𝗞𝗨𝗧𝗨𝗣 𝗬𝗜𝗟𝗗𝗜𝗭𝗜 || ASKIDA ||

Düşüncelerim, Ben & İnsanlar

Düşüncelerim, Ben & İnsanlar

*Yalnızca biz varız, düşüncelerim ve
ben.*

*Sonra bizi buldu insanlar.*

Yine aynı sabaha uyandım. Büyüdüğüm yerde, ilk gördüğüm şey sade lambamdı.Yine biz vardık, yalnızca biz, düşüncelerim ve ben.

Dün gece üstüme çöken yorgunluğun kırıntılarını ılık bir duş alarak bedenimden akıtmak için banyoya girdim. "Keşke acılarımı da gidere taşısa bu su" diye düşündüm suyu açarken. Ilık suyun altında, saçımdan ayaklarıma doğru akan köpük ve su birleşimi, bana yeniden doğmuş gibi hissettiriyordu. Bu hissin sonsuza kadar ruhumu kaplamasını diledim.

İyice temizlenip rahatladıktan sonra bornozumu giyip uyandığım yere çıktım. Üzerime askılı bir tshirt, altıma geniş ve rahat bir şort giydim. Oldukça sıcak bir gündü. Güneş bütün cazibesiyle yukarıda parlasada, dışarı çıkarsam zencilere benzeyeceğimi biliyordum çünkü güneş kremi bana işlemiyordu. Size nasıl anlatayım sıcağı? Arabanın üstüne yumurta kırsanız omlet olur diyeyim, o derece!
Camdan bakınca herkesin benim gibi düşündüğünü anladım. İzmir sokakları bomboştu. Daha sonra izlenecek birşey olmadığı için dağınık yatağıma oturdum.

Komodinimden, dün sessize aldığım telefonumu alıp, bildirimlere baktım. Whatsapp'tan 10 mesaj vardı. Aceleyle uygulamaya girdim.

"4 Sohbetten 3 Mesaj"

İlk mesaj topluluktandı. Heyecanla okumaya başladım;

< Nereye gideceğimiz henüz belli değil. Belirli bir yer olmayacak.

Yüzümü buruşturarak mesaja baktım. Belirli bir yer olmayacak. Omuz silktim. Sonuçta hayatım hep bilinmezlilere gebeydi.

Konuşma yerinden çıkıp Özgeyle mesajlaşmamıza girdim;

< Bir dahakine beni dinle Merve! Kendimi çok kötü hissediyorum. Çekip gittiğim için özür dilerim.

Gülümseyerek yazmaya başladım;

"Sorun yok! Asıl ben senden özür dilerim." yazdım. Mesajın köşesindeki bir tik ilk önce iki oldu, sonra mavi oldular. Anında durumu yazıyor oldu;

< :)

Aynı cevabı verip diğer bir mesaj için Psikolog adlı konuşmaya girdim;

< Merve Hanım eğer uygunsa iki gün sonra yeni bir seans yapmak istiyorum.

Bir gün sonra ki yolculuğumu düşünüp yazdım;

< Bir gün sonra bir yolculuğa çıkacağım. Teşekkürler.

Bildirimleri bir kez daha kontrol edip telefonu kapattım. Üzerinde oturduğum yatağımdan kalkıp nevresimi acemice üzerine örttüm. Yatak toplamak bana göre değildi.
Kahvaltı yapmadığım aklım gelince koşarak mutfağa indim.

Annem ve babam masada oturuyorlardı. Babam beni görünce gülümsedi.

"Günaydın kızım! Yolculuğun için hazır mısın bakalım?" Ben "Biliyormu?" der gibi anneme baktım. O da cevap olarak göz kırptı.

"Size de günaydın. Evet çok heyecanlıyım!" dedim tekrar heyecanlı rolümü takınarak. Daha sonra yaslandığım sandalyeyi çekip oturdum. Büyük bir tabakla ortaya konmuş boyozlardan iki tane tabağıma koydum ve iştahla yemeye başladım. Her nasıl görünüyorsam annem ve babam aynı anda kahkahalara boğuldular. Bense onların haline güldüm. Kahkahaları kesilince annem,