Тэр үнэхээр надтай ярихыг хүсдэг байхдаа?
===============================
Тусгайлан чимэглэсэн дэвтэр дээрээ янз бүрийн зүйлс бичсээр бараг л шөнийн 2 цаг өнгөрж байв.
Гайхалтай тэд энэ хугацаанд дэвтрийн талыг ашиглаж дууссан байлаа.
Намсүн"Dample явж унтацгаая. Namsoonie~ ядарж байна"
Охин нь аль хэдийн зүүрмэглэсэн байх бөгөөд тэмдэглэлийн дэвтрээ хэнд ч өгөхгүй гэсэн мэт чангаас чанга тэвэржээ.
Намсүн"Абба таны дуртай хоол юу вэ?"
Намжүн"Ммм? Юу юм болдоо? Одоохондоо байхгүй ч хэдэн жилийн дараа охиныхоо хийсэн хоолонд хамгийн дуртай болох байх"
Намсүн"Та хэзээ намайг аав эсвэл ээжтэй болгох гэж байна?"
Намсүн дэвтэртээ ийм асуулт бичсэн байхыг хараад Намжүн гахаж орхив. Ийм жоохон охин ээж л гэж хэлмээр юм. Аав гэнэ шүү!
Намсүн"Come on Dad. Та ёстой мэдрэмж обсо юмаа. Ямар ч гэсэн явж унтацгаая! Та ядарж байгаа байх"
Өөрийнхөө болон аавынхаа орыг засаад унтахаар зэхэв.
Ор засах болгонд даавууг нь урдаг аавыгаа бодохоор л......
Өө яана аа хөнжлөө цоолчихлоо. Би ч аавыг дуурайж байна даа =_=. Миний цоолсон хайран 7 дох хөнжил Т.Т
===============================
Үүрийн 4-н цагт.
Хэн нэгэн.......
Орноосоо босон ширээн дээрх хутгыг аваад хаалга руугаа зүглэв. Үүдэнд хэвтэж буй бяцарсан зүйл рүү хутгаа явуулан, харамсаж байгаа мэт уйлж эхэллээ.
Миний хайран бялуу Т.Т. Идэж чадсангүй. Миний сүнс энэ бялуунд хорогдоод үхэх пм шиг байна.
Хаанаас ч юм халбага гаргаж ирээд учир зүггүй ам руугах чихлээ. Ким Намсүны амьдралд бялуунаас өөр чухал юм алга.
~Киёо~
Киёо:Эцэст нь Аримын хэв маяг надад тохиров.😳😳
