LUCİFER

#18: İyi Geceler Sevgilim.

-840!

(Hikayenin sonunda spoi içerecek yazı olduğundan dolayı, en son okuyun, sizleri seviyorum.)

Her şey çok güzeldi, bu eğer rüyaysa bile bitmemesi için çok çabalardım. Akşama kadar Luciferle çatıda, güneşin batışını seyrettik. 

''Lucifer gerçekten her şey için teşekkür ederim, tüm b-bunlar çok g-güzeldi'' kekeleyerek konuşmuştum,

''Sakin ol Tanınmayan, tek bir şartla teşekkür edebilirsin bana, biliyorsun.'' 

''Neymiş o?'' yavaş yavaş başını bana yaklaştırdı ve dudaklarımı nazikçe öptü,

''İşte şimdi oldu.'' tebessüm ettim ve başımı aşağı eğdim,

''Utandın mı yani?'' sırıttı,

''En çokta böyle güzelsin.'' böyle konuşuyor olması çok güzeldi her kelimesine tapabilirim.

''Şey...'' konuşamıyordum. Gitmek istemiyordum, ama burada kalamazdım, ayaklarım istemeye istemeye beni kaldırdı,

''Gitmek istemiyor gibisin?''

''Aslında evet'' çekinmeden söylemiştim,

''Sabah konuşuruz, iyi geceler sevgilim.'' sevgilim mi dedi bana? bir dakika sevgilim mi? sekiz harf olan bu kelime tam kalbime dokunmuştu, Lucifer'in yanağına son kez öpücük bıraktıktan sonra hızla odama kapandım, sevgilim kelimesini aklımdan geçirmediğim saniye dahi yoktu... Uykuya dalışımı fark etmedim.

Sabah uyandığımda direkt dolabımın karşısına geçtim ve iddialı bir şeyler aradım, siyah sırt ve göğüs dekoltesi olan mini bir elbise seçtim, hafif de bir makyaj yaptım, bir kez daha aynaya bakıp of ne güzel olmuşum diye geçirdim içimden. Odamdan çıktığımda karşımda Andre vardı,

''Andre...Korkuttun.''

''Özür dilerim amacım bu değildi.''

''Bir sorun mu var?'' elimi omzuna koydum,

''Evet aslında var.''

''Söyle hadi'' Andre hiç beklemediğim bir şekilde dudaklarıma yapıştı, ilk beş saniye şoktan hiç bir şey yapamadım, taa ki koridorda Lucifer'in sesini duyana kadar.

***

''Lucifer'in Anlatımıyla''

''Sen nasıl bir pezevenksin!'' 

''Lucifer! Dur!''

''Sende bu şerefsizlesin! sana yazıklar olsun! birde ben senin gibi birine sürpriz hazırlıyorum ya!''

''L-lucifer düşündüğün gibi olmadı''

''Umurumda değilsin bu saatten sonra duydun mu!? Karşıma dahi çıkma''  hala elimi tutmaya çalışıyordu,

''Bu saatten sonra hangi itle olduğun gram umurumda değil Tanınmayan, Karşıma çıkma'' arkama bakmadan olduğum yerden siktir olup gittim, odamda etrafı yıktım, döktüm. Ben o kızı nasıl mutlu ederim diye çabalıyorum, kızın yaptığına bak, o çocuğu elime verseler cehennemin en güzel köşesinde ne tür planlarımı üzerinde sergilerim. Asıl koyan şeyde bu sikik şeyleri ikinci kez yaşayış olmam. Neden lan neden! öfkeyle derse girdim, yerimde Tanınmayan oturuyordu, ne hakla?