Close your eyes and imagine me

ΑΚΟΥΣΕ ΜΕ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

Σιωπή ...τίποτα δεν ακουγόταν μόνο ο χτύπος της καρδιάς του ... άνοιξε τα μάτια του και είδε τις κουρτίνες του δωματίου του να ανεμίζουν ...σηκώθηκε από το κρεβάτι και είδε νεκρό τον Μπράιαν με ένα γυαλί καρφωμένο στην καρδιά ...άρχισε να ουρλιάζει ...Σιωπή ...γέμισε παντού αίματα , μια κραυγή ακούστηκε μέσα στη νύχτα

Ξύπνησε ..πετάχτηκε υδρωμενος ,ήταν εφιάλτης,πέταξε κάτω τα παπλώματα και σηκώθηκε ,ήταν γυμνός , αμέσως χτύπησε το ξυπνητήρι , η ώρα ήταν 6:00 , έβαλε μια μπλε μπλούζα και κατέβηκε τις σκάλες ..είχε κολλήσει στο μυαλό του ένα τραγούδι αλλά δεν μπορούσε να θυμηθεί ποιο ... πήγε στο μπάνιο και κοιτάχτηκε στον καθρέπτη ... οι μαύροι κύκλοι τον έκαναν τρομαχτικό , μπήκε στη μπανιέρα άφησε το νερό να τρέχει , άρχισε να πιάνετε στη κοιλιά , στα γεννητικά όργανα. Σκέφτηκε τον Μπράιαν .
- Βινς είσαι μέσα ;
- Κάνω ντους Μαμα !
- Θα πάω να πάρω τον Γουίλ από το αεροδρόμιο θες να έρθεις μαζί ;
- Όχι ... (-προφανώς και δεν θέλω ,αφού όταν τον δω θα κοκκινίσω και θα θυμηθώ πάλι αυτό που είχε γίνει μεταξύ μας)
- Σου έχω αφήσει λεφτά για το κυλικείο στο τραπέζι της κουζίνας
- Δεν θα πάω σήμερα ;
- Καλά ναι εντάξει ...
Ο Βινς έβαλε αφρόλουτρο και άρχισε να τρίβετε γρήγορα , βγήκε από τη μπανιέρα και χωρίς ακόμα να στεγνώσει ανέβηκε στο δωμάτιο του , ξάπλωσε στο κρεβάτι του και κοιτούσε το ταβάνι ...
«Πως τα έχω κάνει έτσι ρε γαμωτο;» Μονολόγησε .
Σηκώθηκε και έπιασε τον σβέρκο του , «αχ να ήσουν εδώ » ήθελε να νιώσει αυτό το άγγιγμα αυτό που τον έκανε να λιώνει , ήθελε να ανεβεί πάνω του και να κουνιέται όλο και ποιο γρήγορα , ομως τώρα μόνο πόνος υπάρχει . Μόνο εφιάλτες βλέπει τα βραδιά . Το μόνο που ζητάει είναι εκείνον ... και δεν μπορεί να τον βρει πουθενά
Μετά από πολύ ώρα η φωνή της μαμάς ακούστηκε
- Βινς ...Ήρθαμε !
Όμως ο Βινς δεν άντεχε ...άρχισε να κλαίει με λυγμούς . Δεν μπορούσε να αναπνεύσει . Πονούσε . Και κανείς δεν μπορούσε να κάνει τίποτα γι αυτό
Σηκώθηκε χωρίς καθόλου δυνάμεις ,Έπρεπε να χαιρετήσει τον Γουιλ ,ήθελε τόσο πολύ να του πιάσει το χέρι ,να νιώσει το χέρι που αν γινόταν θα τον έπιανε από τη μέση καθώς ο Βινς θα χωρευε στο πέος του .
Ο Βινς κατέβηκε τις σκάλες , προσπαθούσε να σκούπισει το πρόσωπο του για να μην φαίνεται ότι έκλαψε .
- καλωσήρθες ...
- Αδερφουλη ; Σου έλλειψα καθόλου ;
- (-δεν ξέρεις ποσό σε θέλω , κάθε μέρα σε σκέφτομαι ) Πως τα πέρασες , ήταν όμορφο το Μιλανο ;
- Όνειρο ! Έμαθα πολλά ...και μιλάω και ιταλικά θες να σου πω κάτι ;
-(- θέλω να σε φιλήσω κάνε να θες και εσυ ) για πες ...
-Come ti chiami?
- τι Πάει να πει αυτό ;
- πως σε λένε ; ...θα σου μάθω εγώ ιταλικά και θα πάμε Μιλανο να δεις τι υπέροχα είναι
- (- θέλει να πάμε μαζί στο Μιλανο ..Αχ ! ) το καλοκαίρι ... Μαμά τι λες ;
- Να πάτε ..εγώ μια χαρά είμαι εδώ ...
- Η Τζες ;
- Άστην αυτήν Χωρίσαμε .. μην την ξανά αναφέρεις Βινς
-καλά Εντάξει μια κουβέντα είπα ..
- Γουιλ πηγενε να ξεκουραστείς ..θα σε φωνάξω όταν είναι έτοιμο το μεσημεριανό ..
- Μαμά τελικά εγώ τι να κάνω με το σχολείο ;
- Άστο για σήμερα ...αφού ήρθε και ο Γουιλ ...
Ο Γουιλ σηκώθηκε και ανέβηκε τις σκάλες ενώ ακολούθησε και ο Βινς , έκλισαν και οι δυο τις πόρτες των δωματίων τους και από εκεί και πέρα τίποτα .
Ο Βινς ξαπλωμένος προσπαθούσε να ακούσει τι έκανε ο Γουιλ στο δωμάτιο του , θυμόταν το πέος του εκείνο το βράδυ ...αυτή τη γεύση ...ύστερα σκέφτηκε τον Μπράιαν ... αν μάθει ότι κάτι παίζει με τον Γουιλ .. αδιέξοδο πραγματικό αδιέξοδο ...
Άρχισε να γράφει στο ημερολόγιο του . Άρχισε να καταγράφει αυτό το αδιέξοδο ...
παύση
Για μια ακόμα φορά Ο Βινς έκλεισε τα μάτια μόνο που αυτό που φαντάστηκε ίσως ήταν η μεγάλη καταστροφή του !
Όταν άνοιξε τα μάτια είδε πάλι το ίδιο σκηνικό ...κουρτίνες να ανεμίζουν ο Μπράιαν στο πάτωμα νεκρός ...οι τύψεις γύριζαν στο κεφάλι του Βινς σαν σβούρα που σε ζαλίζει όταν την κοιτάς να περιστρέφεται . Τύψεις γιατί σκεφτόταν τον Γουιλ κι αυτό ήταν σαν να μαχαίρωνε πολλαπλά τον Μπράιαν ..σαν να έβαζε το γυαλί πιο μέσα και πιο μέσα στην Καρδιά του .
Ο καιρός ήταν έτοιμος για βροχή ...
Ο Βινς άνοιξε τις κουρτίνες του δωματίου του : ξαφνικά ένιωσε τόσο ευάλωτος ... ζητούσε κάτι που δεν γινόταν να αποκτήσει ..τον Γουιλ .
Άρχισε να βρέχει ,ο Βινς αναστέναξε και έκλεισε τις κουρτίνες. Η καρδιά του έσπασε. Σιωπή... μόνο η βροχή Ακουγόταν .. μόνο η βροχή και αυτή η θλίψη . Θυμήθηκε το πρόσωπο του Μπράιαν . Τίποτα δεν είναι πια ίδιο σκέφτηκε . Ξάπλωσε στο κρεβάτι ξεφυσώντας . Σε λίγο η πόρτα χτύπησε , ήταν η μαμά.
- τι έγινε ; Δεν θα κατέβεις καθόλου κάτω ;
- δεν έχω όρεξη ίσως αργότερα .
- Μήπως θες να μου μιλήσεις ...
- τι να σου πω ;
- είναι Κάτι που σε βασανίζει ...
- γιατί να είναι μακριά μου ο Μπράιαν
- Τι ;
- Εννοώ ήταν πολύ Καλός φίλος και κρίμα που έφυγε
Παύση .
Η μαμά του χάιδεψε το κεφάλι και ύστερα τον φίλησε στο μέτωπο
- έχεις εμάς ...ησύχασε ...
Ο Βινς έγνεψε καταφατικά . Ενώ μέσα του κάτι άρχισε να μαυρίζει . Ξάπλωσε και έκλεισε τα μάτια . Περίμενε πως αύριο όλα θα έχουν μπεί στη θέση τους . Έπρεπε κάτι να πει και στον Γουιλ . Αλλά και μόνο που θα τον έβλεπε θα έλιωνε .
Μετά από Πολύ ώρα Μια φωνή ακούστηκε από το βάθος
-μαμά ... έπλυνες το σορτσάκι μου... μαμά ...
Ο Γουιλ άνοιξε τη πόρτα του δωματίου του Βινς
-οχ σορρυ , ξέρεις που είναι η μαμά ;
Ο Γουιλ φορούσε μόνο το μποξεράκι του και από πάνω αχνοφαίνονταν οι κοιλιακοί του ,το στήθος του ήταν τόσο γυμνασμένο και τα μάτια του ...γαλάζια ..τόσο μα τόσο ερωτεύσιμα !
Ο Βινς έμεινε άναυδος ...
-θα έχει πάει στο φούρνο ...
-εσυ τι κανείς ;
-τίποτα έλεγα να κοιμηθώ...
-εγώ θα μπω για ένα ντουσάκι ...
-μια χαρά ...
-θα τα πούμε στο δείπνο ...
-ποιο δείπνο ;
-δεν τα έμαθες ; Η μαμά κάλεσε τον Μπράιαν και τη μαμα του για φαγητό ..
Παύση ...
-πως και έτσι ;
-δεν ξέρω ρωτά τη πάω ....
Έφτιαξε λίγο μπροστά το μποξεράκι του , ο Βινς κοιτούσε εκεί χαμηλά ...ήταν ποιο μεγάλο από ότι φανταζόταν ... αναστέναξε ..ένιωσε τόσο ευαλωτος ...ο Γουιλ βγήκε έξω και έκλεισε τη πόρτα ...
Τώρα πρέπει να ξεκαθαρίσει τη θέση του και στους δυο ..ήταν πολύ δύσκολο ...με τον Μπράιαν έχει ζήσει τόσα πολλά ...έχει τόσα να θυμάται ...με τον Γουιλ μακάρι να ζήσει αλλά τόσα ....ο Βινς έπιασε το κεφάλι του αναστενάζοντας .
Ήταν τόσο μπερδεμένος !
Έκλεισε τα μάτια ...Μαύρο ...μόνο μαύρο χρωμα έβλεπε ...
Ήρθε η ώρα να διαλέξει ..τι πραγματικά θέλει ...αν επιλέξει τον Γουιλ θα χάσει το Μπράιαν θα χάσει έναν άνθρωπο που πραγματικά αγαπάει ....αν επιλέξει τον Μπράιαν θα χάσει αυτόν που πραγματικά θέλει ....
Άνοιξε τα μάτια ...Έξω είχε ήδη σκοτεινιάσει ...ήρθε η ώρα ..,σηκώθηκε από το κρεβάτι και άνοιξε τη Ντουλάπα του ...

Σιωπή ...μόνο ο χτύπος της καρδιάς του Ακουγόταν ...και εκεινος μέσα στο σκοτάδι ,χαμένος στις επιθυμίες και στις σκέψεις παλευε με τα κύματα για να επιβιώσει !