Love Me Again [Completed]

Chapter 29

Chapter 29

NAHIHIRAPAN SI Ziel sa ginagawa niyang treatment sa asawa niya pero ano ba magagawa niya. Nilamon na siya ng pagdududa at galit sa loob niya.

Binuksan niya ang phone niya at binuksan ang isang mensahe na natanggap niya ng magpaalam sa kanya ang asawa na may bibisitahin malayong cafe.

Kasama ulit ng asawa niya sa litrato ang lalakeng pinapatay na niya sa isip dahil sa panunulot nito sa asawa niya. Wag lang ito magpapakita sa kanya dahil baka mapatay na talaga niya ito.

Naputol ang pagiisip niya ng tumunog ang telecom na nsa table niya. Pinindot niya ang answer at loudspeaker.

"Boss andito po ulit si Ms.Margaret."

Napasabunot siya sa buhok niya ng marinig ang pangalan ng dalaga. Simula ng may mangyare sa knila hndi na to tumigil sa paggugulo sa kanya.

Naalala niya ang bracelet na nakita ni niccolai kninang umaga na alam niyang pagaari ni margaret dahil siya ang nagregalo non dati sa dalaga.

"Boss?"

"Sige papasukin mo."

Oras na siguro para kausapin na niya ito para tigilan na siya sa ng dalaga. Inayos niya ang pagkakaupo at inihanda ang blankong ekspresyon ng mukha niya.

Nakangiting pumasok ng opisina niya si margaret. "Finally alam kong hndi mo ko mati---"

"What do you want?" Putol niya sa sinasabi nito.

"Can you please let me seat first? Ilang oras ako--"

"I don't care like what i ask, what do you want." Malamig niyang tanong.

Nagpatuloy lang ito sa paglalakad at naupo sa silyang malapit sa kanya.

"If i tell you maibibigay moba?" Hamon nito sa knya.

"Wla akong oras para sa mga wlang kwentang bagay. Tell me how much." Direktang tanong niya.

Wala siyang pakialam kung masaktan ito sa tanong niya. Masyado ng magulo ang lahat kaya kelangan na niyang bawasan ng isang problema ang buhay niya.

"I don't need your money. Ikaw ang kelangan ko"

Nakunot ang noo niya sa sinabi nito. "Margaret i do---"

"I need you ziel as a father of our child. Buntis ako at ikaw lang ng huling nkagalaw sakin ziel kya alam kong ikaw ang ama nito."

Parang bombang sumabog sa buong katawan niya ang sinabi ni margaret. Nablanko ang isip niya at hndi matanggap ng sistema niyang buntis si margaret at siya ang ama.

Kinuha niya ang bracelet na sadyang ibabalik niya kaya pinapasok niya ito sa opisina.

"Get that and leave margaret"

"Ziel kung hndi ka naniniwla. Here's my PT." May kinuha na isang parihabang bagay na may dalawang guhit na pula.

"Get out now." Pigil niya sa sarili dahil pakiramdam niya ano mang oras sasabog na siya.

"Please ziel wag mo namn kami itaboy ng ----"

"I SAID GET OUT NOW!!!!!!!" Halos maputol na mga ugat sa leeg niya sa lakas ng sigaw niya.

Nakita niya ang takot sa mukha nito at mabilis pa sa kidlat na umalis sa opisina niya.

Pagkalabas nito nadapo na namn ang tingin sa pt na nakapatong sa desk niya. Hndi niya matanggap na nabuntis niya ito. Sa sobrang galit sa sarili naibato niya ang cellphone nya sa pader dahilan para magkadurog durog ito.

Napasabunot sa buhok at napahilamos siya ng palad sa mukha habang sumisigaw at nagmumura sa sobrang frustate na nararamdaman.

Niccolai didn't stop cheating on him and now he impregnate margaret.

Natauhan siya ng marinig ang boses ng sekretarya niya. "B-Boss are you oky?"

Inayos niya ang sarili at pagkakaupo sa swilvechair niya. "Yes im fine, go back to your work." Saad niya.

Tumango ito bago isinara ulit ang pinto ng opisina niya.

Akala niya mababawasan ngayong araw ang problemang dala niya pero nadagdagan lang ito at hndi lang basta problema dahil sanggol at may buhay ang problemang yon na hndi niya pdeng bayaran at takbuhan dahil dugo at laman niya yon.

Hndi niya alam kung ano kasalanan niya sa mundo kung bakit nangyayare sa kanya lahat ng bagay na yon.

Itinuon na lang niya ang attention sa problema ng kumpanya sa batangas. Hndi dapat niya dinadala sa trabaho ang personal niyang problema pero pano nga ba iwasan yon kung buong sistema niya ang apektado nito.

Paano niya pipigilang pumasok sa isip na may kasamang ibang lalake ang babaeng akala niya iba sa lahat. Ang babaeng hndi halata sa panlabas na mgagawang mangaliwa at maghanap ng ligaya sa iba.

At lalo na ngayon paano niya iiwasang isipin na may nabubuong sanggol sa sinapupunan ni margaret.

Pinipilit niyang ifocus ang isip sa binabasang papeles pero kahit isang letra wlang pumapasok sa utak niya.

Napilitan siyang tumayo at kunin na lang ang gamit mabuting magpahinga na lng muna siya. Ayaw niya munang makita ang asawa kaya sa condo muna siya tutuloy may mga naiwan pa namn siyang gamit doon.

Kelangan niyang ipahinga sa problema ang isip niya pakiramadam niya na pagnatuloy tuloy pa yon ay masisiraan na siya ng bait.

Lumabas siya ng opisina at dire-diretsyo lang nagtungo sa elevator. Pagkabukas ng nito ay agad siyang pumasok at pinindot ang Groundfloor. Ilang minuto lang bumukas na ulit ang elevator at humakbang na siyang palabas.

Sumakay si ziel sa sasakyan at iminaniobra yon paalis sa parking lot bago panausad palayo sa kumpanya patungo kung nasaan ang condo niya.

Habang binabaybay ang daan naisip niyang dumaan sa mall para bumili ng bagong phone dahil nasira niya ang cellphone niya knina lang.

Ilang kanto lang ay may madadaanan na siyang mall. Natatanaw na niya ang mall sa di kalayuan. Ilang minuto lang ng marating niya ang parking lot.

Pagkapatay niya ng makina ay inalis na niya ang seatbelt at lumabas na ng sasakyan.

Sa second floor agad siya nagtungo kung saan ang branch ng phone brand na gusto niya.

"Goodafternoon sir" nakangiting bati ng salelady.

"Give me the latest phone you have."

"This is way sir."

Pagkatapos niyang bumili ay lumabas din siya agad ng store naglalakad na siya palabas ng mall ng mapalingon siya sa bilihan ng cake.

Napapansin niya ang pagkahilig sa matamis ng asawa niya nitong nagdaang araw. Naalala niya ng ipamigay niya ang natirang cupcake sa ref ng hndi alam ni niccolai dahil noong nkaraan lang din nakita niya ito kumakain ng cupcake kahit na hatinggabi na.

Naistatwa siya ng may lumabas na tao mula sa bilihan ng cake. Kilalang kilala niya yon dahil sinong hndi makikilala ang sariling asawa na kasama ang lalaking laging ksama nito sa litrato.

Kumuyom ang mga kamao niya at pinipigilan ang sarili. Hndi siya napansin ng mga ito dahil abala ang mga ito sa paguusap.

Hindi niya matanggap kung sa litrato palang parang pinapatay na puso niya pero ng makita ito ng personal pati na kaluluwa niya ay halos mamatay na rin.

Natauhan lang siya ng mwala na sa paningin ang dalawa.   Para siyang robot na lumabas ng mall at sumakay sa sasakyan. Masyadong madaming pasabog na nangyare ngayong araw ang gusto lang niya ngayon ay magpahinga.