(Unicode)
" ဖေဖေ...ကိုကိုပြန်လာပြီ.."
တစ်မနက်လုံး မတွေ့ရပဲ ဘယ်ကိုခြေရှည်နေမှန်း မသိသော သားဖြစ်သူကို ဒေါသတကြီးဖြင့် စောင့်နေသောဖေဖေ့ကို 'ကြယ်စင်မင်း' က အသံကျယ်ကြီးဖြင့် သတိပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
"ဒေါက်!!......"
" အား....ကိုကိုနော်... ကြယ်စင့်ကိုလာအနိုင်မကျင့် နဲ့..ဖေဖေရှိတယ်..အော်တိုင်ပစ်မှာ....."
"အေး...နင်အဲ့လိုအတိုင်အပြောထူလို့ကို..ခေါက်တာ မှတ်ပီလား...ငါ့ဘာသာငါဘယ်သွားသွား နင့်အပူလား...စိတ်ညစ်နေရတဲ့ကြားထဲ...နင်ကတစ်မျိုး.."
"လင်းအံ့.... !!!!"
"ဗ....ဗျာ...ဖေဖေ..."
"ဗျာမနေနဲ့!..မင်းဒီကိုလာစမ်းပါဦး!!...."
ဖေဖေ့ကိုတော့ တအိမ်သားလုံးမလွန်ဆန်ဝင့်ပေ။
"ဟုတ်ကဲ့..."
ညီမဖြစ်သူကတော့ ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ်..ဝမ်းသာတယ်..ဟူသော မျက်နှာပေးဖြင့်၊ ဖေဖေရှိနေ၍သာ ဒီကောင်မလေးသက်သာသွားသည် ဟုစိတ်ထဲမှတွေးမိသည်။
" မင်းဘယ်လိုကောင်လဲ..ပြောစမ်း..ငါ့ကိုအရှက်ခွဲနေတာလား...ကိုးတန်း တောင်ကျတယ်တဲ့...ရှက်တတ်ရင် မင်း....မင်းတော့.. ကွာ...."
ဖေဖေက ကျွန်တော့် တီရှပ်ကိုဆောင့်ဆွဲ၍ ထိုးမည်ရွယ်လိုက်စဥ်
"တော်ပါတော့...ဖေကြီးရယ်..ဒီကိစ္စလောက်နဲ့ သားကို..ထိုးမလို့လား....ကလေးပဲ...စာမေးပွဲ ကျတာမဆန်းပါဘူးရှင်...ဒီနှစ်မအောင်တော့..နောက်တစ်နှစ်ပေါ့..."
မေမေဝင်တား၍သာ ကျွန်တော် သက်သာရာရသွားသည်။ဖေဖေက စိတ်မရှည်ဟန်ဖြင့်
" ဘာကွ...စာမေးပွဲ ကျတာတော့မဆန်းပေမယ့်..ခုဟာကသူများလို..ဆယ်တန်းကျတာဆိုခံသာသေး...မင်း..သားက ကိုးတန်းကိုတောင်ကျအောင်ဖြေတာကွ...ငါဒီပတ်ဝန်းကျင်မှာ..ဘယ်လိုမျက်နှာမျိုးနဲ့ဆက်နေရမှာလဲ...ငါ့မိတ်ဆွေသားသမီးတွေနဲ့ယှဥ်ရင်..ဘယ်လောက်ရှက်ဖို့ကောင်းလဲ....တနေ့တနေ့..ဂိမ်းဆိုင်သွားလိုက်...လက်ဖက်ရည်ဆိုင်သွားလိုက်နဲ့....မင်းမှမကျရင် ကျမယ့်သူမရှိတော့ဘူးကွ....."
YOU ARE READING
ထာဝရသူငယ်ချင်း (B.F.F) (Z+U){Completed}
Teen Fiction* အနီးဆုံးမှာရှိနေလျက်နဲ့ ငါတို့ဝေးနေတာ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်နေလို့... * တစ်ယောက်ရဲ့ ခံစားချက်ကို တစ်ယောက်က သိနေပေမယ့် ဖွင့်တော့မပြောဖြစ်ကြဘူး ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်နေလို့... * ကိုယ်နာကျင်ရလည်း သူ့ကိုတော့ပျော်ရွှင်နေစေခ...
