Engkanto Chronicles: The Adventure

U N O

Hello!
Kung nakaabot ka sa parte ng storya kong ito,
maraming salamat iyo! 💕

💜💜💜💜💜💜💜

•••••

•°• U N O •°•

It's been a week since our semestral break started.

Incoming fourth year na ko next school year kaya sasamantalahin ko na ang break na 'to bago pumasok sa tinatawag nilang "beautiful hell year."

Yeah, the name itself explains the whole fourth year feels. Masaya dahil last year ko na sa college and at the same time, mahirap dahil kritikal stage na 'to dahil maraming requirements and final outputs na ipapasa para makapasa at grumaduate.

So why not to enjoy muna di ba?

Kaya this time, I decided to have a vacation to my father's hometown where his family's ancestral house resided.

Gabi na nang mapagdesisyunan kong ayusin ang mga dadalhin ko pagkatapos namin mag-dinner. Kinuha ko na ang maletang gagamitin ko at ipinatong sa ibabaw ng kama.

Pumunta ako sa walking closet upang kuhain ang mga kakailanganin ko para sa isang buwan na bakasyon ko roon at nagsimula nang mag-impake.

Nasa kalagitnan na ko ng pag-aayos ng may kumatok sa pinto.

Napabaling ako sa pintuan.

"Sino yan?"

Bumukas nang bahagya ang pinto at dumungaw ang aking Dearest Mother Earth.

"Can I?"

ngiting napatango-tango ako habang patuloy pa rin sa pagtutupi ng mga damit ko.

Lumapit siya sa gawi ng kama kung nasaan ako at naupo sa kabilang parte nun sa may bandang dulo. Pinagmasdan niya ako habang nagtutupi nang magsalita siya.

"Excited ka na ba?"

"Yes ma. It's been years na rin nang makapunta ako doon," tugon ko. "Ayaw mo ba talagang sumama sakin? Mag-relax ka naman ma. You look stress na kaya."

Kumuha siya ng ilang damit at sinimulang tupiin din yun.

"You know I can't, right? Madaming kailangan asikasuhin. Lalo na ngayon your father wasn't here na," litaniya nito na may bahid ng lungkot ang mga mata.

Yeah. He's not here but in heaven with Him na.

It's painful but I need, we need to accept what happened to him.

My father died three years ago in a car accident. Pauwi na siya nun nang madaling araw galing sa isang Class Reunion ng batch niya at nangyari na nga ang di inaasahan.

Naitakbo pa naman siya sa ospital ngunit ideneklarang dead-on-arrival na siya ng sinuri ng mga doktor. It's really heartbreaking and everyone knew how we were devastated when we heard that news in the middle of the night.

And since then, kami na lang ni mama ang magkasama. Nag-iisang anak lang ako. Sa pagkamatay ng ama ko, si mama na ang nag-asikaso ng negosyo na naiwan ni papa bukod sa negosyong itinayo niyang flower shop. Meron kaming pastry shop, ang Blue Plate Patisserie sa Bonifacio Global City sa Taguig. Yun ang pastry shop na itinayong negosyo ni daddy. Siya na lahat nag-aasikaso nun nang mawala na si papa kaya wala na siyang time for a vacation.

"But ma, just for 3 or 5 days lang para mag unwind and relax ka naman at para makapag-bonding na din tayo," excited kong tugon.

Tinitigan niya ko nang masinsinan dahil sa pangungulit ko.