Unicode
နိုးနိုးလာချင်းမှာ ကျွန်တော့်ကိုယ်ကျွန်တော် ဘယ်သူမှန်းမသိဘူး။
ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ်ကို ကျွန်တော်လှုပ်ရှားလို့မရဘူး။
ကျွန်တော် စကားပြောလို့မရဘူး။
ကျွန်တော်...ကျွန်တော် ကြောက်တယ်။ကြောက်သင့်တယ်မဟုတ်လား?
ကျွန်တော့်ရဲ့ပါးပြင်တစ်လျှောက်ကနေ နားရွက်ဖျားကို ပူနွေးနွေးအရည်တစ်ချို့
စီးဆင်းသွားတယ်။ကျွန်တော့်ရဲ့မျက်ရည်တွေ...ကျွန်တော်ခံစားလို့တော့ရသေးတယ်။
ဟုတ်တယ်..ကျွန်တော်ငိုနေတယ်။ကျွန်တော် ငိုသင့်တယ်မဟုတ်လား?
ကျွန်တော့်တစ်ကိုယ်လုံး ကိုက်ခဲနေပြီးအသက်ရှူရတာ ခက်ခဲလွန်းတယ်။
အခန်းအပြင်က အသံတစ်ချို့ကို ကြားလိုက်ရတယ်။တစ်ယောက်ယောက် ကျွန်တော့်အခန်းဆီ လာနေပြီထင်ရဲ့။
ထိုသူဝင်လာရင် သတိထားမိစေဖို့ ခြေရင်းဘက်က တံခါးဝကို ငဲ့ကြည့်လိုက်တယ်။
သူ တံခါးဖွင့်ဝင်လာရင်း ကျွန်တော့်ကို လှမ်းကြည့်တယ်။
ကျွန်တော့်ရဲ့ ပွင့်နေတဲ့မျက်လုံးတစ်စုံနဲ့မျက်ရည်တွေကို တွေ့လို့ထင်ရဲ့ အလန့်တကြား ကျွန်တော့်ဆီပြေးလာတယ်။"Tae သတိရပြီလား...မငိုပါနဲ့...တိတ်တိတ်"
ကျွန်တော့်ကို ခါးကိုင်းပွေ့ဖက်ရင်း သူပြောလာတယ်။သူကကျွန်တော့်ကို Tae လို့ခေါ်တယ်။
ဒီအပြုအမူ ဒီအပြာအဆိုအရဆိုရင် သူနဲ့ကျွန်တော် အရမ်းရင်းနှီးခဲ့ပုံရတယ်။
YOU ARE READING
Together in Cycle
Fanfiction"𝘾𝙖𝙣'𝙩 𝙬𝙚 𝙗𝙚 𝙖𝙡𝙬𝙖𝙮𝙨 𝙩𝙤𝙜𝙚𝙩𝙝𝙚𝙧 𝙞𝙣 𝙩𝙝𝙞𝙨 𝙪𝙣𝙧𝙞𝙜𝙝𝙩𝙚𝙤𝙪𝙨 𝙘𝙮𝙘𝙡𝙚?" This is my first fanfiction and will include few episodes.Please enjoy♡︎