MISSION:Make her fall inlove(COMPLETED)

CHAPTER 12

Jandrei.

Hindi ako halos makapaniwala sa sinabi ko sa aking isipan noong nagdaang araw,today is Saturday at wala namang ganap kaya nandito lang ako sa bahay at nag-aadvance reading and study.

Pag-labas ko ng kwarto laking gulat ko ng makita kong nakaupo sa may sala si Jayrie.

Ano naman kayang ginagawa niyan dito?

"Oh ayan na pala si Jandrei".turo sa akin tita na ngayon ko lang napansin.

"Asan po si kuya?".tanong ko ng mapansing wala si kuya.

"Nasa court ata ang kuya Andrei mo".sagot ni tita at tsaka ko binalingan si Jayrie.

"Oh ikaw anong ginagawa mo dito?".tanong ko sa kanya,magsasalita na sana si Jayrie pero nagsalita si tita

"Maiwan ko muna kayo".paalam niya tsaka kumindat kay Jayrie at tumango-tango sa akin.

Teka mukhang may napag-usapan na sila ah!

"Pwede ba kitang yayain?".tanong ni Jayrie.

Saan?

"Pag ba sinabi kong hindi uuwi ka na?".tanong ko

"Hindi,kukulitin pa kita!".natatawang sabi niya.

Ayan nanaman yung tawa niya!

"Naku naman!umuwi ka na!".pag-papaalis ko sakanya

"Ayoko!".pagmamatigas niya

Makakasapak ako ng lalaki promise!

"Sige na,magugustuhan mo doon lalo na pag gabi".pagkukumbinsi niya pa

Pag gabi?

"Tsh!pag ayoko,ayoko okay?".sagot ko sa kanya ng nauubusan na ng pasensiya.

"Magtiwala ka".nakangiting sabi niya

Habang ako nakatitig sa kanya lalo na sa ngiti niya

Oy Jandrei wag ka ngang tumingin sa ngiti niyan nalalason utak mo eh!

Sinusubukan ko pa ang sarili kobg kumbinsihin na wag na wag na wag sumama sa kupal na toh!

Pero-----

"Siguraduhin mong matino yang pupuntahan natin dahil kung hindi makikita mo ang tunay na lungga ng demonyo!".sigaw ko sakanya tsaka tumingin ng masama

"Para kang kuya mo!Mahal magtiwala ka".natatawang sabi niya

"Mahal?----".tumango-tango siya habang nakangiti----"owlul!".sigaw ko bago siya iniwanan

"HINTAY KITA AH!".pahabol niyang sigaw.

Bakit ba kase ako pumayag eh!

Jayrie.

"HINTAY KITA AH!".pahabol kong sigaw kay Jandrei ng iwanan na niya ako

                        ************

Isang oras na siguro ang nakalipas ng kumilos siya.

Napakabagal pa la ng babaeng yun!

Naglayag na lamang ako sa aking isipan habang nakatingin sa kawalan.

Hindi ko maipaliwanag kung bakit sa tuwing kasama ko siya ay masaya na ako.

I can't help to smile whenever i see her smiling kahit minsan ko lang siyang nakikitang ngumiti.

But i can't also understand myself kung masaya ba ako dahil baka magawa ko ang mission dahil pumapayag siya sa mga trip ko o dahil------

I suddenly stop thinking ng finally lumabas na si Jandrei.

She was just wearing a simple attire,naka pantalon at t-shirt lang siya together with her sling bag na nakasabit sa right shoulders niya.

"Tumayo ka na diyan!Yung bibig mo papasukan ng langaw!".sigaw niya

What the hell?nakanganga ba ako?

"A-ah tara na?".hawak ko ang batok ko dahil sa hiya

"Tara".sabi niya at naunang lumabas kaya naman sumunod na lang ako at ipinagbuksan siya ng kotse

"San nga pala tayo pupunta?".tanong niya habang inaayos ang seatbelt niya
"It's a surprise!".i said with smile

Read👉Vote👉Follow👉

Thank you<3