Bu Benim Kaderim (4 Element) (KİTAP DÜZENLEMEDE)

Bölüm 2

Hadi bakalım yeni bir bölüm daha üç bölüm yazmak yordu beni :) iyi okumalarr

Artık öleceğin emindi genç kız umut yoktu onun için ya da o öyle düşünüyordu.

Genç kız yaratığın nefesini teninde hissederken kulağına bir ıslık sesi gibi bir ses ilişti en başta gözlerini açıp açmayacağından kararsızdı sonra beklemenin faydası olmayacağını bildiği için gözlerini açtı ve gözlerini açtığında gördüğü görüntü ise onun şoka uğratmıştı.

Boyu neredeyse üç metre olan yaratık kızın tam önünde,bir seksen biçimde uzanıyor toprağı kanları süslüyordu.Yaratığa baktığında ise toprak bir kazık tam olarak kalbine saplandığını fark etmişti. Nasıl bir güçle saplandıysa artık toprak kazık dışarıdan çok kalın görünen yaratığın derisinin bir tarafından girmiş öbür tarafından çıkmıştı.

İlk nasıl böyle bir şey olduğunu, ölümün bir nefes kadar yakınken tekrardan yaşamaya nasıl hak kazandığını anlayamadı hala şoktaydı ne de olsa...

Ama sonra etrafını gözleriyle taramaya başladı merak duygusu içini kemirmeye başlamıştı genç kızın kim böyle bir yaratığı tek hamlede yok edebilecek güçte olabilir diye düşündü ama bir sonuca ulaşamadı.

Ve çevreye gözleriyle tararken karşısında ona bakan iki kız bir erkek gördü ve onları gördüğünde ağzı açık kaldı ama onun şaşırdığı şey  o iki kız ve erkek değildi  şaşkınlığının sebebi erkeğin önünde kocaman bir toprak parçasının havada asılı durmasıydı.Kız bu görüntüyü görünce en başta inanamadı elleriyle gözlerini ovuşturdu herhalde bu bir rüyaydı başka açıklaması yoktu tabi bu sadece genç kızın düşüncesiydi.

Sonra kızlardan birisi :

'İyi misin az kalsın ölüyordun ya kendine dikkat etmelisin'dedi genç kız ise:

'İ-iy-iyiyim çok teş-teşekkür ederim ben Carola dedi şoktan ve utançtan ne yapacağını bilemiyordu.

Karşıdaki genç adam kızın utandığını anladı ve rahatlaması için sakin bir tını ile:

'böyle yaratıklar bu dünyada görülmez hem sen bu yaratığı nasıl görüyorsun?'dedi ama sorduğu an sorunun saçmalığını kendisi de anlamıştı.

Bu sonuçta iki olasılığımız var ya bizimlesin ya da seni infaz etmeliyiz diye kızın duymayacağı bir şekilde mırıldandı Sonra kıza bakıp devam etti:

'Şimdi senden bana şu yaratığı tanımlamanı istiyorum' dedi.

Yanakları saçları kadar kızarmış Carola karşısındaki genç adama bir an şaşkınlıkla baktı sonra kendince 'o görüyorsa bana neden soruyor aptal mı' diye mırıldandı ama karşısındaki kişilerin duyularının yüksek derecede gelişmiş olduğunun farkında değildi o sırada karşıdaki adam kahkahalara büründü.Carola artık olayları takip edemediği ,rezil olduğu ve olayın daha fazla ilerlemesini istemediği için yaratığı tarif etmeye başladı :

'Siyah renkli gözleri bembeyaz upuzun bir dili var alnı kafasını neredeyse hepsini kapsıyor ağı-'

karşıdaki kızlardan birisi:

'Tamam yeterli Carola kısaca bir iki şey versen yeterdi seni bıraksak bize makale yazacaktın' dedi Carola ise aklındaki sorulara cevap aradığı için kızın dediğini umursamadı ve:

'Neden bana bunu sordun?'dedi genç adama bakarak

Genç adam:

'Anlatırdım ama zaten şoktasın şimdi anlatsam da hiç bir şey anlamazsın seni evine götürelim istersen'dedi

Carola başıyla onayladı çünkü bir daha yaratıklardan birisiyle karşılaşıp karşılaşmayacağını bilmiyordu ve korkmuyor değildi.

Carola en önde arkasında iki kız ve bir erkek ile büyük annesiyle beraber yaşadığı eve doğru yürümeye başladı en sonunda eve geldiğinde kapıyı çaldı büyük annesi hemen yüzünde korkutuğunu belli edecek bir ifade ile Carola'ya sarılıp:

'Ah Carola beni çok korkuttun bir daha bu kadar gecik-' sözünü tamamlamadan arkadaki gençleri gördü ve suratını buruşturdu onların kim olduğunu anlamıştı ne de olsa karşılarında hiç birisi ne kadar bilmese de yılların tecrübesi duruyordu ama sırf torunu için neler yapmıştı. Yaşlı kadın bir sinirle :

'Carola bilmiyorum bu kişilerle nerede tanıştın ama onları şimdi kovuyorsun yoksa ortalıkta kaos yaratacağım haberin olsun' diye her ne kadar işe yaramayacağını bilse de Carola'nın kulağına  fısıldadı  Carola büyük annesinin tepkisine şaşırmıştı ne de olsa büyük annesi çok yalnız olduğunu ve kendine hep bir arkadaş bulmasını söylerdi Carola şaşkınlıkla ve sinirle konuşmaya başladı ne de olsa canını onlara borçluydu:

'Büyük anne anlamıyorum neden böyle davranıyorsun onlara minnettar olmak yerine kızıyorsun onlar benim hayatımı kurtardılar yaptığın çok ayıp onlar şimdi eve geçecekler ve biz de onlara kahve hazırlayacağız bende sana her şeyi anlatacağım'dedi ama inanmayacağını düşünmüyor da değildi

 Yaşlı kadın bunu duyunca endişelendi içinden ne kadar geciktirmeye uğraşsam da artık zamanı geldi dedi ve bir iç çekti  peki neydi zamanı gelen?

Sizce zamanı gelen ne ya da büyük annesi neden öğrenmesini istemiyor?

Büyük annesi nelerden vazgeçti?

Neler olacak?

Gelecek bölümlerde öğreneceğiz yorumlarınızı,oylarını ve sorularınız bekliyorumm hepinize iyi günler sağlıcakla kalın