#24: İnsanın Gözünü Kör Eden Aşk...

362 17 49
                                    

''Sarah'ın Anlatımıyla''

''Lucifer göründüğü gibi değil.''

''Ne demek değil''

''Lucifer ben seni seviyorum bak hem de her şeyden çok.''

''Bende öyle hayatım'' Bir dakika? Ne?

''Lucifer?''

''Seni asla bırakmayacağım.''

Lucifer bizim Dino ile olan yakınlaşmamızı görmemişti, çok saçma davranarak kalbimin Lucifer'de olduğunu bile bile onu öptüğümü görmemişti, kendime kızıyordum, neden böyle bir hareket yapmıştım ki! Aptaldım ben aptal! Gitmesine izin vermeyişim aşırı aptalcaydı.

''Hayatım iyi misin?'' 

Lucifer'in bana yönelttiği soruyla bakışlarımı diktiğim yerden çekip sevdiğim adamın gözlerine diktim. Bu adam çok güzeldi...

''Biliyor musun?''

''Neyi?''

''Seni kendimden bile çok sevdiğimi...''

''Son...'' dedim yanaklarımdan süzülen göz yaşlarımın, titreyen ellerim ve dizlerimin eşliğinde,

''Son 14 günümüz.''

''Bir tanem daha sayamayacağımız çok zaman birlikte olacağız biliyorsun.''

Lucifer iki kollarını bana sarıp beni göğsüne bastırdığında gözlerimi sıkı sıkı kapadım, açmak istemiyordum. Olan her şeyin bir tür kabus olmasını ve gözlerimi açtığımda ise yaşanmamış olmasını diliyordum, kollarında olduğum bu adamla birbirimizi çok seviyor olalım istiyordum, beni hiç bir zaman kollarından bırakmasın ve düşeyim o tutsun kaldırsın, ben üşürsem beni sarsın, derdimin dermanını ilk onda bulayım istiyordum. 

Bu adam benim artık her şeyim olmuştu, onu seviyordum, ona bağlanmıştım.

O da beni seviyor muydu acaba bu kadar çok? 

Sevmese gitmemem için bu kadar şey yapar mıydı diye de geçirmiyorum değil içimden aslında...

Luciferi'in bir eli saçlarıma dokundu önce, onun yanında küçücük arsız bir çocuktan farkım kalmıyordu, gözyaşlarımı saklamayarak kafamı göğsünün hizasından kaldırıp ona baktım,

Lucifer bana bir kelime fısıldadı, yüreğime dokunan bir kelime, bana yeni hitap ediş şeklini fısıldadı,

''Küçüğüm...''


''Dino'nun Anlatımıyla''

Sarah gidecekti ama gittiği her yere beraberinde kalbimi de götürecekti. O Lucifer'i seviyordu biliyordum adım kadar iyi biliyordum, ama olmuyordu. Vazgeçemiyordum ondan. O gözlerimin içine öyle masum bakarken vazgeçemiyordum işte.

Bugün beni öptüğünde o benden ayrıldığında onun tadını ne kadar özlediğimi hissettim, kopamadım dudaklarından. Gözlerim başka yöne bakmak istemedi. Eli her elime değdiğinde sanki elektrik çarpıyormuş gibi oluyordum, beni etkiliyordu, her şeyiyle büyüleniyordum, yüzü, gözleri, dudakları, gülerken yanağında hafif belli olan gamzesi, sağ eline dokunulunca hoşlanılmasını, en çok boynundan huylandığını, en çok sevdiği meyve çilek mesela, ya da en uğurlu rengi mor.

Onunla alakalı basit dahi olsa her şeyi biliyor olduğumun bilincinde olmak...

Mesela sol omzunun hafif aşağısında iki tane beni var, 

Ama şimdi her şeyini bildiğim bu kadın, el birliğiyle buradan gönderiliyordu, hayatını mahvetmeye çalışıyorlardı buna asla ama asla izin vermeyecektim. Gerekirse Kendimden bu olmayan hayatımdan vazgeçecektim. Bunu yapacaktım bir an bile düşünmezdim, nedeni ise oldukça açık,

İnsanın gözünü kör eden,

Aşk...

Babam mesela, nefret ediyordu, ama o zaten kimi sevmişti ki bu hayatta? kendinden başka? kimseyi...

Onun kimseyi sevdiği veya düşündüğü yok bu olup bitenlerin hepsi onun menfaatine olacak, yıllar önce Sarah'ın annesinden lekelenen adını temize çıkaracak ve herkese ne kadar güçlü olduğunu gösterecek aklı sıra.

Şeytanı bile yendiğini, ona kimsenin gücünün yetmediğini gösterecek. Ama hesap etmediği tek şey, ben, Lucifer ve Sarah... Bizi öyle hafife almakla o kadar yanlış bir karar verdiğini daha sonra anlayacak.

Yavaş adımlarla koridora dolanırken biri bana çarptı, usulca odaklandığım yerden kafamı kaldırıp kim olduğuna bakmak istedim ama koşarak yanımdan uzaklaştı, kim olduğunu görememiştim, tek bildiğim en sevdiği rengin siyah olduğu...

Kafamı tekrar aşağı eğdiğimde ise yerde siyah ve küçük bir zarf olduğunu fark ettim, üstünde hiç bir yazmıyordu zarfa zarar vermeden hafifçe ucunu açtım ve içinde küçük bir kağıt olduğunu fark ettim, bana çarpan kişi bunu bilerek buraya bırakmış olmalıydı.

''Kendini feda etmeye hazırsın... O sana Lucifer'e değer verdiği kadarının bir milimini dahi  veriyor mudur? İkinizden birini seçmek zorunda kalırsa...Bu şanslı kişi kim olur? sana ufak bir tavsiye, kimseye bu kadar aşık olma... Perşembe tam gece yarısı avlunun arkasında bekliyor olacağım kim olduğumu gerçekten merak ediyor musun?''

Perşembe... Bu notu yazan da neyin nesiydi gerçekten kafayı sıyıracağım, kim olduğunu bilmesem de emin olduğum tek şey Perşembe gece yarısı orda olacağımdı, eğer Sarahla bir bağlantısı varsa bunu bilmeliydim.

Notta İkimizden birini seçeceğinden bahsetti, seçmek zorunda kalacağından, bu kişiler Lucifer ve Ben'dik... 

Sarah'ı böyle bir seçime zorlayamazdık ki... Hassiktir ya!

***

''ARKADAŞLAR KİTABI ARTIK FİNALE GÖTÜRSEM Mİ DİYE DÜŞÜNMÜYOR DEĞİLİM AMA SİZLERİNDE DÜŞÜNCELERİNİ MERAK EDİYORUM, KİTABI BİRAZ DAHA UZATMALI VEYA YAKIN ZAMANDA FİNAL Mİ YAPMALIYIM?''



LUCİFERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin