Γαμωτο αστην,ουρλιαζω. Ανοίγει η πόρτα του δωματίου μου απότομα και μπενει μέσα η μάνα μου τρομακρατιμενη.
Μ:τι έγινε κόρη μου.
Ε:τίποτα ρε μάνα. Βγες έξω.
Μ:εεε μην μου φωνάζεις εμένα έτσι κατάλαβες
Ε:ναι σε έπιασε ο πόνος. Ααα και θα πάω κάμοια βόλτα το απογευμα. Στο λέω για να μου αφήσεις λεφτά εάν βγεις.
Μ:δν θα βγεις
Ε:γιατί;
Μ:γιατί είμαστε νέοι εδώ δν ξέρουμε κανέναν και εάν σε πειράξουν. Είναι επικίνδυνα
Α:άσε μας ρε μάνα με τις ανασφάλειες σου. Να σου πω άνοιξε καινούργια μπουτίκ. Θα πας.
Μ:και βέβαια. Νομίζω χρειάζομαι νέα γκαρνταρόμπα.
Ε:στα αρχιδια μου
Μ:μιλά καλύτερα.
Ε:οχου ρε μανααα.
Σηκώθηκα έβαλα τα παπούτσια μου. Και άρχισα να τρέχω. Μου αρέσει να αθλουμαι. Είχα βάλει και τα άκουστικα μου. Δν άκουγα αλήθεια τίποτα. Άρχισα να τρέχω ακόμα ποιο γρήγορα ώσπου σταμάτησα να πάρω μια ανάσα. Ένιωσα ένα χέρι στον ώμο μου. Το ακούμπησα και του γύρισα το χέρι ήταν ο λιακος.
Λ:εεεε μην με ποναςς
Ε:συγγνώμη αλλά με τρόμαξες
Λ:σε κυνηγάω από πριν αλλά μάλλον δν με άκουγες.
Ε:έγινε κάτι..
Λ:όχι απλά.... Είπα να βγούμε μιας και δν ξέρεις κανενα
Ε:μπααα άστο καλύτερα. Δν με συμπάθησα και πολύ.
Λ:έλα γιατί το λες αυτό.
Ε:θα δω.
Λ:πάντως είσαι πολύ γρήγορη.
Ε:ναι μου αρέσει να τρέχω. Εμμμ θες να περάσεις το βράδυ να δούμε κάμοια ταινία.
Λ:αμεεε.
Ε:κατά τις 9 τότε
Λ:ναι τα λέμε στις 9.
Ε:μπαι.
~~~~~~
Αχχ θεεε μου τι με έπιασε. Πότε δν ήμουν τόσο ευγενική με κάποιον. Πάντα η θα τον έβριζα η θα έπαιζα ξύλο. Δν ήμουν ποτέ τέτοιο παιδιά..... Άστο.
~~~~~~
Πηγα σπίτι και αναγκαστικά να ανεβω τις σκάλες. Είχα πολλούς ενδοιασμούς για το να γυρίσουμε ξανά στην Κρήτη.
~~~~~
Η αλήθεια είναι ότι είχαμε έρθει ξανά πριν κάτι χρόνια. Ήμουν 15 τότε. Δηλαδή 2 χρόνια πριν. Είχα μπλέξει. Όχι με μια συμμορία. Δν θα το έλεγα συμμορία. Μια ομάδα ατόμων. Που δν έκανε κακό σε κανέναν. Απλά ότι έκαναν το εκαναν για πλάκα. Θυμάμαι πως κάναμε όταν μας κυνηγούσε η αστυνομία..... Ήμουν με τον Ηλία μπροστά. Να κάνουμε σούζα να είναι πίσω η αστυνομία να κάνουμε χειρονομίες και να γελάμε. Έτσι ήταν η ζωή μου πριν δύο χρόνια. Τώρα δν είναι τίποτα από τότε έχει αλλάξει ριζικά. Έφυγα γιατί εκείνη την νύχτα....
Ένα δάκρυ κύλησε από το μάγουλο μου και με έκανε να θυμηθώ τα πάντα με την κάθε ανατριχιαστικη λεπτομέρεια. Είχα καιρό να τα σκεφτώ. Η όταν με φίλησε και από δίπλα μας περνούσαν οι αστυνομικοί.
Γέλαγε σαν μικρό παιδί και εγώ στην αγκαλιά του. . Ένιωσα ασφάλεια και πάνω από όλα ένιωσα έρωτα. Τώρα θα μου πεις τι έρωτα θα νιώσει ένα 15 χρόνο κορίτσι. Έλα που όμως ακόμα το θυμάμαι και ακόμα κλαίω τα βράδια. Λυγισω στην σκαψη ότι θα έχει άλλη. Ότι θα λέει ότι λέει και σε εμενα. Ναι είχα και εγώ αυτών των εφηβικό χωρισμό αλλά μου κόστισε πολλά. Βέβαια αυτός φταίει αλλά δν έχω σταματήσει να τον αγαπώ με κάθε χιλιοστό της γαμημενης ψυχής μου. Να για αυτό είμαι έτσι σήμερα. Για αυτό δν έχω κολλητες για αυτό δν είμαι τόσο κοινωνική για αυτό δν μιλάω για την ζωή μου. Όπως κατάλαβες είμαι 17 και σε 10 λεπτά έρχεται ο λιακος. Αχχ θεέ μου. Δν θα προλάβω......
