ΒΙΝΣΕΝΤ

52 2 1
                                    

Ο αέρας έκανε τη θάλασσα να αγριεύει ,τα κύματα σηκώνονταν με ορμή , σαν δυο σώματα που παλεύουν για να κατακτήσουν την αγάπη , έσκαγαν στην άμμο με τέτοια δύναμη που ένιωθες την αποτυχία , και των δύο , ο βινς καθόταν στην άμμο και κοιτούσε τα κύματα να παλεύουν με τις ώρες . Ο ουρανός ήταν σκοτεινός , έτοιμος για βροχή , άνοιξε τη τσάντα του και έβγαλε το ημερολόγιο του . , τα δάκρυα του δεν μπορούσαν να σταματήσουν , δεν ήξερε τι ένιωθε , που πηγαίνει , τι ζωή θα ζήσει ; Άρχισε να γράφει ένα στιχάκι που είχε διαβάζει κάπου σε έναν τοίχο καθώς γυρνούσε από το σχολείο : ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΑΜΕΝΟΙ ΣΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΖΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΑΖΗΤΑΜΕ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΒΛΕΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΛΑΙΝΕ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ...Το συνέχισε , σαν αυτός να ήταν ο ποιητής αυτών των στοίχων . Ο αέρας του σκούπισε τα δακρυσμένα μάτια , αναστέναξε , συνέχισε να γράφει : ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΟ ΤΡΕΝΟ ΠΟΥ ΚΙΝΕΙΤΕ ΜΕ ΑΡΓΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΠΟΤΥΧΙΑ , ΕΙΜΑΣΤΕ ΡΑΓΕΣ ΠΟΥ ΠΟΝΑΝΕ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΤΡΕΝΩΝ .ΕΝΑ ΣΚΟΝΙΣΜΕΝΟ ,ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΑΝΤΕΧΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΑΝΟΙΓΕΙ ΚΑΝΕΙΣ , ΣΑΠΙΟ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΞΩ ... άρχισε να βρέχει , ο βινς ένιωσε ένα χέρι να του χαϊδεύει την πλάτη , γύρισε να δει ποιος ήταν , ήταν ο Μπράιαν ..κάθισε δίπλα του , ο βινς τον πήρε αγκαλιά ο Μπράιαν τον κοίταξε χαϊδεύοντας του το κεφάλι και του ειπε ψιθυριστά:

-Συγνώμη... ,ο Βινς τον κοίταξε με σχεδόν κουρασμένη φωνή του είπε

- ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΧΑΣΩ , ξέρεις τόσα πολλά για μένα και έχεις να μάθεις αλλά τόσα ...

Κοίταξαν και οι δυο τη θάλασσα έμειναν αγκαλιασμένοι για ώρα ... ο Βινς τα είχε βρει με τον Μπράιαν , δεν μπορούσε να το φανταστεί ...

-Μου αρέσουν τα αγόρια Μπράιαν , μόλις έμαθες το μυστικό μου !

0 βινς ξέσπασε σε κλάματα , ο Μπράιαν τον έσφιξε ποιο πολύ στην αγκαλιά του

-Θα είμαι ο κολλητός σου ότι και να γίνει αυτό να το θυμάσαι !

Μετά από λίγο ξάπλωσαν στη άμμο ... ο Βινς έβγαλε το γουόκμαν του και έβαλε ένα λυπητερό τραγούδι το " ΑLONE" άρχισε να κλαίει με αναφιλητά . Ο Μπράιαν του σκούπισε τα μάτια . Όλα είχαν τελειώσει , όλα είχαν μπει στη θέση τους , το μυστικό του Βινς δεν μπορεί να λέγετε πια μυστικό ,αφού το ξέρει και ο Μπράιαν . Η καρδιά του Βινς είχε αδειάσει και γεμίσει παράλληλα από αγάπη , από αποδοχή . Δεν ήξερε πως ήταν να τον αποδέχονται γι' αυτό που είναι . Τώρα ξέρει ότι μπορεί να βρει μια αγκαλιά στον φίλο του ότι και να συμβεί .

Close your eyes and imagine me Donde viven las historias. Descúbrelo ahora