Close your eyes and imagine me

ΜΠΡΆΙΑΝ

Το δωμάτιο του είχε γεμίσει όνειρα ...πρόσωπα αγοριών από το σχολείο του και από αυτούς που βλεπεις στον δρόμο και απλά τους αγγίζεις στις σκέψεις σου ...γίνονται ένα με τον αναστεναγμό σου ,ένα με την ανάσα σου . Τους νιώθεις να σε χαϊδεύουν ...να σε ρίχνουν στο κρεβάτι ...εχωντας τόσο μεγάλη ορμή που σε καταστρέφουν στην κυριολεξία ...ΑΥΤΟ ΗΘΕΛΕ , να τον αγγίξουν ...έστω ένας απ' αυτούς . Να ενωθουν τα σώματα και να υδρωσουν ...να γλύψει και τη τελευταία σταγόνα από τον έρωτα και να κλείσει τα μάτια απο ευχαρίστηση
Η ώρα είναι 6:00 , πηρε το κινητό του και κοιτάξε για τυχόν μυνήματα ...το εκλισε και γύρισε πλευρό απογοητευμένος...Το παράθυρο ανοικτό ...οι κουρτίνες ανέμιζαν ,ο αέρας τον ανατριχιαζε...ήθελε απλά να φωνάξει το ποιος είναι ...να πει σε όλους αυτό που ποτέ δεν τόλμησε να πει ...Να παραδεχτει ότι του αρέσουν τα αγόρια ...
Δακρύσε , σκέφτηκε το μέλλον ...σκέφτηκε όλους όσους είχε δει στο όνειρο του , τι θα έλεγαν αν μάθαιναν  τις σκέψεις του ? Σκούπισε τα μάτια του και πήρε μια βαθιά ανάσα .Ηταν εγκλωβισμένος και μέσα του και έξω . Έκλεισε τα μάτια του . Σε λίγο το σχολείο ξεκινούσε . Ήταν Σεπτέμβριος και η πρώτη μέρα στο σχολείο μόνο βαρετή μπορεί να ήταν !
«Μαμα , θέλω το αυτοκίνητο σου σήμερα , θα βγω με τα παιδιά ...»
« Γουίλ δεν πρόκειται να το πάρεις και το ξέρεις »
«βαρεθηκα σε αυτό το σπίτι ...πάω στην Τζες....»
«δεν έχεις σχολή?»
Το ίδιο κάθε μέρα ...η ίδια συζήτηση ... Τα ψωμάκια με τη μερεντα και η μαμά που πάντα κάτι απαγορεύει στον Γουίλ...ρουτίνα !
Ο Γουίλ είναι ο μεγαλύτερος αδερφός του Βίνσεντ ...τις ποιο πολλές φορές λείπει από το σπίτι καθως πηγενει στη κοπέλα του την Τζες ....
Ο Βινσ νυσταγμενος κατεβαινει τις σκάλες
«Ετοιμος για σχολείο ? ...»
«μαμα δεν έχω όρεξη ? Βαλε μου λίγο νερό»
«τι έχεις Βινς?» ,έτσι τον λέει χαϊδευτικά η μαμά τον Βίνσεντ , βινς,
«Τιποτα...»
Ο Βίνσεντ κάθισε στο τραπέζι ...
«πηρε καθόλου ο Μπραιαν?»
Ο Μπράιαν είναι ο κολλητός του Βινς, κάνουν παρέα από το δημοτικό ...
«οχι ! Γιατί ρωτάς ?»
«εχει μέρες να μου στείλει ...και δεν ξέρω ...» ο Βινς ανέβηκε τις σκάλες πήγε στο δωμάτιο του και με μιας ντύθηκε ...φούτερ μουσταρδί ,μαύρο τζιν ,ολ σταρς....έτοιμος για σχολείο ...σε λίγο χτύπησε το κινητό του ...ήταν ο Μπράιαν ...κανόνισαν να πάνε μαζί σχολείο, θα συναντιόντουσαν έξω από το φούρνο της Μις Χελεν που είναι Λιγα βήματα ποιο κάτω ....
Ο Βινς ήταν έτοιμος εριξε λίγο νερό στο προσωπο του και έφυγε από το σπίτι, ανοιξε τη πόρτα που οδηγούσε στον δρόμο .. μυρίσε χώμα ...ο αέρας φυσουσε και παγωνε καθετί κινούνταν στην ατμόσφαιρα ..το φεγγάρι φαινόταν ακόμα ...Ο βινσ το κοιτάξε αναστεναξε και συνεχισε το περπάτημα ...εφτάσε στον φούρνο ...ο Μπράιαν ήταν καθισμένος στα σκαλιά του φούρνου και φιλιοταν με μια κοπέλα ...ο Βινς ένιωσε αμήχανα ...αφήσε τη τσάντα του κάτω και ψυθίρισε στον Μπράιαν ....
-ψψψτ! Θα αργήσουμε ..
Ο Μπράιαν δεν του έδωσε σημασία ...η κοπέλα σταμάτησε να τον φυλάει και γύρισε προς τον Βινς
-Πως σε λένε εσένα ?
Ο Μπράιαν θύμωσε ...
- Τζουν ...ο κολλητός μου είναι !
Η Τζουν κοίταξε τον Βινς σοκαρισμένη
- Συγνώμη ..που θα ...φανώ αδιάκριτη ...είσαι γκέι ? Μοιάζεις για γκει ...
Ο Βινς κοκκίνισε οι φακίδες του έκαναν την εμφάνιση τους , κοίταξε τον Μπράιαν
-Οχι δεν είμαι γκέι ...απλά περιμένω έναν μαλακα που τον λέω κολλητό μου να σταματήσει τα σαλιαρισματα και να σηκωθούμε να πάμε σχολείο
Ο Βινς έφυγε ...πήρε τη τσάντα του νευριασμένος και αρχισε να κλαιει... έβαλε στο κινητό του το "mystery of love" και κοίταξε τον ουρανό ...ο ήλιος τώρα έλαμπε ...παράξενο ...το φεγγάρι είχε εξαφανιστεί ...μια ζέστη και μια ανατριχίλα παράλληλα τον κυρίεψε ...Αυτό που τον πείραξε ήταν ότι ο Μπράιαν δεν του είχε πει καν για αυτή τη κοπέλα ...αλλά γενικά ο Βινς ζήλεψε τον Μπράιαν που μπορούσε και φιλούσε την Τζουν ίσως να ΉΘΕΛΕ να ΕΊΝΑΙ αυτός στη θέση της ..αλλά το ότι τον είπε γκέι τον έθιξε ...επίσης έκρυβε τόσο καιρό το μυστικό του τι είναι και δεν ήθελε να απαντήσει στην ερώτηση ΕΙΣΑΙ ΓΚΕΙ ...ένα ξερό ΝΑΙ!
Τελικά πήγε σχολείο και μετά Από πολλές ώρες Άλγεβρας , Λογοτεχνίας και άλλων μαθημάτων χτύπησε το κουδούνι ...καθώς ο Βινσ βγήκε στο προαύλιο του σχολείου είδε πεταμένο κάτω ένα γουοκ-μαν παραξενεύτηκε ...το πήρε και το έβαλε στη τσάντα του ...στη συνέχεια περπάτησε προς το πίσω μέρος του σχολείο όπου ήταν πραγματικά παράδεισος για αυτόν ...έβγαλε τα βιβλία από τη τσάντα του και κάθισε στο γκαζόν . Τα βιβλία του απαρτίζονταν κυρίως από βιβλία με πίνακες ζωγραφικής ...μια αυτοβιογραφία του Βαν γκονγκ και ένας χάρτης αστεριών ....του άρεσε να διαβάζει για τα άστρα να μαθενει περίεργα παράδοξα και ότι άλλο κανείς δεν ξέρει για τα αστέρια ...πήρε το βιβλίο του Βαν γκονγκ και το άνοιξε ...πήγε στη σελίδα που είχε μείνει 35 και διάβασε τις πρώτες γραμμές ...αδύνατον να συγκεντρωθεί ..σκεφτωταν τον Μπράιαν ...την Τζουν σκεφτωταν όλη την παράνοια μέσα στην οποία ζει ..μια ζωή γεμάτη ψέματα γεμάτη κρυφα συναισθήματα ...κρυφές ηδονές και αντρικά γενιτικα όργανα ..ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΌΣ ΤΕΛΙΚΑ ...είπε ...κοίταξε μπροστα του ....φύση ...μερικά χόρτα άγρια και το κελάηδισμα των πουλιών τον εκαναν να μην σκέφτεται τίποτα , πίσω του μια μεγάλη πόρτα σιδερένια που οδηγούσε στο υπογειο του σχολείου που απαγορευόταν η είσοδος . Εκείνος ακουμπούσε στην πόρτα . ...τα σγουρά καστανοξανθα μαλλιά του παιχνιδιζαν με τον αέρα ..τα γαλάζια μάτια του έλαμπαν από τον ήλιο ...άφησε το βιβλίο και τσάκισε τη σελίδα ...το κουδούνι σε λίγο θα χτυπούσε . Ήταν τόσο πληγωμένος από τον Μπράιαν που δεν ήθελε να τον δει αλλά παράλληλα ήθελε να τον σφιξει στην αγκαλιά του ..να τον ακουμπήσει στη πλάτη να νιώσει τα κόκαλα του ...να μυρίσει το δέρμα του ...ήθελε κάποιον να αγαπήσει αλλά δεν μπορούσε να βρει ποιον ?
Ο Βινσ δεν είχε καθόλου όρεξη για μάθημα , ήταν τόσο μπερδεμένος που απλά ζωγράφιζε κύκλους στο χαρτί , η βιολογία την τελευταία ώρα είναι λίγο κάπως . Σήκωσε το κεφάλι του και κοίταξε έξω από το παράθυρο ...ένα ψηλό δέντρο έκανε την εμφάνιση του . Ο Βινς έκλεισε τα μάτια του ...γρήγορα το βλέμμα του στράφηκε σε πόδια σημμαθητων του , πόδια γυμνασμενα . Κοίταξε τα πρόσωπα τους όσο μπορούσε να δει , πρόσωπα που η εφηβεία έχει αφήσει ανεξίτηλα σημάδια ορμών και προσμονής . Λίγο διαφορετικής προσμονής από τον Βανς. Εκείνοι ήθελαν κάποια κοπέλα με όμορφα μάτια που θα τους παρασύρει με τα δικά της παιχνίδια στην αμαρτία ...σε μια πρώτη φορά που περειμενουν να έρθει ...Ο Βινς περειμενει να μάθει αν κάποιος πραγματικά τον αγαπάει , αν κάποιος θέλει να τον φιλισει , αν κάποιος ζητάει να τον βλέπει κάθε μέρα και να ξαπλώνουν με τον ίδιο ενθουσιασμό κάθε φορά .
Το κουδούνι χτύπησε , η ώρα πέρασε . Το μάθημα τελείωσε . Ο Βινς βγήκε από το σχολείο σχεδόν κατεστραμμένος , κατεστραμμένος όχι από κάποιο άγγιγμα όχι από καποια ορμή . Από την ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΝΙΩΣΕΙ !