Λοιπόν πως σου φενεται. Λέω με σχεδόν χαμηλή φωνή και κοντά στα αφτι του. Εντάξει. Είπε με μια αγανακτισμενη φωνή.
Ε:γιατί τέτοιος υφος.
Λ:τι έχει το ύφος μου δηλαδή.
Ε:ξέρω εγώ.....εισαι λίγο περίεργος.
Λ:δν έχω όρεξη εντάξει
Ε:ήρθες εδώ για να δούμε ταινία και να περάσουμε καλά. Τώρα εαν είναι να έχεις την μάπα σου μέχρι το πάτωμα. Καλύτερα να φύγεις ξέρω εγώ.
Και έκατσα θυμωμένη και λυπημένη στο κρεβάτι κοιτάζοντας κάτω και σχεδόν βουρκωμενη. Δν ξέρω γιατί βουρκωμενη. Πότε δν ήμουν έτσι τόσο ευαισθητη με τέτοια θέματα. Από τότε έχω να νιώσω έτσι. ΓΑΜΩΤΟ από τότε. Από εκείνον. Από εκείνον έχω να νιώσω έτσι. Αλλά οριστικά μέσα μου πως εκείνη η Αφροδίτη έχει πεθάνει την μέρα που ο Ηλίας εκανε ότι έκανε. Σηκώθηκα από το κρεβατι νευρικά και μπήκα στο μπάνιο...
Σόρυ το ξέρω είναι λίγο μικρό. Αλλά θα ξανανεβασω αύριο. Καληνύχτα φαμμμ
