ÖLÜM MELEĞİ

**BÖLÜM_4**

Selamün aleyküm öncelikle canlarım bu hikayeme bağlandim diyebilirim ilk kez bu kadar sevdiğim bir hikaye yaziyorum neyse fazla uzatmiycam bolbol yorum yapıp beğenin yani isterseniz sizleri çooooooooook seviyorum len 😘😘😘😘😍😍😍😍😍😍😍🙈😅🙈😅😅

Ben buna nasıl dayancaktim iki dakikalığına gittim ve yoktu. Sonuç sinir krizine girmek üzereydim hayatımda hiç bu kadar sorunsuz birini görmemiştim.

Endişeliydim ne yapacağımı nasıl bu olayı çözeceğimi hiç bilmiyodum  off hayatımın geri kalanını huzurlu yaşamak istiyodum ama şimdi Meriç denilen salak ortada yoktu

Ben tam umudumu kaybetmişken vücuduma deyen elle irkildim ve hemen kendimi geri çektim

Titriyodum o olay yüzünden küçük bir dokunuş bile beni etkiliyodu

Meriç- ooooo küçük melek korktun mu

Kayra-sen bana nasıl dokundun

Ellerim titriyordu yani bir ölümlünün asla bana dokunamiycağini söylemişti I.M ama Meriç nasıl dokunuyodu peki

Meriç- bunun sana  özel bişey olduğunu düşünme sakın

Kayra-peki ama nasıl yaptın

Meriç-bilmiyorum ne zaman melek gelse ona dokunabildim tabi gelen melekler kız olunca senin gibi değildi

Kayra- iğrençsin net iğrençsin bidaha sakın bana dokunma

Meriç- demek dokunmayım

Meriç bana iğrenç bir şekilde bakıyodu onun bana dokunması demek iğrenç bişeydi

Yavaş adımlarla üzerime geliyodu hayır olamaz geri adımlar atıyodum o bana bir adım daha attı ve beni belimden tuttu

Hayır olamaz o anlar aklımda tekrarlanmaya başlamıştı zihnimde şimşekler çakıyodu.

Aynı anlar gözlerimden yaşlar akiyodu Meriç yüzüme yaklaştı hiç bir şekilde hareket edemiyodum.

Meriç bir milim daha gelse tenime gelicekti ama o sadece duruyodu bense nefe dahi alamıyodum

Ve gözümden düşen bir damla meriçin eline geldi ve o an geri çekildi

Meriç-lanet olsun ağlama yapma bunu

Ama olmuyodu işte ağlıyordum yine Meriç kendi kendine bişeyler diyodu bense durmadan ağlıyodum 

Meriç-bak tamam lanet olsun şaka yapmak istedim niyetim seni üzmek değildi 

Hızlı bir şekilde yanımdan ayrılıp  kendi odasına çıktı bense kendimde değildim odanın ortasında öylece duruyodum

Ve birden yanımda I.M belirdi onu görünce hiç umursamadan ona sarıldım nedenini bilmiyodum ama o bana huzur veriyodu

I.M- güçlü kız bu ne böyle daha ilk günden bu gözyaşları da ne

Kayra- yapamıyorum I.M  o bana o günleri hatırlattı o anı hatırlattı

I.M- unutma Kayra o sana bunu hatırlatmak istemedi sonuçta senin geçmişini bilmiyo sen hatırladın unutma bu görev aynı zamanda geçmişini silmek için verildi

Kayra- peki ama nasıl yapıcam

I.M- zaman Kayra zaman hepsi için zaman gerek ben eminim o gün o pisliği affeden kız bugün bunlarıda geçicek

Elleriyle gözlerimi silip kendine çekti bu çocukta ne vardı bilmiyorum ama o ne yapsa bana doğru geliyodu

Bir süre öylece durduk sonra I.M'in gitmesi gerekti ve bana son kez bakıp ışık huznesi ile kayboldu bana iyi gelmişti ve şu an ağlamam da gitmişti