Πήρε από τη ντουλάπα ένα μπλε πουκάμισο . Το φόρεσε . Ήταν τόσο αγχωμένος που η καρδιά του πήγαινε να σπάσει ...έβαλε λίγη κολόνια στο λαιμό του και ψέκασε και λίγη στα χέρια του , Το κουδούνι χτύπησε , ο Βινς άνοιξε την πόρτα του και βγήκε στο διάδρομο ύστερα κατέβηκε τις σκάλες και κατευθύνθηκε προς τη πόρτα ,την άνοιξε και βγήκε έξω ,το κρύο τον ανατρίχιαζε ,είδε ένα άσπρο αυτοκίνητο να ερχαιτε προς το μέρος του , ο Μπράιαν βγήκε από το αυτοκίνητο . Ο Βινς έτρεξε κοντά του .
-Να λοιπόν που ξανασυναντιόμαστε ...
-είδες ;
-πως τα περνάς εκεί ...
-Δεν πάμε μέσα καλύτερα εδώ έχει κρύο ...μαμά εγώ και ο Βινς πάμε μέσα ...έρχεσαι ;
Ο Βινς έμεινε να τον κοιτάζει καθώς προχωρούσαν προς την πόρτα , μόλις μπήκαν μέσα κατευθύνθηκαν προς τις σκάλες αλλά τους σταμάτησε η φωνή της μαμάς του Βινς καθώς μουρμούριζε έναν σκοπό ...
-Έτσι κάνει ...μαγειρεύει και βάζει και ράδιο καμία φορά ...μετά ξέρεις της μένουν τα τραγούδια...
-Βινς ...ήρθαν ...
Η μαμά έτρεξε προς το μέρος τους καθώς εκείνη ακριβώς τη στιγμή η Μητέρα του Μπράιαν έμπαινε στο σπίτι
-καλώς ήρθατε ....
-καλώς σας βρήκαμε Μάργκαρετ ...
-έλα στη κουζίνα να σου βάλω ένα λικεράκι ....παιδιά καθίστε στον καναπέ η όπου θέλετε ...Μπράιαν σαν στο σπίτι σου ...πάμε ...
Έφυγαν και οι δυο για την κουζίνα ...
Ο Μπράιαν άπλωσε το χέρι του . Ο Βινς έπιασε το χέρι του και τα βλέμματα τους είχαν αυτή τη προσμονή ...αυτό το ΣΕ ΘΕΛΩ ... ανέβηκαν πιασμένοι χέρι χέρι και μπήκαν στο δωμάτιο του Βινς . Έκλεισαν τη πόρτα και ο Βινς ξάπλωσε ...
Ησυχία ... Ο Μπράιαν ξάπλωσε δίπλα του στο κρεβάτι και ακούμπησε το κεφάλι του στο στήθος του . Ο Βινς γύρισε και τον φίλησε .
Ο Μπράιαν άρχισε να κλαίει ...
-γιατί ; Γιατί κλαις ;
-ποσό μου αρέσει να ακούω την φωνή σου
-Αγάπη μου ...
Ο Βινς τον άρπαξε και τον φίλησε τόσο πολύ που δεν μπορούσε να αναπνεύσει .
Ανέβηκε πάνω στον Μπράιαν ...κατέβασε τα χέρια από το πρόσωπο του καθώς του έβγαζε το παντελόνι .
Έπαιξε λίγο το πέος του και ο Μπράιαν έβγαλε τη μπλούζα του . Ο Βινς κατέβαινε σιγά σιγά προς το πέος του δίνοντας μικρά φιλία στην κοιλιά στο στήθος . Το έβαλε στο στόμα του ..βόγκηξε από ευχαρίστηση καθώς το έβαζε όλο και ποιο μέσα φτάνοντας το στο λαρύγγι του .
-Ααααχ ...ποιο σιγά ...αγάπη μου ποιο σιγά ...
ο Βινς τον κοίταξε
-Είναι τέλειο !
Η πόρτα άνοιξε ...
Η μαμά του Βινς σκοκαρισμενη τους κοίταζε χωρίς να μιλάει ...
Ο Μπράιαν σηκώθηκε και κούμπωσε το παντελόνι του
-Μαμά να σου εξηγήσω
-Βινς ...γιατί ;
-Μαμά ...
Άρχισε να κλαίει
- ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΤΟ ΧΑΛΑΣΕΙ ΑΥΤΟ
- Σε παρακαλώ ...πες μου λίγο ότι το κάνατε για πλάκα τώρα ...
Ο Μπράιαν άρχισε να κλαίει
-Φύγε και μην γυρίσεις σπίτι !
-τι ; Όχι μαμά ...τι σου έχω κάνει για να μην με δέχεσαι ..;
Άρχισε να κλαίει με λυγμούς .. εκείνη έκλεισε τη πόρτα και κατέβηκε τις σκάλες
Ο Βινς κάθησε λίγο στο κρεβάτι του προσπαθώντας να συνειδητοποιήσει αυτό που γινόταν ...
- Βινς ...θα έρθω μαζί σου ...
- Που ;
- Θα βρούμε κάπου ... έλα θα βγούμε από το παράθυρο ...
- Καταλαβαίνεις τι συνέβη ;
Ο Μπράιαν πήγε κοντά του
- Σε παρακαλώ μην κλαις δεν αξίζεις να σου αυνπεριφεροντε έτσι !
Ο Μπράιαν τον αγκάλιασε ...
-δεν ήθελα να το μάθει έτσι
-το ότι σου μίλησε με αυτόν τον τρόπο δεν σε πείραξε ..πως το έμαθε σε πείραξε ...η μαμά μου ...κάπως το έχει αποδεχθεί γι αυτό ήρθαμε σήμερα εδώ ...
- φίλησε με !
-Σαγαπαω !
Ο Μπράιαν τον φίλησε...μέσα του Δεν υπήρχε ο Γουίλ...μόνο ο Μπράιαν ...σε λίγο έβαλε στο σακίδιο του λίγα ρούχα ...άνοιξαν το παράθυρο και χάθηκαν ...
Τώρα μόνο ήχος της θάλασσας τους συντροφεύει ενώ και οι δυο ξέρουν ότι αυτό το ταξίδι στο άγνωστο θα είναι ίσως η ευκαιρία να μείνουν μαζί ,να κάνουν όνειρα ...να γνωρίσουν ο ένας τον άλλον ΝΑ ΕΡΩΤΕΥΤΟΥΝ ΞΑΝΑ !
VOCÊ ESTÁ LENDO
Close your eyes and imagine me
Ficção Adolescente-κλεισε τα μάτια σου και φαντάσου με -Μπορώ να σε φανταστώ μόνο στα όνειρα μου "Μόνο στη φαντασία μου υπάρχω ...μόνο εκεί μπορώ να βγάλω τον πραγματικό μου εαυτό , να ονειρευτώ πρόσωπα που έχω δει στον δρόμο αγνώστους αλλά και γνωστούς . ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΚΡ...