𝑁𝐴𝑆𝐴 → 𝑃𝑢𝑡ℎ ✓ ✓ 𝑇𝐴𝑀𝐴𝑀𝐿𝐴𝑁𝐷𝐼

𝒯𝒽ℯ ℰ𝓃𝒹 𝒪𝒻 𝒜𝓁𝓁 𝒯𝒽ℯ ℰ𝓃𝒹𝒾𝓃ℊ𝓈

Duygusal final konuşmasını sonda yapıcam ağlamamak için şimdi direkt bölüme geçiyorum🥺🥺

Bölüm Şarkısı Taylor Swift -So it goes

•••

"Ama-ama-ama sen? Nasıl ya?" Ben şimdi oyuna mı getirilmiştim? Hala olanlara inanamıyorken Charlie yavaşça yanıma geldi,tam karşıma dikildi ve yüzüne tekrar o bilmiş ifadeyi yerleştirdi. "Seni nasıl yakaladığımı mı soruyorsun? Ya da kim olduğunu nasıl anladığımı?" Tekrar yutkundum. Konuşamıyordum bile. Beynim tüm işlevini yitirmiş gibiydi. O ise benim aksime gayet sakin bir şekilde ellerini kotunun cebine koymuş ve omzunu silkip anlatmaya başlamıştı bile.

"Aslında seni bulmak düşündüğümden basit oldu. Yaklaşık 5 gün önce çocuklarla biraz kafa dağıttık ama ben pek sevmeyince içmedim. Hepsi sızdığında ise aklıma bir fikir geldi ve telefonlarına baktım. Sana dair herhangi bir ipucu bile yeterdi ve bamm! Liam'ın telefonunda konuşmalarınızı gördüm. Okuyunca da senin meşhur NASA olduğunu anladım. Yalnız Liam da iyi oyuncu çıktı,ondan hiç şüphelenmemiştim. Tabi bunun cezasını ona ayrı keseceğim. Prova olayına gelirsek dün bizim çocuklarla konuşup son anda prova saatini değiştirdim. Senin de bundan haberin olmamasını sağladım ve işte buradayız. Sana orada olacağını biliyorum demiştim."

O anlatırken şaşkınlıktan dilimi yutacak hale gelmiştim. Ne yani? Bütün bunları planlamış mıydı? "Eee bir şey demeyecek misin?" dediğinde ona cevap verebilmek için yutkundum,ama ağzımdan çıkan o cılız cümle ile rezil olduğumu hissettim: " Sarhoş birinin telefonunu karıştırmak çok ayıp bir davranış." Dediğimi zar zor duyan Charlie önce ne dediğimi anlamamış gibi garip bir ifadeyle suratıma baktı, sonra da kahkahayı bastı. Onun güldüğünü görünce kalp atışlarım hızlandı,istemsizce yüzümde ufak bir tebessüm oluştu ama hala şaşkındım.

Charlie karşımda duruyordu. Kim olduğumu biliyordu. 'Benim' söylediğim bir şeye muhteşem bir kahkahayla gülüyordu ve ben çocuğun karşısında mal gibi duruyordum. Derin bir nefes aldım,cesaretimi topladım ve bi anda karşımda hala gülen Charlie'ye sarıldım. Boynumu kollarına sımsıkı dolayıp gözlerimi kapattım. İçimden beni itmemesi için dua ediyordum. İlk başta kahkahaları durdu,vücudunun kasıldığını hissettim ama bırakmak yerine daha sıkı sardım. Belki bu son şansımdı,belki son defa ona bu kadar yakın olabilecektim.

Bir süre -bana bir asır gibi geldi ama belki 1 veya 2 dakikadır- sonra beni itmesini beklerken hiç ummadığım ama içten içe istediğim bir şey oldu. Charlie kollarını bana sardı. Bir eli belime sarılırken diğer eli başımı okşuyordu ve ben bir an öldüm zannettim. Ölmüş olmalıydım,bu da cennet olmalıydı. Başka bir açıklaması olamazdı. "Şşşşt ağlama!" dedi daha sıkı sarılarak. Ağladığımı bile farketmemiştim. Kafamı boynuna biraz daha gömdüm ve sessizce ağlamaya devam ettim.Hangi aptal en mutlu gününde ağlardı ki? O kollarını gevşettiğinde hiç istemesem de ben de gevşettim ve birbirimizden biraz uzaklaştık. Kendimi hala gözlerine bakacak kadar cesaretli hissetmiyordum. Boynuna bakmaya devam ettiğim sırada yüzümü kaldırıp gözlerime baktı, gülümseyip diğer eliyle gözyaşı izlerimi sildi.

"Sanırım senin de bana anlatman gereken uzun bir hikayen var sanki ha? Ne dersin NASA?Sence var mı?"

Bu sefer ben de gülümsedim. Ardından kendimden hiç beklenmeyecek bir diğer şeyi yaptım. Yüzünü avuçlarımın arasına aldım ve gülümseyen dudaklarımı onun gülümseyen dudaklarına bastırdım.

•••

*****𝘊𝘏𝘈𝘙𝘓𝘐𝘌'𝘚 𝘈𝘕𝘎𝘌𝘓𝘚*****

Cole: Kız atmak için provayı ertelediğini söylesen anlardık kardeşim niye sürpriz deyip hayallerimizle oynuyorsun şwjeldjdldjdlhfof @charlie