MISSION:Make her fall inlove(COMPLETED)

CHAPTER 16

Jayrie.

I'm with Jandrei and we're eating together here at the cafeteria....

I can still remember how her face turns out to be a tomato kahapon.

Pfftt

She's cute and i know that i'm really inlove with this girl,hinding hindi ko na maitatanggi yon....

Kahit buong babae pa sa skwelahan ang hindi sang-ayon sa aming relasyon wala akong pake,hindi nila kontrolado ang puso ko at hindi nagpapadikta sa kung kani-kanino ang puso ko,hindi rin ako aso na basta na lamang susunod sa bawat sasabihin ng amo.

And as long as i am breathing proprotektahan ko itong babaeng mahal ko,sasaluhin ko lahat ng matatalim na tingin,salita,at kahit bagay pa para lang mailigtas siya.

As long as i am breathing aalagaan at pahahalagahan ko siya.

As long as im breathing araw-araw kong ipaparamdam sakanya na mahal a mahal ko siya,at mas lalong hindi ako magsasawang mahalin siya.

Hindi rin ako makapaniwala na mahuhulog ako sa babaeng ito sa hindi maipaliwanag na dahilan at paraan basta ang alam ko mahal ko siya and i'll do everything para ganoon din ang maramdaman niya.

Natigil lamang ako sa aking pag-iisip ng tawagin ako ni Jandrei.

"Kain ka na boi!wag masyadong titig sa ganda ko!".biro niya sabay abot ng tray na naglalaman ng pagkain

"Nag-aalala na pala sa aken ang mahal ko".nagmamalaki at nangaasar kong sambit

"Ayy hindi po nakokonsensya ako kase ikaw gumastos tapos ako lang kakain kaylangan ikaw din".malambing kunwari ang kanyang tinig

"Tsh.Defensive masyado Mahal?".asar ko rin sa kaniya habang nasa malambing din ang tono.

"Hindi naman---".hinawakan niya ang tinodor at itinapat sa mukha ko na para akong tutusukin---"wag ka na magkakamaling magsalita,titinidorin ko yang mata mo".malambing pa rin ang tono niya habang nakangiti bg wagas

"Wag Mahal,masama iyan".sabi ko sa seryoso na dahilan para sumandal muli sa kanyang upuan at ngumisi na para bang sinasabing 'Nanalo Ako'

Natapos na kaming kumain at ngayon ay hihintayin nalang namin sila Clarence at Clark.

"Did you eat well naman ba?".i asked kaya ngumiti siya at tumango-tango

"Nabusog ako napakarami ng inorder mo tapos sandwich lang pala ang iyo".sabi niya habang himas himas ang kanyang tiyan

"Isasakripisyo ko lahat mapabuti ka lang".Nakangiti kong sabi

"Grabing sakripisyo yon ah,parang pang-isang linggo na ang kain ko tapos ikaw pang almusal lang ata".natatawang sabi niya na para bang hindi makapaniwala

"Dapat lang mabusog ka,mamahalin at papakasalan mo pa ako".ngiti ko sabay akbay sa kanya at agad naman niyang inialis yoon kaya ako nagtaka

"Tyansing ka na eh noh!".natawa na lang ako sa sinabi niya.

"Baket nga pala ang hilig mong sabihin yung linyahan mong yan?".tanong niya at nakuha ko naman agad kung ano ang tinutukoy niya

"Alam ko naman ganon ang mangyayari eh".i said with full of confidence kaya natawa siya

"Oh why?".takang tanong ko

"You sure?".nakangising tanong niya kaya tumango-tango ako

"Paano ka nakakasigurado?".tanong niyang muli

"Bibigyan mo ba ako ng chance kung hinde?Will you give me a chance if you don't feel anything?Will you allow me to court you kung wala kang nararamdaman?".tanong ko na nakapagpatahimik sa kanya

"See?".nagmamayabang ko pang sabi

"Umamin ka nga!".mahinang sigaw niya sa akin

"Hmm?".tipid kong tanong

"Bakla ka noh?!".natameme ako dun ah san niya nakuha yon?hindi ako ganon!

"Hala totoo nga,Silence means Yes diba?".nakatakip pa ang dalawa niyang palad sa kanyang mukha habang ang mga mata ay nanlalaki

Kung hindi lang kita mahal pinatulan na kita eh!

"Hindi ako bakla!".depensa ko kaya natawa siya.

"Defensive masyado!".asar niya pa at lalong tumawa

"Tsh".habang tinitignan ko siya ay hindi ko na rin naiwasan ang matawa

Natigil lamang kame ng dumating at magsalita ang dalawang ugok na naira ng moment.

"Hoy!tama na yang HT niyo dyan,maguumpisa na ang klase".sigaw ni Clark habang si Clarence ay nakangisi

"HT?".sabay naming tanong ng hindi i aasahan

"Happy Time".sagot ni Clark habang natatawa.

"HINDE AH!".sabay naming depensang dalawa ng hindi ulit inaasahan

"Defensive kayo masyado!".singit ni Clarence

Ay nakakapagsalita pala tong ugok na toh!

"DEDEPENSA AKO KASE KAILANGAN KONG PROTEKTAHAN ANG SARILI KO!".sabay naming sigaw ni Jandrei ng hindi nanaman inaasahan.

Nagkatinginan kaming dalawa da muli nanamang itinuro ang isa't isa ng sabay.

"ALAM MO RIN YON?".sabay na tanong at tango namin and at the end natawa na lang kami pati na rin yung dalawang ugok.

'I want to see you laugh and smile in every seconds,every minute and every hour of my day Jandrei and i can't wait for that moment'