LUCİFER

#6: Sen Bana Öyle Bir Bakıyorsun Ki...

Lucifer beni bir hışımla kenara çektiğinde, bende aklımda ki soruları soracaktım, ''Ne yapmaya çalışıyorsun Luci?'' gözlerime sinirle baktı, ''Seni o gerizekalı'dan koruyorum'' koruyorum derken neyi kastediyorsun aptal, ''Senin beni korumana ihtiyacım yok, özellikle de Senin gibi biri'nin!'' Lucifer gözlerini devirdi, ''Nesi varmış benim gibi birinin?'' ciddi miydi? şu an gerçekten, ''Luci bu gereksiz konuşmayı başka bir zaman yapsak olmaz mı? Bak sen Osty'in biricik bebeğisin, orda oturmuş, bizi izliyor, yazık olmaz mı? maazallah beklemez sonra?'' yüzünde alaylı bir sırıtış belirdi, ''Demek bizi dinliyordun?'' ne?, omuz silktim, ''Tabii ki sizi dinlemiyordum... Sadece şey.'' Lucifer'in sırıtışı daha çok büyüdü, ''Sadece ne Tanınmayan?'' Yüzünü benimkine yaklaştırdı, aklıma sinsice bir plan geldi, kulağına doğru eğildim, ve sonra aniden dizine ufak bir tekme atıp, kendimi kollarından kurtardım, ''Sadece bu Şeytan'' kahkahayı patlattım,  ''Bu yaptığını unutma Tanınmayan, Şeytan'ın oğluna tekme atmanın bedelini ödeyeceksin'' yüzümde hala alaylı sırıtışım vardı,  ''İzin verirsem bedelini ödetirsin şeytanın oğlu'' ve tekrar Andre'nin yanına döndüm.

Andre yanında Dino'yla beraber beni bekliyordu, ''Merhaba Dino, kusura bakma bir işim vardı da'' o an arkadan Luci göründü. Dino bozulmuş gibi baktı yüzüme, ''Anladım Sarah'' tek kaşımı havaya kaldırarak baktım yüzüne, anladım ki benimle o günü konuşmaya gelmişti, ama arkadan gözüken Lucifer, tüm hevesini kursağında bırakmıştı, Dino'ya ''Bir şey mi konuşmak istemiştin?'' diye sordum, ''Aslında evet ama müsait değilsin sanırım'' ona bir adım daha attım, ''Müsaitim, sınıfa geçelim, zaten daha derse yarım saat var, olur mu?'' Dino evet anlamında başını salladıktan sonra, Andre'ye ''Üzgünüm, seni satmış gibi hissettim şu an, istersen sende gel'' Andre sanki Dino'nun benimle özel olarak konuşmak istediğini anlamıştı, ''Hayır ben biraz daha hava alacağım, akşam görüşürüz'' ona görüşürüz anlamında elimi salladıktan sonra Dino'yla sınıfa yürümeye başladık, vardığımızda arkamızdan kapıyı usulca kapadı, ''O gün ile alakalı ne düşündüğünü biliyorum, özür dilerim'' gözlerime gerçekten mahçup bir ifadeyle bakıyordu, ''Sen yapmak istediğin şeyi yaptın, bu yüzden kendini suçlamayı bırakmalısın Dino.'' Dino gözlerime teşekkür ederim der gibi baktı, ''Bilmiyorum Sarah, sana karşı tam olarak ne hissettiğimi de bilmiyorum, kafam çok karışık, ama sen... Sen bana öyle bir bakıyorsun ki sanki kafamda ki tüm dertler uçup gidiyor, bir bakışın dahi bana iyi geliyor'' Dino yavaşça elimi aldı, ve küçük bir öpücük kondurdu...

Dino gerçekten çok iyi ve çok güzel biriydi, kalbi çok güzeldi, gözleri bana çok derin bakıyordu, ona karşı bir şeyler hissediyor muydum? bende bilmiyordum... Ve tam o esnada sınıfa biri daldı, sanki bilerek yapmıştı...Lucifer!

''Demek Dino Tanınmayana karşı duygularını açıklıyormuş. Vay be gözlerim yaşardı, eee Dino diz  de çöküp yalvaracak mısın?''  Dino bu dediklerine feci sinirlenmişti, bir hışımla ayağa kalktı, bir saniye sonra Lucius'un yanındaydı, Saniyesinde yumruğunu geçirdi! ''Dino!'' ama beni dinlemedi, çünkü zaafına değinmişti Lucifer... 

Lucifer de geri kalmadı, o da yumruğunu Dino'nun tam yüzüne geçirdi, kendimi direkt onların yanına attım, ''Sakin olun, ne yapmaya çalışıyorsunuz?''Ama beni dinlemediler yumrukları çok sert ve çok hızlıydı, birbirlerine zarar veriyorlardı, Öfkeyle bağırmaya başladım ''Lucifer sen bu'sun işte! İnsanların zaaflarıyla dalga geçen, ve onlara sürekli zarar veren! Senin de zaafların var, Mesela annen..!'' Lucifer anında durdu, hava da olan yumruğunu gevşetti, ayağa kalktı, ve sinirle parlayan gözlerini bana dikti, ''Çizgini aşıyorsun Tanınmayan!''  İşte şimdi bende onun zaafına değinmiştim ve zoruna gitmişti hemde çok! Annesini nerden biliyorum diyecek olursanız, Karen bahsetmişti, Lucifer küçük yaştayken annesi onu terk edip gitmiş, Luci için de o günden sonra hiç bir şey eskisi gibi olmamış, kendini babasına ve buraya adamış.

Lucifer son kez Dino'ya sonra da bana baktı, ''Birbirinize layıksınız.'' ve bizim bir şey söylememizi beklemeden sınıftan çıktı, yerde yatan Dino'ya yardım ederek, her hangi bir sıraya geçmesine yardımcı oldum, ''İyi misin?'' derin bir nefes aldı, ''Evet iyiyim teşekkür ederim.'' Gözleri Lucifer'in annesini nasıl bildiğimi sorgular gibi bakıyordu, ama fazla umursamadı, ''Babam yüzümü böyle görürse, benim için kötü şeyler olabilir, sanırım derse girmeyeceğim'' Ona kesinlikle anlamında bir bakış attıktan sonra, '' Dino bende girmeyeceğim, gel önce seni odana bırakayım, bende kütüphaneye uğrar biraz orda zaman geçiririm, olur mu?'' Dino ayağa kalktı, bu hareketiyle dediğimi kabul etmişti, odası çok uzak değildi, bir kaç dakika sonra gelmiştik.

Odasına ilk girdiğimde dikkatimi çeken şey yatağının sağ köşesinde, komidinin üzerinde duran fotoğraftı.  Fotoğraf da; Fenzio, çok güzel bir kadın ve Dino vardı, Sormaya çekiniyordum ama, sormak istedim, ''Dino...Şey... Bu fotoğrafta ki kadın,(nefes aldım) Annen mi?'' Dino hüzünle başını kaldırdı, ''Evet, çok güzel değil mi?'' yanına dikkatle uzandım, elimi çenesinde gezdirdim, ''Evet çok güzel...'' Dino parmaklarını önce boynuma götürdü, ardından köprücük kemiğime, suratında gezinen parmaklarımı aldı, ve gözlerini benden almadan öptü, Parmaklarım Dino'nun dudaklarına değdiği an bir kıvılcım çaktı, Kendimi bırakmakla onu seyretmek arasında sıkışmıştım. Daha fazla burada kalmam demek, Dino'ya daha emin olamadığım duygularım hakkında umut verecekti...

Usulca elimi çektim, ''Biraz dinlen, akşama doğru sana tekrar bakmaya geleceğim, olur mu?'' Dino derin bir nefes aldı, ''Olur, kendine dikkat et'' tebessüm ettim, ''Sende...'' ve yataktan kalktım, kapıyı elimden geldiğince yavaş kapamaya çalıştım. Şimdi sırada tek bir şey vardı, Fazla ileriye gidip, onu incittiğimi düşündüğüm, Lucifer'in yanına gitmek...

***

Evet bölüm çok kısa oldu, ama diğer bölümü sadece Sarah ve Lucifer arasında yazacağım için bunu burada bitirmek istedim, daha yolun başındayız, Ve gerçekten bazı mesajlarınızda çok mutlu oluyorum, kendinize iyi bakınn <3