Yüreğimdeki Sancı

12.Bölüm Kavuşma

Hemşire işini bitirip çıkmıştı bende onun ceketini giymesine yardım etmiştim.

N:Çok acıyor mu?
T:Ahh Nefes az acıyor dedik ya.
N:Korktum senin için. Öyle kan aktığını görünce...
T:Korkma.

Aslında o an kendimi kaybedip dudaklarını dudaklarımla birleştirmiştim... Sonucunu düşünmeden... Adam kadının beline elini sarıp yıllardır öpemediği dudakları özlemle öpmeye başlamıştı ta ki Nefes kendine gelene kadar... Dudaklarını çekip geri çekilmişti.

N:Ne yapıyorum ben ya?
T:Nefes...
N:Daha demin yaşanan...Unut onu, sen sen benim dengelerimi bozuyorsun. Terk ettin sen bizi hiçbirşey olmamış gibi davranamam.

Hızlı adımlarla acil pansuman yerinden çıkıp hastahaneden çıkmıştı. Tahir'in park ettiği arabanın önünde beklemeye karar vermişti. Bir kaç dakika sonra üzgün bir suratla Tahir onun yanına gelmişti. Arabanın kilidini açınca kadın arkaya binmişti. Tahir göz devirip sürücü koltuğuna  oturmuştu.

T:Eve mi bırkayım seni?
N:Önce Yiğit'i alsak.
T:Tamam ben oğlumu özledim zaten sonra eve bırakırım sizi.
N:Tamam.

Nefes'in yolu tarif etmesi dışı pek konuşmamışlardı. Kapının önüne vardıklarında Nefes kuzenine mesaj atmıştı. Bir kaç dakika içinde onlar arabadan inmişti. Ayaz Yiğit ile kapının önüne çıkmıştı.

Yiğit Tahir'i görünce dayısının elini bırakıp ona doğru koşmuştu. Baba oğul birbirlerine sıkıca sarılmışlardı. Adam oğlunu kucağına almıştı.

Y:Tahir abiimm.
T:Aslanımm.
A:Akşam yemeği yediremedik.
N:Annecim neden yemedin?

Çocuk suratını astı.

Y:Yemek istemiyorum.
A:Teyzen çok üzüldü bak.
Y:Ya.
N:Kızıyorum ama Yiğit hastasın hem Yemen lazım.
T:Tamam ya eve gidince yer değil mi Yiğit?
Y:Evett.

Tahir arabaya doğru ilerlemişti. Yiğit'i arka koltuğa bindirmiş emniyet kemerini takıp saçlarına öpücük kondurmuştu.

Y:Keşke benim babam olsan...

O an adamın içi acımıştı zaten babasıydı fakat bunu o bilmiyordu. Tahir oğlunun saçını okşayıp arabanın kapısını kapatmıştı.

T:Nefes konuşmanız bittiyse gidelim.
N:Bir dakika Tahir...Eslem nasıl?
A:İyi o da ağrıları var biraz.
N:Kıyamam ya...Bebek bir dünyaya gelsin tüm çekilen ağrılara değecek.
A:Aynen neyse geç oldu gidin artık.
T:Burada düzgün tanışmadık Tahir ben.

Ayaz uzatılan eli tutmuştu.

A:Bende Ayaz.

Bir kaç dakikalık ayak üstü sohbetden sonra arabaya geçmişlerdi. Nefes yine arka koltuğa binmişti. Tahir arabayı çalıştırıp sürmeye başlamıştı.

N:Niye yemek yemedin?
Y:Dedim ya canım istemedi anne.
N:Ama olmaz öyle hastasın hem sen.

Yiğit suratını asıp bakışlarını başka tarafa çevirmişti.

T:Tamam Nefes üzerine gitme, evde yersin dimi Yiğit?
Y:Evet yerim ama canım çok köfte ekmek istiyor.
T:Çok mu?
Y:Evett.
T:Eve gitmeden alırız.
Y:Yaşasıınn..
N:Evde yaparım ben sana yemek boşver Tahir direkt eve gidelim.
Y:Yaa Tahir abi birşey de anneme.
T:Aaa Nefes benim arabamdasın ben ne dersem o olur. Paşamın canı çekmiş alıcaz tabii.