ASYA'NIN AĞZINDAN
-Merhaba ben yılbaşı....
+Yer kalmadı kusura bakmayın
-Teşekkürler.
-Yok yok yok hiçbiryerde yer yok çok geç kalmışız en az 20 yer aradım.
+Evet fazlasıyla geç kalmışız.Anlaşılan yılbaşında yine İstanbuldayız.
-Maleseeef .
DORUK'UN AĞZINDAN
Asya yı evine bıraktım ve kendi evime doğru yola çıktım.
Aklımda sürekli yer yoksa ne yapabiliriz sorusu dönüyordu.Eskiden ne yapıyorduk acaba?Her zamanki gibi yıl başına da beraber giriyoruzdur herhalde? Bunu Asya ya da soramazdım.Annemi aramaya karar verdim.
-Anne?
+Efendim oğlum?
-Biz her yıl başı ne yapıyorduk yani küçükken?
+Hımm bir düşüneyim.Genellikle Asya'larla dağ evine giderdik.Neden sordun ki?
-Çok sağol anne
Ve telefonu kapattım. Doğru ya biz her sene yıl başında dağ evine giderdik.Biz ingiltereye gittiğimizden beri o eve kimse girmemişti.Sanırım gittiğimiz zaman anılarımızla karşılaşacaktık.
Önceden gidip evi hazırlasam mı yoksa anılarımızla gidip kendimiz mi yüzleşsek diye düşünürken en iyisinin anılarımızla yüzleşmemizin en doğrusu olduğuna karar verdim.
Asya yı aramalıydım son dakika haber verirsem kesin hazırlanamaz huysuz.
-Asya yılbaşı için hazırlan
+Nasııııl yer mi buldun yoksa Doruk.
-Hayır sen sadece yer bulmuşum gibi hazırlan.diyip telefonu kapattım.
Şimdi fark ettim de sanırım Asya'yı ve huysuzluklarını çok fazla özlemiştim.
