IMPERIUM: The Reverie

Chapter 5

Chapter 5

The Enemy

                I looked at the gold paper containing my schedule with words written in black ink. It says I have a class on Dynami 1 at 9am and it’s already 8:55. I must be really exhausted to sleep that long. Inilagay ko ang papel sa loob ng handbag ko at lumapit sa salamin. I adjusted my emerald green neckerchief which has the symbol of our family. Today, I’m wearing the uniform of this place. It’s a black fitted onesie with gold symmetric lines. Somehow, I look like a ninja and I like it. Itong  uniporme ang una kong nagustuhan sa lugar na ito.

                Bumaba na ako at kinuha ang susi ng kotse ni kuya sa bowl. He left his car for me. Maglalakad nalang raw siya. He thinks papou will send my ride today and I just sniggered at his thought. That’s just too impossible.

I beeped his car and immediately put my things inside. I did a time check and I uttered a swear when I saw it’s already 9 o’clock. I think I might have to race this car to Dynami 1. I just hope I don’t get lost. I put the badge on a tree trunk and when the trees made way, I quickly got inside the car.  Nang makalabas naman ako ay kinuha ulit ang bagde sa isang puno. My brother thought me this way of entrance on our portals yesterday. Masyadong time consuming pero para daw iyon sa kaligtasan at privacy namin.

Agad kong pinaharurot ang sasakyan at nagpapasalamat ako dahil natatandaan ko pa ang daan. I hurriedly parked the car beside Dynami 1. Nang makuha ko na ang bag ko at text book ay nagmamadali akong pumasok. My class is on the 5th floor and I had to use the lift. Hindi naman sa nagka-trauma ako nuong sumakay ako ng snappy lift pero parang kinakabahan akong gumamit ng elevator ngayon. Call it instinct or what pero kumakabog ang dibdib.

Nang bumukas ang elevator ay sumakay ako at gayon na laman ang pagkagulat ko nang bago ito magsara sa may matiponong braso ang tumigil sa pinto nito. The last guy I wanna be with inside this elevator entered. Kaya pala kanina pa ako masamang kutob sa pagsakay ng elevator. Makakasabay ko pala si Grand. Kumunot ang noo niya nang makita ako at pinagtaasan ko naman siya ng kilay. Nakasoot rin siya ng uniporme ng mga lalaki. Onesie rin ito na medyo maluwag ngunit may kwelyo ang kanya kaya ang bandana niya na kulay royal blue ay nagsilbing necktie.

Pipindutin ko na sana ang button para sa 5th floor pero nagkabungguan ang mga daliri namin. Mukhang pareho pa ata kami ng palapag. Hinawi ko ang kamay niya at ako na mismo ang pumindot ng button.

“You have a rough attitude for an Augustus” rinig ko ang baritono niyang boses.

“And you have a poor character for a name of Grand” inirapan ko siya at hinigpitan ang pagkakahawak sa text book ko. Bakit ba parang ang bagal ng elevator na ito?

Grand chuckled to my surprise so I turned to him with brows almost stocked together. He gave me a cold smirked and I swear I almost shivered but I tried my best not to show it. Saglit pa kaming nagpalitan ng masamang titig bago bumukas ang elevator.

“Sisiguraduhin kong hindi magiging langit ang pagtigil mo dito Zeffira Ellae Augustus.” Malamig niyang sabi sa akin bago ako lumabas. Naiwan ako duong nakatanga pero agad naman akong natauhan ng maalala kong late na pala ako sa klase.

Nagtatakbo ako palabas at hinanap ang classroom na nakalagay sa schedule ko. Nang makita ko ito ay buong lakas kong binuksan ang pinto at gumawa pa ito nang ingay. Bahagyang natigilan ang mga naruruon ay napatingin lahat sa akin.

Tumikhim muna ako bago magsalita. “Is this Mr. Gurran’s class?” tanong ko sa matandang professor na nasa harap.

“Yes and you are late newcomer.” Matapang na sabi nito sa akin.