with my gurls. Sama ka?"
"Oo ba. May maganda ba sa mga gurls mo?"
"Oo ak-"
"Owh shut up. Don't tell me it's you sis. I won't believe it." pambabara niya.

I rolled my eyes at pumasok sa kwarto at humiga. Sumunod namin siya.

"Umalis ka na. Magpapahinga pa ako." pagtataboy ko sa kanya.
"The fck? Hinatid kita dito tapos ganyan ka." reklamo niya.
"Blah blah blah."
"Balakajan. Aalis nako di ata kita kaibigan."
"Sunduin mo ako."
"Walanghiya ka talaga." sigaw niya then narinig ko pagsara ng pinto. Finally! PEACE! I removed my shoes and took my phone to msg mah gurls sa groupchat namin.