Yüreğimdeki Sancı

15.Bölüm Özür Dilerim

Yeni bölümü yazmaya başlayacağım, bu ufak bir güncellemedir.

Gece 02:20

Yiğit gözlerini yavaşça aralamıştı. Babasının uyuduğunu görünce yavaşça yatakda doğrulmuştu. Gözlerini ovuşturmuştu. Uykusu vardı ama aklında o tatlılar kalmıştı.

Yavaşça yatakdan kalkıp odadan çıkmıştı. Ayın ışığı ile aydınlanan merdivenlerden sessizce inmişti. Mutfağa gidip boyu yetmediği için zıplayarak ışığı açmıştı. Etrafa bakınırken masanın üzerine olan tatlıları görmüştü.

Sandalyeye çıkıp masanın üzerindeki tatlılardan bir tane alıp kocaman bir ısırık almıştı. Fakat içinde şeftali olduğundan habersizdi...

Bir iki diye yediği tatlı dilimleri beşe çıkmıştı. Şimdi bile yüzünün kızardığından habersizdi. Bir bardak su içtikten sonra mutfaktan çıkmıştı merdivenlerden çıkarken yüzünün ve kollarının kalındığı hissetmişti. Kalbine bir ağrı girince biraz duraksadı korkmuştu çünkü...

Babasının odasına geri döndüğünde bir an nefes almakta zorluk çekmeye başlamıştı...Yediği doz çok fazla gelmişti. Yatağa çıkıp babasının yanına uzanacaktı ama nefessiz kalıyordu. Korkmaya başlamıştı babasının kolundan tutmuştu.

Y:Babaa...

Tahir bu acı ve korku dolu sese tek seferde uyanmıştı gözlerini açtığında oğlunun saçlarına elini götürmüştü.

T:Birşey mi oldu oğlum?
Y:Ben ben nefes alamıyorum...

Elleri titremeye başladığında Tahir telaşla ayağa kalkıp ışığı yakmıştı. O an oğlunun yüzünün ve kollarının kızardığını görmüştü.

T:Yiğit oğlum...sen ne yedin?

Çocuk korkmuştu...

Y:Yengemin yaptığı tatlıdan...

İçinden kendine küfürler sayarken yüksek sesle bağırmıştı...

T:Asiye Yengeee!

Yiğit'i bir hamle ile kucağına alıp odadan çıkmıştı. Onun bağırışına tüm ev halkı uyanmıştı.

A:Ne oldu Tahir?
T:O tatlıların içinde ne vardı?
A:Süt, un, yumurta...
T:Ya şeftali kattın mı?
A:Evet ne oldu ki?
T:Kahretsin! Yiğit'in alerjisi vardı...o tatlılardan yemiş.

Herkes bir an endişelenirken Tahir hızla merdivenlerden inmişti...

Hastahane 02:57

Yapılan bir kaç müdahaleden sonra Çocuğa bir serum takılmıştı...bitince ikincisi de gelecekti... Tahir kendine çok kızmıştı...

Y:Baba özür dilerim...bilmiyordum bilsem yemezdim.
T:Özür dileme oğlum. İyisin değil mi?
Y:Hıhı ama kollarım yüzüm kaşınıyor...
T:Geçicek oğlum, geçicek babacım.

Murat ve Osman'da onlarla birlikte gelmişti. Tahir bir kaç dakikalığına odadan çıkmıştı. Cebinden telefonu çıkarıp Nefes'i aramıştı. Bir kaç çalıştan sonra açılmıştı.

N:Efendim Tahir.

Sesi uykulu geliyordu.

T:Şey biz hastahanedeyiz...
N:Ne oldu? Birşey mi oldu Yiğit'e...
T:Biz uyurken tatlı yemiş içinde şeftali varmış...