Bu Benim Kaderim (4 Element) (KİTAP DÜZENLEMEDE)

Bölüm 4

Yeni bölüm karşınızda iyi okumalar :) birde yorum ve oylarınızı bekliyorum

Carola kahveleri fincanlara koyup hepsinin tek tek önüne koydu yanına da lokum çıkarttı ne de olsa güzel giderlerdi gençler bu kahveyi ilk defa tadıyorlardı ve çok beğendiler (ne de olsa türklerden çıktı wşeşes ) Carola tam otururken büyük annesi:

'Carola artık ne olduğunu bana anlatacak mısın?' dedi

Carola ise söze başladı:

'Büyük anne ben her zamanki gibi parka gitmiştim biraz oturduktan sonra çok şiddetli rüzgar bir anda ortaya çıktı sonra parkın köşesinden koşan bir karartı gördüm en başta umursamadım ama yaklaşınca ne olduğunu fark ettim en başta şok oldum zaten kendime gelene kadar ise yaratık dibime kadar gelmişti anlayacağın iş işten geçmişti ben artık öleceğimi düşünürken şu gençler erkek olanın önünde toprak bir kaya havada uçuyordu ve sonra beni kurtardı nasıl olduğunu bende anlamadım gördüğüm şeylere hala inandığımda söylenemez de neyse' diyerek bitirdi yaşlı kadın ise yaşadığı olaylara inandırmanın çok zor olacağını anladı o yüzden önce gençlere bakıp:

'Torunumu kurtardığınız için size ne kadar teşekkür etsem azdır ama burada duyduklarınız burada kalacak zaten yetkili kişilere bilmeleri gerektiği şeyleri biliyorlar.' dedi sonra Carola'ya dönüp:

'Güzel kızım şimdi bunların hepsi sana zor gelecek ama artık öğrenmen lazım bu dünya da tehlikedesin' dedi derin bir nefes aldı ve söze başladı:

'Her şey geçmişte başladı tahminimce vaktimiz çok yok o yüzden lafımı kesme ve beni iyi bir şekilde dinle ama önce sana verdiğim kitabı buraya getir'dedi.Genç kız şaşkınlıkla baktı işe yaramayan kitabın olanlarla ne ilgisi vardı.

Genç kız odasından kitabını getirip geldi.Gençler ise kitabı görünce şok geçirdi o kitap kadim kitaplardan biriydi kadim kitaplar sahiplerini kendisi seçerdi hepsi kitabın yaşlı kadını seçtiğini zannediyorlardı ama yanılıyorlardı o kitap genç kızı seçmişti tıpkı kaderin de o kızı seçtiği gibi...

Genç kız masaya oturdu ve büyük annesi söze devam etti:

'Güzel kızım aslında biz bu gezegene ait değiliz bildiğin her şey yanlış sana istesem de her şeyi anlatamam bazı şeyleri kendin çözmen gerekiyor eğer anlatırsam kaderin yönü değişir ve bunu hiç istemeyiz o yüzden sana anlatabileceklerimi anlatacağım bizler özel güçlere sahibiz güzel kızım herkes kendince güçlere sahip çok klasik olacak biliyorum ama bizler elementleri kontrol ediyoruz güçlüden güçsüze sıralamamı istersen 'ateş,toprak,su ve rüzgar' çoğu kişi bir element kullanır ama nadiren de olsa iki gücü olanlar çıkabilir ve 10 milyonda bir 3 gücü olanlar ortaya çıkar rüzgar en güçsüz element olduğundan rüzgar kontrolcüleri halk arasında önemsiz bir yere sahiptir.Neyse bunlar çok önemli değil. Hatırlıyor musun küçükken sana  bir kitap vermiştim içinde Yuson oğlu Auron'u anlatıyordu genç kızım onların hepsi gerçek zaten o olaylardan sonra Auron'un oğlu sayesinde bütün güçler aynı gezegene toplandı  barış içinde yaşanmaya başlandı bu olaylar çok eski ama bir problem var,hepimizin atladığı bir nokta var. Bazı şeyler değişiyor. Torunum karanlık çoğalıyor,karanlık çoğalıyor,karanlık...'

Yaşlı kadın bir anda kendinden geçmiş gibi tekrarlamaya başladı bir dakika sonra kendine geldi ta ağzını açmıştı ki bahçeden gürültülü bir ses geldi.Herkesin kafası o yöne döndü.Yüzden fazla yaratık bahçenin önünde duruyordu yaşlı kadın bağırarak:

'Torunum kitabı al ve bu gençlerle akademiye git senin orada ihtiyaçlarını karşılayacaklar ben   senin gelmiş geçmiş en iyi öğrenci olacağına inanıyorum okulda her şeyi elinden gelecek en iyi şekilde yapmaya çalış. Sakın unutma aileni araştır sana onlar hakkında bir şey söyleme hakkına sahip değilim ben siz gidene kadar sizi koruyacağım ' dedi sonra gençlere dönüp 'Ne duruyorsunuz hadisenize ' diye bağırdı.

Herkes şoktaydı yüz yaratığı yenmelerine imkan yoktu bu yüzden genç adam aceleyle portalı hazırlamaya başladı. Portalı hazırlarken yaratıklar çoktan eve gelmişti önlerindeki yaşlı kadına saldırıyorlardı. İki genç kız Carola'nın kollarından tutup onu portala doğru çekmeye çalışıyorlardı. Ama genç kız gitmemekte direniyordu çünkü ona on sekiz yıldır hem anne hem baba olan zor durumlarda kendisi yemeyip Carola'ya yediren kendi kıyafetlerini keserek Carola'ya kıyafet yapan ne kadar sevse de Carola'ya hiç sevgisini gösteremeyen yaşlı kadını bırakmak istemiyordu Carola...

O sırada yaşlı kadın yirmi yaratık öldürmüştü ama arkasındaki yaratığı fark edememişti ve göğüsünün tam ortasından ağır bir yara almıştı yüzünde bir tebessümle Carola'ya döndü ve 'güzel kızım seninle hep gurur duydum ve duyacağım bin canım daha olsa hepsini sana feda ederdim ben şimdi buradan ayrılsam da senden hiç ayrılmayacağım senin hep kalbindeyim ve orada kalacağım kendine iyi bak ve sakın beni unutma' dedi ve son nefesini oracıkta verdi

Carola sarsıldı, anılar zihninde canlandı.Ona bir kez olsun içten sarılamamıştı bir kez olsun seni seviyorum diyememişti çünkü büyük annesini kaybedeceğini hiç düşünmemişti . Küçükken hep arkadaşlarının annesiyle babası gelirken o büyük annesiden hep utanmıştı hep sitem etmişti ama yeni farkına varıyordu o zamanlar küçüktü ama yılların pişmanlığı bir anda omuzlarına binmişti ama şimdi o herkesten ve her şeyden daha değerli olanını kaybetmişti.

Büyük annesi onun için kendisinden vazgeçip canını ve elindeki her şeyi feda etmişti. O fark etmese de büyük annesi her zaman arkasında dağ gibi durmuş o bir ağlayınca kendisi bin ağlamıştı.Son kez büyük annesinin yüzüne baktı gözünden yaşlar sel gibi akıp duruyordu.Yaşlı kadın ise yüzünde bir tebessümle bu dünyadan çoktan ayrılmıştı ve Carol'a için canını feda etmek onu bu dünyanın en mutlu kadını yapmıştı çünkü Carola onun her şeyiydi her şeyi...

Türk kahvesine konuğumuz olduğu için teşekkürlerimi sunarım rlglşs

Tahminen kitabı 50 ya da 60 bölüm yapacağım gidişatına göre değişecek 

Yazarken ağlamadım desem yalan olur. Evet biraz kötü bitti farkındayım. 

Sizce büyük annesi ölmeli miydi?

Diğer bölümlerde ne olacak bunların hepsini bekleyerek öğreneceğiz sağlıcaklı kalın herkese iyi günler :))