Gone in Goroth: a Paranormal Odyssey

Chapter 10: Behind Fragile Cages

Chapter 10: Behind Fragile Cages

Miki

Matt looked dumb nang matumba kami sa sahig at mahulog ako sa ibabaw niya. Gahibla lang ang distansya ng mga mukha namin. He chuckled pero natigil nang ibalibag ko siya patalikod.

I was mimicking that move I did to that arrogant man in the cafeteria. Alam kong napalakas ang paghila ko sa kaniya at ang pagkahulog namin sa sahig ay masakit but he laughed hard as if it was some joke that we did this.

Ang tirik na buhok ni Isto ay lumala nang magsabunutan sila ngayon ni Gracie.

I smirked.

‘kay? Time for acting.

“Oh no! Nagkagulo na dito!” I can sense that it wasn’t from a concerned medical staff. It was a sarcastic and obvious comment.

Hindi namin inakalang maraming staffs ang pupunta roon. They gathered at inunang bigyan ng pansin ang mga sobrang aggressive na mga pasyente. I saw how one nurse injected something to the guy who was biting another patient.

Three staffs chuckled at the sight of a group of patients who are now sexually driven and were touching and grinding in each other’s body. Hinayaan pa nila ito ng ilang sandali at pinagkatuwaan bago tuluyang in-inject ng syringe na may lamang likido.

All that were injected are now losing their consciousness.

“Ang kinis ng isang ‘to. Malaki ang kikitain dito.” A staff referred to the girl that was currently biting the puzzle mat.

Seryoso ba sila?! She looks too young!

“Nagalaw na raw ‘yan, ‘di na pwede.”

Sa pagkakataong ito ay napalakas ang hila ko sa isa pang kamay ni Matt, mas malakas kaysa kanina.

He loudly groaned in pain which caught the attention of the other staffs. I maintained an empty look at sa peripheral view ay nakitang papalapit ang isa sa kanila.

Ang huli kong nasilayan ay ang mukha ni Raja habang naramdaman ang likidong dumaloy sa braso nang makita ang syringe na tinusok nito sa akin.

—

Ang nakakasilaw na ilaw ay napakalabo sa aking paningin. I tried to focus my eyes at nang maka adjust ay bumangon sa pagkakahiga. I felt the ache in my back and how stiff my muscles are. My body felt weak, too.

“Miki? Gising ka na!” si Isto na animo kanina pa nakatunghay sa banda ko.  Nasa kulungan na pala ulit kami.

“Ilang oras…na ang lumipas?” I was stretching my arms.

“Walong oras.”

Kinuha ko ang pocket watch sa bulsa at nakumpirmang 6 pm na. Tiningnan ko ang katabing kulungan at nakita si Matt na natutulog.

“Nakatulog siya nang mawalan ka ng malay hehe. Alam mo na…”

Bahaw na ngumiti si Isto habang pinupunasan ang maduming salamin.

Tiningnan ko ang malayong kulungan ni Gracie at nakita siya doon. Concern was evident in her face. I noticed she dyed her hair black since we left the Kaguri’s cabin. She looks all innocent now in her simple looks.

Bigla ay naalala ko ang nangyari bago ako nawalan ng malay.

“Raja...” I said out of the sudden.

“Nanggaling siya rito kasama ang mga nurse. Binalik kami dito at ang ibang mga walang malay na kagaya mo at ni Matt ay kinarga ng staffs pabalik dito.” Isto supplied my curiosity.