Can't Hurry Love

Chapter 2- First meet

Hadleys' POV

The house is so small. Mas malaki pa ang walk in closet ko. May pulang gate na rusty at sira-sira na. Pag pasok mo may maliit na sala sa kanan na may sirang sofa already. I continued walking roaming around the house, napunta ako sa kusina at one round table and 3 chairs na kinakalawang na lamang ang nandito and one gas stove, wala pa ngang mga kitchen ware. Pumunta ako sa ikalawang palapag, may dalawang maliit na kwarto. One for mom and dad, and the one is for me. May maliit din na terrace pero parang sampayan ng mga damit kasi feel ko lang.

Bumalik ako sa labas para kausapin and mag-reklamo kay mom. "Mom you're serious? Dito tayo titira? Part na tayo sa mga tinutulongan natin noon?" I formed a disgusted face. Tinutulongan lang namin ito in times na may mga sakuna ang mga tumitira dito noon, tapos ngayon parte na kami?. Mom looked at me worridly and said "Dont worry anak, as a said, temporary lamang ito. Lets just be thankful na pinatira tayo dito sa lumang tirahan ng lolo mo" I should be thankful? Eh, it's si disgusting kaya dito like duh?.

"What? Thankful? I would pity grandpapa for bringing us here e' madami naman syang houses na bigger than this" I roamed my eyes in the house and pouted with my hands around my chest. Well, I really would pity him. Andamot nya, kaya hindi nag-tagal si grandmama sa kanya.

"Maganda naman anak, Kunting linis lang and new furnitures magiging mukhang bahay din ito" Dad said, sumali pa sa usapan. I walked out of the house and sumandal sa kotse. Wala na kaming driver dahil lahat fired na. I think mom and dad will drive me papunta sa school.

Speaking of school, saan ba ako mag-aaral?, I will just talk to mom and dad later tungkol doon. Tiningnan ko bawat kanto, may tumatambay sa bawat tindahan, may nag-iinoman, may nag-lalaro ng basketball sa maliit na patag sa kaliwa ko, may mga bata din na nag-lalaro ng outdoor activities. I looked at this boy, I'm gonna admit it he's so gwapo and tall around 7' siguro?. Matangos ang ilong nya, curly yung hair nya na bumabangga yung ilang strand sa face nya. Kaedad ko lang siguro ito?. Nag-lalaro sya ng basketball edi pawis na pawis sya. Naramdaman siguro nyang may tumitingin sa kanya so tumingin sya sa likod nya. Good thing nasa side ako.

Pumasok na lang ako sa bahay namin and there I saw my mom. Nag-lilinis sya sa sala and kitchen, Dikit lang kasi ang dalawa tapos maliit. Tumuloy na ako and pumunta sa ikalawang palapag. I walked straight and there I saw dad cleaning my room. "Dad" I called him, he looked at me smiling and continued cleaning.

You must be wondering why I didn't help? Paano ako tutulong, e' hindi ako marunong maglinis. Mom never wanted me to learn it kasi pang-mahirap lang daw. Pero andito kami ngayon nakatira sa pang-mahirap, tss.

Around 7 p.m. natapos na sila maglinis. Maliit lang naman kasi itong bahay so madali lang linisin. Im here at my kwarto arranging my clothes,bags, shoes and accessories. Hindi ko alam kung paano to pag kasyahin sa maliit na cabinet. Im just gonna tell mom, besides bibili naman daw kami bukas ng new furniture. My room is maliit lng din, one single bed sa left side tapos hindi pa comfy para sakin, one maliit na cabinet infront sa kama ko, and a maliit na shoe rack near the door.

"Had, Let's eat" dad knocked at the door. Nakahiga na ako ngayong while my mind is wandering everywhere. Pumunta na ako sa kusina and there I saw mom, nag-hahanda ng mga platos' and kubyertos'. While dad is reading a newspaper. I sat beside dad.

Ang ulam namin is, what is this called? "Tuyo yan anak, it's a fish na pinapastay sa araw for a couple of days" mom must have rad my thoughts. Wait, a what? Ang cheap pakinggan. Nag kuha na ako ng kanin and one piece of so called tuyo daw. I tasted it, well not so bad masarap naman sya.

"Mom, Dad saan pala ako mag-aaral?" I said they both look at me and said "May public school dyan malapit daw anak, that's what I heard" ano? Public school? Where cheaps go there and ditch classes? "Mom, dad, why there? Don't tell me kahit pang tuition ko lang for private school wala?" I said, hoping na they both change there plans for me.

They didn't talk and I saw both of there faces na hindi din nila ito ginusto. Hindi nalang ako nag-talk, ayokong dagdagan ang mga problems nila. I finished my food and linagay ang used plate ko sa sink. I volunteered na ako nalang ang mag wa-wash sa dish.

Oh shoot, nabasag ko yung isang baso. "Anak, what was that?" Mom come to me worried. Kinuha nya yung kamay ko, maybe tiningnan nya kung nasugatan ba ako. "Nabasag ko yung baso mom, sorry" I said to her. She just sighed, sya nalang daw ang mag-huhugas.

Pumunta muna ako sa banyo before I went to my room. Isa lang ang banyo namin nasa kilid ng kusina. I took a shower, did my skincare routine and went to sleep. It was a really a tiring day for me.

~~

Days passed by, bumili na kami ng mga new furnitures for the house. Enrolled na din ako doon sa public school. Ngayong monday ang first day ko dito. I lazily shower, ate my breakfast and nag walk lang ako kasi malapit lang naman daw and si mom and dad may pinuntahan. They must be facing how to get the company back.

Madami nang estudyante na naglalakad just like me, parang mga school mate ko kasi same kami ng uniform. Ang iingay nila tapos amoy usok na dito kasi madaming nag-luluto ng bbq sa mga kanto. Feeling ko ang baho ko na. I just followed them baka malost pa ako.

Nakarating na ako sa wakas sa school. "LayLay College" That's the name of the school. Okay Hadley! Dapat marunong kang makisama kasi ikaw ang bago dito and they're not the same sa mga friends mo. Nag-lakad na ako straight sa hallway, madaming buildings and one gymnasium, may oval din naman. Not bad naman. Ang daming nakatingin sakin, except sa maganda ako bago lang ako dito kaya nag-tataka siguro sila.

I continued to walk nang may bumangga sakin. Ouch! That hurts!, Na hulog yung dala kong gamit kaya kinuha ko ng mabilisan. "Pasensya na miss, nagmamadali kasi ako" I looked at him and I was shocked. Ito yung lalaki na nag-lalaro ng basketball sa kanto namin. "Teka, ikaw yung bagong lipat no?" He said, I panicked, oh no! Ano isasagot ko? Bakit ba ako ganito?

"Uhm, oo ako nga" I said, looking at him. "Ok, mayaman ka naman so hindi tayo pwede maging barkada" then he walk passed by me, binangga pa yung balikat ko. What? Ano meron kung mayaman ako? Ang bad pala nya. Hinanap ko nalang yung room ko. Kung minamalas nga classmate ko pa yung brokenhead. Mas malas kasi tabi kami, wala nang ibang upuan e'. Nag-phone nlng ako kasi wala pang prof.

May tumapon ng papel sakin. I picked it up and may naka-sulat. 'Bakit ka andito? Hindi ka bagay dito.' I looked at this boy with so much anger. Ano bang ginawa ko sa kanya at ganon nalang sya kung umasta at mang-judge sakin? Hindi ko din naman to ginusto.

I ripped the paper into pieces and throw it sa trashcan. I sit sa chair ko with frustration and just scrolled through my social media. Tss, I knew it mga cheap people walang class.

----
Thank you for reading chapter 2. More chapters soon. Vote and follow me. If you like the story kindly share this to your fellow wattpad friends. Again, Thank you❤️