'eğer bana inanırsan..'

tanışma

ela kaya..

  hepinize merhaba ben ela kaya.15 yaşında sıradan bi genç kız,ailesi boğuşan , arkadaşlarıyla eğlenen,ve gerçek sevgi arıyan ama asla bulamayan bir kız.aile konusuna gelince ailemi  anlatayım,annem ben 3 yaşındayke kanserden öldü :c babamda ben 7 yaşındayken üvey anneciğimle evlendi (ah çok severim kendilerini yellozcuğum ay anneciğim .s)üvey anamın eski kocasından bi oğlu(deniz)var ah canım anam naptın sen bi tane de öz abim var.öz abim hep kendi halindedir elinden kız eksik olmaz hayatta eğlenmek için kalır diyebilirim.çok klasik bir dram biliyorum ama babam üvey anacığım için öz abim(emre) ve beni binlerce kez hiçe saydı :c zaten onun gözünde o kadın kadar bi yerimiz olmadı hiç bir zaman ama baba işte çocukluğum annemle hatıralarımda o da bir yerlerde bu yüzden kırgınlıklarım hüzne yerini bırakıyo bir çok kez..ayş neysee ilerde bnei çok kez dinliceksiniz :) dimi?eheh 

  babamın üvey anamı düşkünlüğü yüzünden ben halamla kalıyordum.

--hikaye başlıyorreeh

'esma aklım almıyor bu yaptığını nasıl ya nasıl yaparsın sen dah genç kızsın sen kendini korumaya çalışmıyıosan biz ne yapabilirizki sana?seni kısıtlıyınca suçu bize atıyosun biz seni korumaya çalışıyoruz ve buna bizi sen mecbur ediyorsun.yarın teyzende gelicek ve bu telefonun nereden geldiğini bize açıklıyacaksın!'derken halam ben üstüme hırka bulmaya çalışıyorum ve gördüm..annemin fotoğrafını gördüm.elimi sımsıkı tutarken fotoğrafımızı çekmişti babam..ilk damlamı orada feda ettim.sonra biraz dah dayanmak için kendimi toplamaya çalıştım ve elimdeki hırkayla halamın kaarşısına geçtim ve ciğerlerimi parçalayan sesimle bağırdım ona'anlamıyosunuz.hiç bi boku anladığınız yok!ben tecrubelerimi hata yaparak öğreniyorum.ve bu hataya beni sürükliyen sizdiniz(burukça gülümsedim)ne sanıyosun sen ya ben her gece bunlarımı planlıyorum bende hiç kalp duygularım yokmu ya?sizin yüzünüzden her gece ölümü diliyorum hala anlamıyomusunuz beni korumaya çalışırken bana en çok zararı veriyorsunuz..sizin yaptığınız bencillik be!beni her gece bi fotoğrafa sığınmaya mahkum ediyorsunuz.sakın,sakın bir daha bana gelipte korumayı bahane etme benim yaptıklarım çok değil size tek beni görmekten vazgeçin artık!' diyip odadan çıktım ve ayakkabılarımı giyerken halam gelip bana bakmadı.baksında istemiyordum zaten. sadece hep istemiştimki böyle beni dizlerine yatırıp saçlarımı okşasın'geçti kızım,biz senin yanınızdayız'desin istedim işte ama .. ben bunları düşünürken temiz hava tenime nufüs ederken yenileri tenimi ürpertiyordu.farketmeden sıktığım hırkamı giymeyi akıl ettim sonunda.gelirken döktüğüm yaşları silip yenilerini ekledim.saat kaçtı  hiç bir fikrim yoktu fakat tek kaçış yolum olan sahşile kendimi atmıştım.yüricektim fakat hem ağlayıp hem yürümek boğazımı yakınca kayalıklara oturmuştum.dizlerimi kendime çekerek onlara sığğındım.gökyüzünün altındaydım.engel yoktu annemle aramda.her gece onu adadığım yıldızlar karşımdaydı ah lanet olsun ağlamam dahada şiddetlendi.bazen hayatıma irilerini alıyordum sevgili diye tek amacım gerçek sevgi görmekti.ben gerçek sevgiyi hissetmek için evet bir çok hata yaptım farkındayım ama bilmiyorum.gerçekten sevilmek istiyorum.şu an kendimi şarkılara kaptırmak istiyordum ama telefon ve müzik çalarm evdeydi :c yavaş yavaş kendime gelmiştim.halamda pek olumlu bakmasada sahile sığınmama alışmıştı artık.ama tam toplanmadan o eve gidemezdim.arkamda duyduğum ayak sesleriyle olduğum yerde kasılı kaldım.bi süre sonra ayak sesleri durunca arkama bakmaya cesaret edip döndüm..