Σε παρακαλώ μπορώ τους πάρω τηλέφωνο.
Ναι φυσικά δν έχω θεμα
Αφότου πήρα την μαμά μου τηλεφωνώ και αφού την έβρισα είπα να ρωτήσω το ποιο σημαντικό. Πως στο διάολο θα φύγω από εδώ.
Μ:.....
Ε:τι λες ρε μαμα τώρα.
Μ:αφού έχει φύγει η μεταφορική και ο μπαμπά σου πήγε να κανονίσει της δουλειές του. Θα γυρίσει αργά το βράδυ.
Ε:τέλεια. Κάτι τελευταίο που μένουμε
Μ:γαζί
Ε:οκ έλα μπαι
Παρέδωσα το κινητό στο αγόρι τον ευχαρίστησα και εκείνα κίνηση να φύγω αλλά όχι ξανά ο αγαπημένος ξάδελφουλης ήθελε να ρωτήσει
Αλ:τι σου είπε
Ε:είπε ότι ο μπαμπάς είναι στην δουλειά για να τα τακτοποίηση η μεταφορική έχει φύγει και πιθανότατα να μείνω εδώ μέχρι το βράδυ εντάξει τώρα.
Αλ:και σε ποια περιοχή μένεις
Ε:γαζί νομίζω ότι μου είπε.
Και τότε ξαναπεταχτεικε το αγόρι.
;; :θα σε πάμε εμείς ουτος η άλλος φεύγει το καράβι της Μαρίας. Και σε λίγο θα επιστρέψουμε. Κάτσε μαζί μας
Ε:ευχαριστώ
Αλ:κάτσε να στους γνωρισω κυρία ξαδελφουλα. Τα κορίτσια είναι η νεφέλη η Ιωάννα και η Μαρία η οποία φεύγει Αθήνα. Τα αγόρια από εδώ είναι ο Γιώργος ο Αντώνης εγώ και δίπλα σου ο λιακος
Έδωσα το χέρι μου στο λιακο και ένα κύμα με διαπέρασε. Δν ηταν κάτι το φυσιολογικό είμαι σίγουρη.
Κάτι δν πηγενε καλά. Τελικά η Μαρία πήρε το καράβι της και έφυγε. Όλοι οι άλλοι επιβαστηκαμε στα αμάξια. Για κάποιον άλλον περίεργο λόγο. Μόνο εγώ και ο λιακος ανεβήκαμε στο δικό του. Συνέχεια πηγενε από χωματόδρομο και όχι από την άσφαλτο. Κατάφερε να με φέρει ακριβώς έξω από το σπίτι μου. Πράγμα που ούτε εγώ ήξερα.
ΠΩς το ηξερες;;
Πες το απλά ένστικτο και μου έκλεισε το μάτι
