Gözyaşlarımın altında yatan belki bir çok sebep vardı ama ben şu an neden ağladığımı bilmiyordum tek isteğim bir an önce mavi çiçeğe kavuşmaktı adımlarımlarımı izleyerek hızlandırdım ve delikten geçtim yaşlı adamın uyuyor olması düşüncesiyle mavi çiçeğe doğru cesurca adımladım fakat bakışlarımı ayaklarımdan çektiğimde tanımadığım bir adamla karşılaştım. Dona kalmıştı -dona kalmıştım aramızdaki mesafe çok azdı- Korkmuş bir halde bana bakıyordu bense sulu gözlerimle onu inceliyordum -oda mı mavi çiçeği görmeye gelmişti?-
Genç adam küçük bir adımla geri gitti her an koşup kaçacak gibi duruyordu -benden mi korkmuştu- güven vermek istercesine gülümsedim ve adamın yanından geçerek mavi çiçeğe doğru eğildim
Hoseok un ağızından
Yarım bir adım geri gittim bir an önce kaçmak istiyordum o beni görmüştü korkmuş olmalıydı çünkü ben korkuyordum
Kadın düşüncelerimin zıttını yaparak gülümsedi boşluğa düşmüştüm -en son kim bana karşı içten bir şekilde gülümsemişti ki-
Kaskatı kesilmiş vücudumla kadının hareketlerini izliyordum yanımdan geçerek smeraldoya doğru eğildi ve narince yapraklarına dokundu
"Sizde mi bu çiçeği görmeye geldiniz"
Demişti -ne demek istiyor- sadece sustum
Kadın omuz silkti gülümseyip konuşmayı sürdürdü -dolunayın ışığının altında gülüşü gök yüzündeki bir yıldız kadar parlaktı-
"Sizde cesur olmalısınız burada oturan yaşlı adam çok korkunçmuş öyle duydum"
Dedi ve kafasını bana doğru çevirdi şaşkınlığım artmıştı
"Y yaşlı adam mı"
Hala bir korkak gibi kaçmamış oluşuma şaşırmam yetmiyor gidi kadının bu evde yaşayan yaşlı adam demesi şaşkınlığıma şaşkınlık katmıştı
"Buradaki yaşlı adamı bilmiyor musunuz?! Yakalanmadığınız iyi olmuş yoksa size çok kızabilirdi , ben bunun için dikkatlı davranıyorum"
-demek o yüzden benden korkmamıştı-
Dikkatlice kadının yanına eğildim o çiçeğe bakıyordu bense onun kusursuz yüzüne bakıyordum
Hwa yeong un ağızından
Mavi çiçeğe bakıyordum adam yanıma diz çöktü ve bir soru yöneltti
"Neden buradasınız, bu saate"
Çiçeğe bakarken tebessümle gülümsedim
"Kötü bir gün geçirdim ve bu çiçeği seviyorum oda benim gibi yalnız onu görmek iyi hissettiriyor"
Adam eliyle çiçeğin dibindeki toprağı biraz havalandırdı
"Hayır,"
Dedi
"Hayır , bu çiçek yalnız değil"
Şaşkınca ona baktım bana bakıyordu
Gecenin aydınlığında parlayan gözleri çok içten bakıyordu soljiden sonra bana iyi bakan birisi daha olmuştu ama bu adam daha garip bakıyordu -kalp atışlarımın hızlandığını hissettim- neden öyle bakıyordu
Adam küçükçe gülümsedi
"O çiçek yalnız değil, eşsiz"
Demişti ve bakışları tekrar çiçeğe döndü bense onu izliyordum
"Adı smeraldo ve sadece bu bahçede yetişiyor, bu çiçeğin anlamı ise açıklanmamış hisle"
Bakışlarını bana çevirdi göz ucuyla çiçeğe bakıp tekrar adama baktım -bir kez daha hayran kalmıştım mavi çiçeğe ,smeraldoya-
"Siz nasıl öğrendiniz bu çiçeği?"
Sorduğum soruyla afallamış gibiydi sadece sustu -demekli söylemeyecekti bu merakımı askıya alabilirdim- gülümsedim ve elimi ona doğru uzattım
"Hwa yeong"
Bakışları yüzümden elime kaydı ve tedirgince elimi kavradı
"Hoseok"
Gülümsedi elimi çektiğimde ayağa kalktık
"Gitsem iyi olur"
Dedim ve tam arkamı döndüğümde
Hoseok un normale göre yüksek sesini işittim
"Edebi güzellik!"
Demişti şaşkınca ona döndüm
Ne demek istiyordu anlamadığımı belli eden bir yüz ifadesiyle ona baktım
"Hwa yeong , isminin anlamı edebi güzellik"
Neden bir anda bunu söylemişti -afalladım-
"Ş şey bunu bilmiyordum"
Diyebildim sessiz kaldım sessiz kaldı son kez parlayan gözlerine doğru gülümsedim ve arkamı dönüp o bahçeden uzaklaştım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SMERALDO-🥀
Fanfiction-The Truth Untold- : Yalnızlık çiçekleriyle dolu Dikenlerle dolu Bu bahçede Bağladım kendimi bu kumdan kaleye Adın ne senin? Gidecek bir yerin bile var mı ki? Bana söyleyebilir misin? Gördüm bu bahçede saklanan seni. Ve biliyorum ki Sıcaklığın gerçe...
