Love Me Again [Completed]

CHAPTER 19

Chapter  19

PAGGISING palang ni Niccolai nagasikaso na siya para tagpuin ang kakilala niyang attorney na tutulong sa kanya pra sa divorcement na ipapafile niya. Matapos ng nkita niya kagabi napgisip nyang palayain na din ang asawa niya sa papel ng kasal.

Nasa cafe siya ngayon na malapit lang sa monisipyo dahil doon ang usapan nila ng attorney. Sumisimsim siya ng latte ng may umupo sa bakanteng silya sa harap niya.

"You must be niccolai, right?" Tanong nito sa kanya

"Yes thank you for accepting my case" nakangiting saad niya.

"Dont mention it, it's my job."

Nakipagkilala sya ng maayos kay att.Sanchez at ipinagorder niya ito ng pagkain bago sila nagumpisa pra pagusapan ang  divorcement paper nila ni ziel.

"Like what you said prehas nyong gustong madevorce, right?" Paunang tanong nito at tango lang ang sinagot niya. "Hndi ganon kadali ang divorce dahil dito satin mahigpit ang korte sa bagay na yan at posibleng  hanapan kayo ng matibay na rason pra mapagbigyan ang divorcement nyo ng asawa nyo." Dagdag pa nito.

Napaisip sya sa pdeng maging rason at doon pumasok sa isip niya ang mga litratong narecieve nya gabi. Agad niyang kinuha ang phone niya at binuksan ang isang message.

"Siguro pde na to diba?" Sabay abot ng phone niya dito. "I got that photos from ziel ex fiance hndi ko alam rason niya bat sinend niya sakin yan but pde na siguro yang maging rason diba?" Dagdag nya pa.

"Yes pedeng pede na to." Saad nito at binalik sa kanya ang phone niya. "Can you print that and send it to may address para mailakad kona ang divorce paper nyo. Dont worry di nyo na kelangang magpunta sa munisipyo, ako na bahala sa lahat pupuntahan ko na lng kayo sa bahay nyo pra sa signature. Oky?" Nakangiting saad nito.

Napangiti siya sa sinabi nito akala nya mahihirapan siya dahil siya lng ang naglakad pra sa divorce paper pero nagkamali siya dahil na rin siguro sa magaling na attorney si Att.Sanchez.

"Thank you so much att.sanchez hndi ako nagkamaling ikaw kinuha kong attorney." Masayang saad niya.

"Dont mention it Mrs.Beunaventura"

Pagkatapos ng usapan na yon naunang umalis ito kesa sa kanya dahil madami pa daw itong imemeet na kleyente.

Nasa loob na nangsasakyan si niccolai at binabaybay na ang daan pauwi sa bahay. Lumilipad na namn ang isip niya tungkol sa larawang nakita niya kagabi kung ano man intensyon ni margarette mukhang sinadya nitong ipadala ang mga larawan.

Nakauwi siya ng ligtas kahit na lipad ang isip niya. Inalis niya ang seatbelt bago mo bago bumaba ng sasakyan di na siya nag abalang ipasok ang sasakyan sa garahe.

Nagtataka siyang bukas ang maliit na gate na nakalock bago siya umalis. Mukhang nakauwi na ang asawa niya kaya naman dirediretsyong pumasok siya sa loob ng bahay.

Pagkapasok niya madilim na mukha ng asawa ang sumalubong sa kanya.

"San ka galing? Kanina pa ko nakauwi pero di kita naabutan dito sa bahay." Madidinig ang galit sa boses nito.

Napabuntong hininga muna siya. "Kinausap ko lang si att.sanchez sa isang cafe malapit na munisipyo"

Nakita niyang nagsalubong ang kilay nito kaya naman naisip niyang baka nakulangan ito sinabi niya.

"Oky na ang divorce paper natin maghihintay lang tayo ng ilang arw para sa permahan at si att.sanchez na din bahala maglakad pra mapruban ng korte ang divorce paper."

Nakita niyang naistwa ng ilang saglit ang asawa pero nakabawi din naman ito agad.

Hindi nagsalita si ziel at basta na lang ito umalis sa harapan nya kahit nag tataka siya sa iniasta nito ay hndi na lng niya pinansin pa.

Sa sofa siya dumiretsyo para maupo saglit isinaldal niya ang katawan pati na rin ang ulo niya.

Linggo o araw na lng magiging Ms.Santos na ulit siya kahit na hndi niya nagustuhan ang kasal noon una ngayon ay nasasaktan na siya na matutuloy ang divorce na plano nila ng asawa.

Sa sobrang pagiisip na namn ay hndi niya namalayan na nakatulog na pla siya sa sofa.

NAGISING SI Niccolai sa isang pamilyar na amoy, minulat niya ang mata niya at halos lumuwa na dahil napagtanto niyang nasa kwarto siya ni ziel.

Bumangon siya dahil sa gulat at aalis na sana sa kama ng may bigla na lang yumakp sa bewang niya at sumiksik pa ito.

Naramdaman niya ang paginit ng buong mukha niya dahil si ziel ang nalingunan niyang nkayakap sa kanya. Sobrang bilis ng tibok ng puso niya at halos manlamig ang katawan niya.

Kahit kinakabahan dahan dahan niyang inalis ang pagkakayakap ng asawa niya sa bewang niya nakahinga siya ng maluwag ng hndi ito nagising. Dahan dahan din siyang umalis sa kama at walng ingay na lumabas ng kwarto.

Sunod sunod siyang napamura paglabas niya ng master bedroom dahil sobrang lakas ng tibok ng puso niya.

Naglakad siya papunta sa silid niya at ng bubuksan niya ito nkalock ang pinto.

"What the? Bat nakalock to?" Hndi makapaniwalang tanong nya sa sarili.

Nilingon niya ang ibang guessroom at sinubukan ding buksan pero nakalock din ang mga yon.

Bumalik siya sa tapat ng guestroom na inaakupahan niya at nakipagtitigan doon. Nagiisip siya kung bakit nakalock lahat ng guestroom sa taas.

"Kahit titigan mo yan hndi yan bubukas."

Napalingon siya nagsalita at isang lalakeng halatang bagong gising ang nkatayo habang malayang nakikita niya ang matipuno nitong katawan dahil sweatpants lang ang suot nito.

"Stop eye raping me wifey."

Napataas ang isang kilay niya sa sinabi nito. "Ano ba sinasabi mo dyan?" Pagtataray niya. "Tyaka ikaw ba naglock ng mga guestroom?" Pagiiba niya ng usapan.

"Yes, ako nga." Proud nitong saad. "From now on magkasama na tayo sa iisang kwarto." Dagdag pa nito.

Halos malaglag panga niya sa sinabi nito. "T-Teka nga tama ba narinig ko?"

"Yup magkasama na tayo sa iisang kwarto at lahat ng gamit mo nasa master bedroom na din." Nakangising saad nito. "I'll make our lunch bumaba kna din oky?" Dagdag pa nito at humalik sa pisnge niya bago umalis sa harap niya.

Naistatwa siya sa kinatatayuan niya. Hndi niya alam kung sinasapian ba ng masamang ispirito ang asawa niya dahil ibang iba ang kinikilos nito.

"Kelangan kona ba ng pari? Baka may maligno dito sa bahay." Kinilabutang saad niya.

Dahil sa isiping yon dali dali siyang bumaba para sundan ang asawa sa kusina. Naabutan niya ito nagluluto ng ulam para sa tanghalian.

Kahit na nawiweirduhan siya sa kinikilos ni ziel sa loob niya ay may kaunting saya siyang nararamdaman.

Napakurap siya ng may kumaway sa mismong harap niya at pagtaas niya ng tingin mukha ng asawa niya ang sumalubong.

"Kanina pa kita tinatawag para maupo kasi patapos na ko magluto pero mukhang ang lalim ng iniisip mo?" Saad nito. "Nirarape mo na nman ba ko sa isip mo?" Nanunudyong tanong nito.

"Ewan ko sayo puro ka kalokohan."

Nilampasan niya ito para itago ang pagpipigil ng ngiti na gustong kumawala sa mga labi niya.

Naupo na siya sa bakanteng upuan ng hapagkainan. Pinagmasdan lang niya kung paano siya pagsilbihan ni ziel na lihim na ikinasiya ng buo nyang sistema.

Sana hndi ito panaginip at sana ganito na lang kami palaging dalawa. Piping hiling niya bago nagumpisang kumain kasabay ang asawa.