Bu bölüm wampland a ithaf edilmiştir. 💜
5.Bölüm'e ithaf isteyenler buraya yorum bırakabilir...
Emeğe saygı olarak vote atarsanız sevinirim...
Gecenin bir yarısı olmuştu hâlâ uyuyamamıştım. Mide bulantılarım artmıştı. Canım çok erik çekiyordu. Aşermem olduğunda çok fazla canım istemezdi ama şuan çok istiyordum. Düşündükçe ağzım sulanıyordu. Yavaşça yatakdan kalkmıştım bu saate nereden bulabilirdim ki eriği. Belki vardır umuduyla mutfağa gittim. Buz dolabının kapağını açmıştım olmadığını bildiğim halde tüm rafları tek tek aradım. Bulamayınca kapağı kapadım.
Gerçekten yerimde duramıyorum onu şuan bulup yemem lazımdı. O kadar çok canım istiyordu ki gidip Eslem'i uyandırmıştım.
E:Ne oldu Nefes?
N:Benim canım çok erik istiyor.
E:Saat kaç.
N:03:24
E:Bu saatte bulamayız sabahı beklesen olmaz mı?
N:Duramıyorum Eslem çok canım istiyor. Off böyle sulu sulu.
E:Dur belki apartmandakilerde vardır ben sorayım.
N:Uyuyorlardır.
E:Olsun canın çekti senin.Üzerine hırka geçirip odadan çıkmıştı. Bende oturma odasında koltuğa oturup karnımı okşamaya başlamıştım.
N:Annecim teyzen birazdan erik getirecek tamam mı?
Karnına gelen bir his ile bir an duraksamıştı. İlk tekmesini hissetmişti.
N:Annecim sen tekme mi attın?
Karnında ilk tekmesini hisseden bir annenin mutluluğuydu yaşadığı duygu. Bebeği beş aylıkdan altıncı aylığa doğru yaklaşıyordu. Yaklaşık on beş dakika Eslem gelmişti fakat eli boştu.
N:Eslem tekme attı.
E:Ciddi misin?
N:Evett.Kadın hemen kuzeninin yamacıma yanaştı ve elini karnına koydu.
E:Gerçekten tekme attı.
N:Çok güzel bir his.
E:Şey erik yokmuş kimsede.
N:Anladım.
E:Canın çok mu istiyor?
N:Ee-vet ama boşver.
E:İlk defa bu kadar canın çekti.Kadın telefonunu çıkarıp iş yerindeki arkadaşına mesaj atmıştı. Olumlu cevap alınca yüzü gülmüştü.
E:Eriklerinn geliyor.
N:Nasıl?
E:İş yerinden Ayaz diye bir arkadaşım var yani flört ediyoruz diyebilirim. Onların mahallesinde açık bir yer varmış alıp gelicek.Mutlu olmuştum. Kız gecenin bu saati benim için tüm apartmanın ziline basıp erik sormuştu. Şimdi ise onun Ayaz denilen arkadaşı benim için erik alıp gelecekti. Gözlerim dolmuştu. Bunları Tahir yapabilirdi. Şundan emindim hiçbir anımda yanımda olmayacaktı. Aşermemi ondan isteyemedim, bebeğin ilk tekmesini onunla hissedemedim ve daha bir çok olacak şeyler onsuz olacaktı. Ona o kadar çok kızıyorum ki. Ben bir hafta öncesine kadar bebeğimi kaybedebilirdim. Beş buçuk aylık hamileyken çalıştım. Doktor risk var diyince hemen işi bıraknıştım.
Ama hâlâ herşeye rağmen Tahir'i bekliyorum. Her telefon çalışında o arıyormuş gibi, her bildirim sesinde o mesajı atmış gibi, her kapı çalışında o gelmiş gibi bekliyordum.
Kalbim titrese bile hasretinle, sensiz yaşamaya alışacağım.
Geri dönmeyecek birini bekliyorsun. Yani birinin sensiz olamayacağını farketmesini umarak yaşıyorsun bu rezil hayatı. Gerçekler sandığın gibi değil ki küçüğüm...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yüreğimdeki Sancı
FanfictionSen gidince ben nefes alamadım şimdi uzak dur bizden ben "Yüreğimdeki Sancı" ile yaşarım...