IMPERIUM: The Reverie

Chapter 8

Chapter 8

Mysterious

As we ran fast, I could feel my heartbeat speeding up every second. The sound of the tearing dried leaves, the whoosh of the air, and my heavy breathing were all I could hear. I don't know where exactly we were going but we were sprinting in no particular direction, just straight ahead just to get away from those black men. Turns out there are two of them.

I was about to turn my head when Grand yelled, "Don't look back! Just keep running!"

Tinanguan ko ang sinabi niya at nagpatuloy sa pagtakbo. Muli ko na namang narinig ang tunog ng shuriken na ibinato sa direksyon namin. Sisigaw na sana ako ngunit hinila na agad ni Grand ang kamay ko at nagtago kami sa malaking puno. Napasandal siya sa puno habang napasubsob ako sa matipono niyang dibdib. Tiningala ko siya at nakita kong mariin siyang nakapikit habang ang dalawang braso niya ay nakapaikot sa beywang ko.

Biglang nanlaki ang mga mata ko nang makita may dugong umaapaw sa kaliwang braso niya. Hinaplos ko iyon at sinabing, "Grand you're s-"

He quickly covered my mouth with his hand and signaled me to keep it shut. Tumango ako sa kanya at narinig ko ang papalapit na yabag ng dalawang taong humahabol sa amin. Nahigit ko ang aking hininga nang sobrang lapit na nila sa amin. Tiningnan ko si Grand ng may takot sa aking mga mata pero iniubob lang niya ulit ang ulo ko sa dibdib niya. I could hear his heart thumping so fast.

"We lost them" One of them confirmed as my eyes grew wide open.

"Damn it!" mura naman nuong isa at nagsimula nang tumakbo sa kabilang direksyon. Nang tuluyan na silang nawala ay saka lang ako nagpakawala ng mabigat ng hininga.

"Grand natamaan ka" utas ko nang masulyapan ulit ang hati sa braso niya

"Daplis lang yan. Tara na" balewala niya sa sinabi ko

"Pero..."I protested but he was quick to drag me away from that place.

Lumihis kami sa kanan at nagmadaling naglakad hanggang sa tumigil kami sa isang napakalaking puno. Ito na yata ang pinakamalaki sa lahat ng mga puno rito. May hinawi si Grand na mga dahon sa paanan nito at may pinindot sa isang table duon. He's tapping something like a code. Biglang bumukas ang isang trunk ng puno at napanganga ako sa nangyari.

"Is there magic in this place?" wala sa isip na tanong ko habang naglalakad palapit sa kanya.

"Everything here is pure technology Zeffira. My grandfather had this built. Come." Iminuwestra niya ang loob at pumasok ako. Ganoon rin ang ginawa niya pagkatapos ay may itinulak bago nagsara ang parting iyon ng trunk. Saglit na dumilim sa loob ngunit maya-maya ay biglang may umilaw.

Inilibot ko ang tingin ko sa paligid at may natagpuan akong isang kama na gawa sa kahoy at may nakapatong na kutson. May lamesa rin roon at may isang flat screen TV. May isa pang pinto na sa tingin ko ay banyo. May hagdan sa isang sulok ngunit hindi ko na iyon inakyat.

"Do you have any first aid kit here?" tanong ko kay Grand nang makaupo ako sa kama. He looked at me before he climbed up the stairs. Moments later he went back down with a box on his hand. He sat beside me as I snatched the case away from his. Nang buksan ko iyon ay sinimulan ko na ring gamutin ang sugat niya.

"Who the hell are those people?" I asked as I wiped the blood off his arm.

"I have no idea. But whatever their intension is, I know it's no good" He intensely claimed which made me stopped on the spot.

Inagaw niya sa akin ang bulak at siya na mismo ang gumamot sa sugat niya.

"It's nearly 5 at magdidilim na rin sa labas. We're staying here for the night." Sabi niya na nakatuon pa rin ang pansin sa pag-gamot ng sugat niya.