Love Me Again [Completed]

Chapter 46

Chapter 46

KAKAGISING LANG ni Niccolai mula sa pagpapahinga. Tiningnan niya ang relong pambisig at nakita niyang tanghali na pala. Bumangon siya sa pagkakahiga at umalis sa kama para magtungo sa banyo para maligo. Nakalimutan na niya nakasi yon sa sobrang pagod.

Paglabas niya ng banyo saktong nkaramdam siya ng pagkalam ng kanyang sikmura. Agad siyang nagbihis pra makapagtanghalian. Bago lumabas tiningnan niya muna ang kanyang sarili sa malaking salamin na nandoon.

She wearing a simple color pitch dress and white peep toe lace up wedge sandals.

Nangmakuntento siya sa sarili doon lang siya lumabas ng silid pra magtungo sa restaurant na nasa baba ng hotel. Nagiintay siya ng pagbukas ng elevator ng may tumabi sa kanya kaya naman napaangat siya ng tingi.

Isang lalakeng halata ang kagwapuhan kahit na nkasideview ang sumalubong sa paningin niya hindi rin maitatanggi ang pagiging matipuno at mabangong amoy nito na nanunuot sa ilong. Inalis niya lang ang tingin dito ng bumukas ang elevator.

Nauna siyang pumasok sa loob elevator bago sumunod ang lalakeng katabi niya knina. Pipindotin na sana niya ang 1st floor button ng maunahan siya nito.

"Are you tourist here?" Tanong nito sa matipunong boses.

Nagiisip siya kung kakausapin niya ito o hindi pero mukha namang hndi ito masamang tao kaya namn napili niyang sagutin ang tanong nito.

"No, im just here for business meeting." Pormal niyang saad.

Tumango tango namn ito sa sagot niya.

"How long you'll stay here?" Tanong pa ulit nito.

"After the meeting tomorrow uuwi rin ako."

"Really? Gusto mo bang sumabay na sakin paalis na din ako bukas." Suwestyon nito.

Hindi niya alam kung bakit kung makipagusap ito sa kanya ay parang kakilala siya.

"Thanks but no thanks." Sambit niya.

Nagpapasalamat siya na bumukas na ang elevator na sinasakyan nito pero nawala din dahil gaya niya mukhang sa restaurant din ang tungo ng binata.

"By the way Im Alex." Pakilala nito sa kanya at naglahad ng kamay habang naglalakad papasok sa restaurant.

Ayaw niya maging bastos dahil maayos namn itong nagpakilala at pormal kaya naman tinanggap niya ang pakikipagkamay nito.

"And im niccolai." Sambit niya at binawi ang mga palad niya.

Pagpasok nila halos makuha nila ang atensyon ng lahat. Halos mabali ang leeg ng ibang kababaihan sa paglingon sa binatang kasama niya.

"Do you mind if makisabay ako sayo maglunch?" Tanong nito na ikinalingon niya.

"Why?" Nakataas ang isang kilay na tanong niya.

Nagkibit balikat namn ito. "I just smell na kung kakain ako magisa baka dumugin ako and youre the first friend na nakilala ko dito."

Lalong nakunot ang noo niya. "Let me clear Mr.Alex were not friends."

"Then i declared that were friends now." Direktang sambit nito na halos ikalaglag ng panga niya.

Ano ba nakain ng taong to? Nagdrudrugs ba to? Kala niya tahimik at seryosong tao to pero may pagkasamakulit din pala.

"C'mon just a friend niccolai. Ikaw lng nakilala kong babaeng hndi ako tiningnan ng may pagnanasa." Dagdag pa nito.

"Because im not interested to you." Direktang saad niya at naghanap na ng mauupuan.

Naramdam niya ang pagsunod sa kanya ng binata pero hndi na niya yon pinansin.

"Thats the point niccolai kaya nga gusto ko makipagkaibigan eh." Habol nito sa kanya.

Nangmakakita ng blangkong table agad siyang naupo at nagtingin ng menu. Wala na siyang ganang kausapin pa ang hinata.

Naupo din ito sa silyang kaharapan niya. "Please niccolai i just want a friend." Pangungulit nito.

Napabuntong buntong hininga na lang siya sa kakulitan ng binata kung alam lang niya sana ay hndi na lang siya nagsila mula umpisa palang.

"Okay fine just a friend." Sambit niya.

Lumawak ang pagkakangiti nito. "Thank you and because of that its my treat. Order what you want."

Hindi na siya umapila pa dahil alam niyang kukulitin lang siya nito ng kukulitin.

Pagkatapos nilang kumain ay nagyayang maglakad lakad si Alex hndi namn siya tumanggi dahil wla din namn siyang gagawin sa silid niya.

Nakaupo siya ngayon sa duyan at si alex namn ay sa mga buhangin na medyo malayo sa kanya. Malapit na maggabi kaya namn pinapanuod nila ang paglubog ng araw. Kanina pa din sila ng kwekwentuhan ng binata.

"I want to meet your son if i came back on manila." Sambit nito.

"Why not. You can visit us on my bakeshop isama mo ang fiance mo kung gusto mo and ill give half discount." Nakangiting saad niya.

Nalaman niyang andito lang pla ang binata dahil ilang beses daw nitong binalak puntahan ang fiance kahit na bawal dahil sa pamihiin ng mga ikakasal kaya naman dito siya sa resort pinagstay pero bukas pabalik na din ito ng maynila. Iniimbitahan siya nito pero tumanggi namn siya.

"Bakit kasi ayaw mo pumunta. Were friends namn eh." Reklamo nito.

"Hmm what if ako na lang magbake ng wedding cake nyo as my wedding gift also." Suwestyon niya.

"May wedding cake na kami." Saad nito at napabuntong hinga. "Fine okay lang kung hndi ka pumunta basta magiging ninong at ninang kami ng anak mo deal?." Ngisi nito.

"Fine deal." Natatawang saad niya.

Magsasalita pa sana ang binita ng may huminto sa harapan niya pagangat niya ng tingin madilim na mukha ni Ziel ang sumalubong sa kanya.

Hindi niya alam kung bakit siya kinabahan baka dahil siguro ito din ang mukha nito tuwing nakikita ntong kasama niya si thunder.

"Im looking for you almost hour then ill saw you here talking a stranger." Madidinig ang galit sa boses nito.

"He's just my friend, Ziel" mahinahong saad niya.

"Really a friend? You can have a girl friend here bakit sa lalake kapa nakikipagkaibigan?" Inis nitong asik sa kanya.

Are he jealous? Tanong niya sarili.

Tumayo si Alex sa pagkakaupo at lumapit sa knila.

"Mauna na ko niccolai. Thanks for the time." Nangiting sambit nito at nagulat siya ng bigla itong yumukod para magpantay ang bibig nito sa tenga niya.

"He's on jealous stage. Goodluck." Natatawang bulong nito at bigla siyang hinalikan sa pisngi na lalong kinagulat niya.

Nagmamadali itong umalis na may nakakalokong ngiti.

"So thats what friends now?"

Kinakabahang nilingon niya ulit si ziel. Napalunok siya ng makitang mas madilim ang mukha nito kumpara sa knina.

Bumuka ang bibig niya pero wla namang lumabas na salita para siyang naputulan ng dila. Hndi niya rin alam kung bakit gusto niyang ipaliwanag kahit na alam niyang hndi niya na trabaho yon.

"Im waiting niccolai." Madidig na nagpipigil ito dahil mukhang sasabog niya.

Nanghindi siya nakapagsalita basta na lang siya nitong iniwqng magisa.

Nakaramdam siya ng dismaya dahil hndi niya naipaliwanag maling iniisip nito tungkol sa mga nakita.

Why do i care hes just my ex husband. Asik niya sa sarili.

Naiinis na umalis siya sa duyan at masama ang loob na naglakad na pabalik sa hotel. Itutulog na lang niya ang inis niya sa sarili dahil alam niyang sa loob niya unti unti na muling bumabalik ang mga nararamdaman niya sa dating asawa na matagal na niyang itinago.